تاریخ سند: 27 شهریور 1352
موضوع: شیخ مهدی ربانی رانکوهی
متن سند:
به: ۳۱۶ تاریخ: 27 /6 /52
از: ۶ ه 3 شماره: 25493/ ه 3
موضوع: شیخ مهدی ربانی رانکوهی
عطف 5294 /312 – 27 /5 /52
نامبرده پس از ورود به شوشتر به منزل سیدمحمدحسن آلطیب1 که از مجتهدین و روحانیون مورد احترام و اعتماد مردم است اقامت گزیده و سپس دو اتاق در منزل حاج گدا در پشت اداره بهداری شوشتر اجاره نموده و با عیال و دو فرزندش در حال حاضر در آنجا زندگی میکند و هر روز ساعت ۶ بعدازظهر جهت ادای نماز به مسجد جامع شوشتر میرود و اظهار داشته که اجباراً مرا به شوشتر فرستادهاند و تبعیدی هستم و شایع است که شریعتمداری از قم برای ایشان پول میفرستد.
نظریه شنبه به افراد معمم که به شوشتر وارد میشوند و آشنایی ندارند به منازل روحانیون و بالأخص آلطیب وارد میشوند و آلطیب در حال حاضر در اراک و قم به سر میبرد و تاکنون در شوشتر همدیگر را ملاقات نکردهاند ضمناً شیخ مهدی ربانی مورد احترام مردم قرار گرفته است. ـ نظریه یکشنبه ـ ضمن تأیید خبر فوق اعمال و رفتار یادشده تحت کنترل میباشد.
نظریه 6 ه ـ نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
در ساعت 30 /11 روز 29 /6 /52 به بخش ۳۱۲ واصل گردید.
۶۵۴۰۲ ارائه شود. 2 /7 /52
بایگانی شود. 15 /7 /52
توضیحات سند:
1- آیتالله سیدمحمدحسن آلطیب معروف به آلطیب شوشتری در ذیقعده ۱۳۲۹ در خانوادهای روحانی در شهر شوشتر به دنیا آمد. نسبت او به سیدنعمتالله جزایری، فقیه سرشناس دوره صفویه میرسد. آیتالله آلطیب پس از تحصیل دوره مقدمات و سطح به دزفول مهاجرت کرد و از درس فقه و اصول، درایه و علم الحدیث شیخ محمدرضا معزی دزفولی بهرهمند گردید. در ۱۳۵۳ ق / ۱۳۱۳ ش برای ادامه تحصیل به قم رفت و در محضر شیخ عبدالکریم حائری، سیدمحمد حجت کوهکمرهای و سیداحمد خوانساری تلمذ کرد. مدتی نیز در تهران نزد میرزا مهدی آشتیانی به فراگیری حکمت و فلسفه پرداخت. وی از سیدابوالحسن اصفهانی، محمدکاظم شیرازی، ضیاءالدین عراقی، محمدهادی میلانی.... اجازه اجتهاد و روایت داشت. آیتالله آلطیب پس از چندی به شوشتر بازگشت و به اقامه جماعت و تبلیغ پرداخت و اداره مدرسه علمیه سیدنعمتالله جزایری و تدریس در آن مدرسه را به عهده گرفت. ایشان از همان آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی از جنبش حمایت و به تأسی از امام انتخابات رژیم را تحریم کرد و در راهپیماییها و تظاهرات دوران انقلاب حضور فعال داشت. آلطیب در ۲۵ تیر ۱۳۷۳ /۶ صفر ۱۴۱۵ از دنیا رفت. آثاری درباره کلام، حکمت، فقه و اصول نگارش کرده است. (آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر فیالقرن الرابع عشر، ج 1: شریف رازی، آثارالحجه؛ مجله آینه پژوهش، شماره ۲۷ [۱۳۷۳ ش]، ص 251).
منبع:
کتاب
آیتالله حاج شیخ مهدی ربانی املشی به روایت اسناد ساواک صفحه 161