موضوع: گذرنامه مهدی تهرانی
متن سند:
شماره: ۲۵۰/ک ۲۵/۲/۴۳ -۹۵/۳۱۵ تاریخ:۱۹/۳/۴۳
موضوع: گذرنامه مهدی تهرانی
دانشجو مهدی تهرانی که برای تمدید گذرنامه خود به کنسولگری مراجع نموده بود به اعضاء کنسولگری گفته است گذرنامه مصری او حاضر است چنانچا کنسولگری ایران بیش از این اشکال تراشی بکند دیگر گذرنامه خود را تمدید نخواهد کرد. مأمورین کنسولگری نامبرده را نصیحت نمودهاند که این عمل کار خوبی نیست و تمام این تحریکات از طرف ناصر رئیس جمهور مصر۱ بر علیه کشورهای خاور نزدیک میشود و این شخص ماجراجوست و میخواهد همه جا عدم انتظار و انقلاب برپا کند. توضیح نمایندگی: البته موضوع گذرنامه مصری تهرانی صحت ندارد او خواسته است مأمورین کنسولگری را به این وسیله تهدید نماید.
در پرونده مهدی خانبابا تهرانی بایگانی شود
۱۷/۳/۴۳
_________________
۱-جمال عبدالناصر (۱۹۱۸ -. ۱۹۶۹) -جمال عبدالناصر رئیس جمهوری اسبق مصر در اسکندریه تولد یافت. تحصیلات را در زادگاه و قاهره به پایان رساند. در سال ۱۹۳۷ وارد دانشکده افسری گردیده سپس به ریاست پیاده نظام اسیوط انتخاب شد. در دانشکده افسری به تدریس پرداخت. در سال ۱۹۴۸ در جنگ فلسطین شرکت کرد. جمال از دوران جوانی دلی پرشور برای رهائی وطن از استبداد و سلطه استعمار داشت. در سال ۱۹۵۲ انقلاب را رهبری کرد و حکومت فاسد و وابسته ملک فاروق را برانداخت. به سال ۱۹۵۳ معاون نخست وزیر و وزیر کشور و در فوریه ۱۹۵۴ نخست وزیر گردید. و کتاب «فلسفه انقلاب» را منتشر کرد. به سال ۱۹۵۵ در کنفرانس باندونگ که برای رسیدگی به اوضاع آسیا و آفریقا تشکیل گردیده بود، شرکت کرد و در سال ۱۹۵۶ قرارداد خروج کامل نیروهای انگلیسی را از مصر که مدت سه ربع قرن در مصر (۱۹۸۲ - ۱۹۵۶) به کشتار و استعمار پرداخته بودند امضا کرد. قانون اساسی را تدوین و در سال ۱۹۵۷ مجلس ملی تأسیس و شروع به کار نمود. در سال ۱۹۵۶ کانال سوئز را ملی اعلام نمود و در پی آن فرانسه و انگلیس به مصر حمله کردند. ناصر در سالهای ۱۹۵۸ به فکر تشکیل اتحادیه عرب افتاد که عموما با شکست روبرو میشد. در سال ۱۹۶۲ اقدامات و اصلاحات اجتماعی را شروع و از انقلاب الجزایر دفاع کرد. در درون مصر نهضت اسلامی اخوان المسلمین که علیه استعمار شرق و غرب، استبداد داخلی مبارزه میکرد چندین بار توسط ناصر محدود گردید. بالاخص در سال ۱۹۶۵ رهبران اخوان را دستگیر و در یک دادگاه غیرقانونی به اعدام و زندانهای طویل المدت محکوم نمود. ناصر در جنگ ۱۹۶۷ به دلیل توطئهی غرب، سکوت اتحاد جماهیر شوروی و خیانت برخی از نظامیان با شکست مواجه و حکومت متجاوز اسرائیل بخشی از سرزمینهای کشورهای اسلامی را اشغال نمود. ناصر در سال ۱۹۶۹ در مصر درگذشت.
منبع:
کتاب
چپ در ایران به روایت اسناد ساواک / کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در اروپا صفحه 217