هوالمنتقم این بود معنای صلح؟
تاریخ سند: 3 فروردین 1357
هوالمنتقم این بود معنای صلح؟
متن سند:
سند شماره 317تاریخ: 3 /1 /1357
هوالمنتقم
این بود معنای صلح؟
باز اسرائیل1 غاصب توسعه‌طلب به عوض رد کردن اراضی فلسطین2 با حملۀ وحشیانۀ دیگری، جنوب لبنان را نیز به تصرف درآورد و صدها نفر مردم مسلمان را به آتش کشید و یکصد و پنجاه هزار نفر زن و مرد و کودک مسلمان بی‌گناه که اکثر آنها شیعه امامی بودند از خانه و لانه خود آواره نمود. این بود معنای صلح دوستی؟ اگر اسرائیل متجاوز و دست راست صهیونیسم3 بین‌المللی قصد انتقام از رزمندگان فلسطینی را داشت و آن محرومین بی‌خانمان را گناهکار می‌دانست، گناه و تقصیر مردم جنوب لبنان و زنان و کودکان آنها چه بود؟ هنوز جراحات حادثه فجیعه قم و تبریز التیام نیافته بود که این مصیبت عظمی قلوب ما را مجدداً داغدار نمود.
ای خدای منتقم! و ای پروردگار فریادرس! ما به غیر از تو پناهی نداریم و به غیر از تو دادرسی نه؛ بدین مناسبت مجلس دعایی از ساعت ۹ الی ۱۱ صبح جمعه چهارم فروردین ماه ۱۴ ربیع‌الثانی در مسجد زیارت حبیب‌بن موسی علیه‌السلام (کاشان) برای نصرت اسلام و مسلمین عموماً و برای پیروزی مسلمانان لبنان و قطع ایادی عمال استعمار از بلاد مسلمین خصوصاً تشکیل می‌گردد. مناسب است مومنین با آمادگی قبلی شرکت نمایند تا به ندای مراجع بزرگوار تقلید، مدۀ اظلالهم، مبنی بر کمک به آسیب‌زده‌گان لبنان جواب مثبت بدهند.
«ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم»
الاحقر سیدمهدی یثربی -۱۳/ ربیع‌الثانی /1398
توضیحات سند:
1- در کنفرانس سال ۱۹۰۷ میلادی، انگلستان پرقدرت‌ترین دولت استعمار وقت، به سران کشورهای هلند، بلژیک، پرتغال اسپانیا اعلام کرد که اگر سواحل دریای مدیترانه که بین شرق و غرب واقع شده و در دست مسلمانان است خارج از کنترل باشد، خطری جدی برای کشورهای مزبور خواهد بود. این مسئله باعث شد که دولت استعمارگر آن روز به منظور ایجاد شکاف در اتحاد مسلمانان به فکر تشکیل و ایجاد یک دولت کاملاً متفاوت و مخالف با ممالک اسلامی، درست در مسیر گردونه دریای مدیترانه بیفتند. از طرف دیگر هرتزل، خبرنگار و ناشر روزنامه دی‌ولت، ارگان رسمی صهیونیسم، در سال ۱۸۶۷ م کنفرانسی در شهر بال سوئیس برای بحث درباره دولت اسرائیل بر پا کرد و کتابی تحت عنوان «دولت یهود» نوشت و از قوم خود خواست تا در سرزمین فلسطین یا آرژانتین دولتی تشکیل دهند.با شروع جنگ جهانی اول رهبران آمریکایی، که دست نشاندگان یهود بودند، شرکت آمریکا را در جنگ به نفع انگلستان مشروط به اقدام انگلستان برای استقرار یهود در فلسطین و تشکیل دولتی مستقل برای آنان، نمودند. از سوی دیگر، سقوط خلافت عثمانی در جریان جنگ جهانی اول، فرصتی به دست انگلستان داد تا تعداد زیادی از یهودیان را در خاک فلسطین مستقر سازد. در سال ۱۹۴۸ م. دولت آمریکا علناً از دولتی به نام اسرائیل در فلسطین حمایت کرد و به دنبال آن جنگ خونینی میان اعراب و یهودیان ساکن در فلسطین آغاز شد.
سازمان ملل متحد به بهانۀ جلوگیری از کشتار و خاتمه دادن به جنگ اعراب و اسرائیل، در جلسه شورای امنیت، تقسیم فلسطین را به دو منطقه مسلمان‌نشین و یهودی‌نشین در قطعنامه خود تصویب کرد و دولت اسرائیل تحت حمایت قدرتهای استعماری رسماً تشکیل یافت. دولت غاصب اسرائیل مقدار زیادی از اراضی مسلمانان را متصرف گردید و بالغ بر یک میلیون و دویست هزار نفر مسلمان را از سرزمینهای خود آواره ساخت.
ر. ک: کوثر ج ۳ ص ۴۲۹ و ۴۳۰
۲- فلسطین سرزمین کوچک و بسیار مهمی است که همچون پلی ۳ قاره آسیا، آفریقا و اروپا را به یکدیگر متصل می‌کند و از لحاظ جغرافیایی به منزله قلب جهان عرب است. سرزمین فلسطین با 700 /20 کیلومتر مربع در جنوب غربی آسیا واقع شده است؛ در گذشته این سرزمین را کنعان می‌خواندند و سپس نام آن به فلسطین تغییر یافت. فلسطین قبل از ظهور اسلام بارها از سوی اقوام مختلف مورد هجوم قرار گرفت و پس از ظهور اسلام جزو قلمرو اسلامی گردید پس از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول، فلسطین به تصرف انگلستان درآمد.
کوثر، ج ۲، صفحه ۶۸
۳- صهیونیسم یک جریان ناسیونالیستی متعصب متعلق به بورژوازی یهود است که در اواخر قرن گذشته در اروپا به وجود آمد و اکنون به ایدئولوژی رسمی رژیم اشغالگر فلسطین بدل شده است. این نام مشتق از صهیون- محلی در نزدیکی شهر اورشلیم- است که برای یهودیان نیز مقدس می‌باشد.
در سال ۱۸۹۷ جمعیتی به نام سازمان جهانی صهیونیسم به وجود آمد که هدف خود را انتقال تمام یهودیان جهان به فلسطین اعلام کرد. این سازمان اکنون دارای قدرت مالی برابر با دارایی بزرگترین شرکتهای انحصاری جهان است و سهامدار شرکتهای متعدد رژیم اشغالگر وصاحب زمینها و مؤسسات کشاورزی و واحدهای تولیدی و توزیعی عدیده است. مرکز آن در ایالات متحده آمریکا است و فعالیت‌های جمعیت‌های صهیونیست را در بیش از ۶۰ کشور جهان کنترل می‌کند. جمعیت‌های متعدد، کلوپ‌ها، کمیته‌ها و اتحادیه‌های فراوانی وابسته بدانند.
شالوده صهیونیسم بر توسعه‌طلبی، نژادپرست و نفاق‌افکنی در میان ملل جهان است. صهیونیسم قوم یهود را دارای وضع استثنایی در جهان می‌داند که به عنوان برگزیده خدا، دارای رسالتی ویژه است.
صهیونیسم سالیان متمادی کوشش اصلی خود را متوجه ایجاد نفاق و تضاد کرده است.
صهیونیسم تنها یک ایدئولوژی نیست، بلکه سیستم ارتباطات پرشاخه و مؤسسات بی‌شماری نیز هست و مجموعه نظریات، سازمان‌ها، سیاست‌ها و روش‌های سیاسی و اقتصادی بورژوازی بزرگ یهود را که با محافل انحصاری ایالات متحده آمریکا و سایر کشورهای امپریالیستی جوش خورده‌اند تشکیل می‌دهد. محتوی اساس صهیونیسم، شووینیسم جنگ طلبانه است.
از زمان تشکیل کنگره جهانی یهود، تغییرات کمی و کیفی در سازماندهی و شگردهای سیاسی و اقتصادی صهیونیسم پدید آمده است تا بتواند خود را با اوضاع و احوال جدید انطباق دهد.
علاوه بر سازمانهای یاد شده در امریکا ۲۸۱ سازمان ملی یهودی، ۲۵۱ فدراسیون محلی یهودی و نیز انواع مجامع مشورتی، صندوق و غیره وجود دارد.
سازمان صهیونیسم دارای مراکز اطلاعات و جاسوسی در اکثر کشورهای جهان (به ویژه غرب) است. این مراکز با سازمان جاسوسی موساد و سازمان سیا در ارتباط هستند. مهمترین و کارساز‌ترین حربه صهیونیسم جهانی عبارت است از بهره‌گیری از رسانه‌های عمومی در سراسر دنیا. صهیونیست‌ها جمعاً ۱۰۳۶ روزنامه و مجله در اختیار دارند که معروفترین آن روزنامه«نیویورک تایمز» است.
ر. ک: فرهنگ علوم سیاسی، غلامرضا علی بابائی، کتاب اول، صص ۴۲۲ و ۴۲۳ و ۴۲۴