تاریخ سند: 23 فروردین 1346
متن سند:
از : 13/ه به : 316 شماره : 4072/ه 1ـ در تاریخ 2 /1 /46 در شهرستان قم در منزل آیت اله خمینی عده زیادی اجتماع نموده بودند که اعلامیه ای هم بین اشخاص پخش گردید و یک نسخه هم به آقای حسینی داده اند تا در شهرستان همدان از آن رونوشت تهیه و منتشر سازد.2ـ در تاریخ 5 /1 /46 که اعلامیه مربوط به مقررات آئین نامه تحصیلات و امتحانات علوم دینی از طرف اداره آموزش و پرورش شهرستان قم به دیوار نصب می گردید طلاب پاره می نموده اند.
3ـ در تاریخ 8 /1 /46 آقای گلپایگانی پس از اتمام درس در مسجد اعظم راجع به امتحانات طلاب صحبت نموده و اظهار می نماید کسی از طلاب حق شرکت در امتحانات را ندارد و دولت هم هر کاری که می خواهد بکند و حوزه علمیه قم را هم می خواهد منحل کند اشکالی ندارد.
1 4ـ در تاریخ 8 /1 /46 آقای مرعشی نجفی در شهرستان قم سخنرانی مفصلی راجع به امتحان طلاب نموده و صراحتا اظهار داشته است که طلاب نباید در امتحان فرهنگ شرکت کنند.
5ـ آقای گلپایگانی به آقای آخوند ملاعلی2 ساکن همدان پیغام داده است که مواظبت کند تا طلاب در امتحانات فرهنگ شرکت نکنند.
رونوشت برابر اصل است اصل در پرونده ملاعلی معصومی بایگانی است.
در پرونده 9292 بایگانی شود 4 /2 /46
توضیحات سند:
1ـ برای توضیح در رابطه با مفاد این سند به سند شماره 174 ـ 12 /1 /46 رجوع کنید.2ـ مرحوم علی بن ابراهیم معصومی (ملاعلی همدانی) معروف به آخوند ملاعلی همدانی در سال 1312 در یکی از قراء سردرود به نام وفس به دنیا آمد و در اوایل جوانی به همدان رفت و نزد اساتید و علمای آنجا صرف و نحو و معانی و بیان و سطوح فقه و اصول را بیاموخت، سپس برای تکمیل مراتب علمی به تهران رفت و حدود پنج سال نزد اساتیدی چون آخوند هیدجی کسب فیض کرد و کاملاً تحت تأثیر معنویات و جذبات روحی آن حکیم قرار گرفت.
با ورود مرحوم حائری یزدی به قم، ایشان نیز به آن شهر عزیمت نمود و به استفاده از محضر آن عالم بزرگ پرداخت و در همان حال به تدریس شرح لمعه مشغول بود.
در سال 1350 ه.
ق بنا به تقاضای مردم همدان به آن دیار عزیمت نمود.
ایشان بسیار فعال و پرمطالعه بود و به جهت ویژگیها و محاسن اخلاقی در مدت کوتاهی محبوب خاص و عام گردید.
همواره طلاب را به تهجّد تشویق می نمود و از آثار و خدمات این بزرگوار تجدید بنای مدرسه آخوند تأسیس کتابخانه غرب همدان و انتشار مجله پیک اسلام می باشد.
آخوند ملاعلی معصومی همدانی به جهت شخصیت روحانی والای خود ملجأ مبارزان خطه همدان بود به طوری که با درگذشت وی در سال 1357 شهر همدان شاهد تظاهرات گسترده ای علیه رژیم پهلوی بود.