با توجه به اینکه آقای دکتر فرهنگ مهر رئیس دانشگاه پهلوی در شیراز نبوده
تاریخ سند: 23 آذر 1357
با توجه به اینکه آقای دکتر فرهنگ مهر رئیس دانشگاه پهلوی در شیراز نبوده
متن سند:
از: شیراز تاریخ:23 /9 /1357به: 323 شماره: 19841/ﻫ2
با توجه به اینکه آقای دکتر فرهنگ مهر رئیس دانشگاه پهلوی در شیراز نبوده1 و آقای دکتر قوامی قائم‌مقام وی نیز به علت عدم مدیریت قادر به کنترل مؤسسات وابسته به دانشگاه بخصوص بیمارستانها نمی‌باشد و هرج و مرج در وضع بیمارستانهای موصوف بروز کرده، مقرر فرمایند نسبت به اعزام سریع رئیس دانشگاه اقدام و نتیجه را ابلاغ فرمایند. جوان
به قرار اطلاع دکتر فرهنگ مهر با استفاده از بورس در آمریکا به سر می‌برند.2 (321 مجدداً از وزارت علوم سئوال کند.)
محترماً به عرض می‌رساند. 25 /9 /57
کارکنان بیمارستان سعدی آقای دکتر قوامی را در مورخ 23 /9 /57 در اطاق خویش محبوس نموده بودند.
توضیحات سند:
1. شماره: 5662/د م تاریخ: 17 /8 /1357تیمسار سرلشکر غلامرضا ازهاری نخست‌وزیر
احترماً بر اثر وقایع یکشنبه شب چهاردهم آبان ماه 57 که منجر به برخورد بین دانشجویان و استادان با نیروی انتظامی گردید، جناب آقای دکتر مهر بر اثر تأثیرات روحی و همچنین فشار سنگین کار در دو ماهه اخیر، از سمت خود استعفا دادند. در جلسه مورخه پانزدهم آبان ماه که شورای دانشگاه برای بررسی اوضاع دانشگاه پهلوی تشکیل جلسه داده بود، استعفای جناب آقای دکتر مهر مطرح و همکاران به اتفاق نظر دادند که مصلحت دانشگاه در این است که ایشان در این دوره بحرانی کماکان ریاست دانشگاه را عهده دار باشند و تقاضای ایشان پذیرفته نشود. همچنین هیئت علمی دانشکده‌های مختلف و اعضای غیرآموزشی دانشگاه به طور جداگانه تقاضا کرده‌اند که جناب آقای دکتر مهر در سمت خود باقی بماند، استعفای ایشان پذیرفته نشود.
رونوشت صورت مجلس مورخ 15 /8 /1357 شورای دانشگاه جهت مزید استحضار آن جناب تقدیم می‌دارد.
با تقدیم احترام . قائم مقام رئیس و معاون آموزشی و پژوهشی دانشگاه دکتر ابوالقاسم قوامی
(دانشگاه پهلوی به روایت اسناد ساواک ،مرکز اسناد انقلاب اسلامی،ص392)
2. فرهنگ مهر درباره این سفر خود، می‌گوید: « کنفرانسی در آمریکا بود که من یک سال پیش قولش را داده بودم که می‌روم و سخنرانی می‌کنم. عنوانش ارزشیابی ارزشها بود یا همچه چیزی؛ دقیق یادم نیست. نمی‌توانستم نروم. در ضمن گفتم می‌روم هم این سخنرانی را می‌کنم و هم دکترم را می‌بینم.» خاطرات فرهنگ مهر ،پیشین ، ص 189