تاریخ سند: 24 تیر 1351
موضوع : حجتالاسلام آقای حاجی عبدالحسین دستغیب1
متن سند:
از : 11/ هـ
به : 312 شماره : 9468 /11 هـ
شیخ محمد کفعمی از زاهدان نامهای جهت مشارالیه به شیراز ارسال و در مورد تبعیدیها مطالبی عنوان نموده است.
نظریه شنبه : نظری نداده.
نظریه یکشنبه : یک برگ فتوکپی نامه و لاشه پاکت مزبور به پیوست تقدیم میگردد.
بویا
نظریه چهارشنبه : مهداد در مرخصی میباشد.
نظریه 11/هـ : با نظریه یکشنبه موافقت دارد.
توضیحات سند:
1.
شهید آیت الله سیدعبدالحسین دستغیب فرزند سیدمحمدتقی در شب عاشورای 1292 ش در شهر شیراز متولد گردید.
خاندان دستغیب از خاندان های اصیل و شریف استان فارس و شیراز است که سابقه ای 800 ـ 700 ساله دارد و با 33 واسطه به حضرت امام سجّاد (ع) می رسد.
پس از خواندن دروس مقدماتی و سطح، امامت جماعت مسجد باقرخان را عهده دار گردید و در سال 1314 به منظور ادامه تحصیلات راهی نجف اشرف شد.
در آنجا از محضر اساتیدی چون آیات عظام شیخ کاظم شیرازی، سید ابوالحسن موسوی اصفهانی، سید میرزا آقا اصطهباناتی و میرزا علی آقا قاضی طباطبایی کسب فیض نمود و در سن 24 سالگی به درجه اجتهاد رسید.
به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ارادت داشت و غالباً به ریاضت های شرعی و مجاهدات می پرداخت.
از وی که در تمام عمر، دارای نفسی مطمئن بود، کرامات زیادی نقل شده است.
شهید بزرگوار آیت الله دستغیب، در میان مردم و با آنها زندگی می کرد و این امر را سعادتی انکارناپذیر می دانست.
وی بسیار ساده می زیست و تجمّلات در زندگیش راه نداشت.
مبارزات سیاسی شهید از هنگامی شروع شد که اساس دین را با روی کار آمدن رضاخان در خطر دید.
بنابراین در منابر و سخنرانی ها، مردم را از توطئه آگاه می نمود؛ به ویژه در مورد کشف حجاب.
در اواخر سال 1341 که با طرح لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی، زمزمه مخالفت از قم به رهبری امام(ره) امّت برخاست و نخستین اعلامیه رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی از قم به دست شهید دستغیب رسید، صریحاً اعلام نمود : «کلاًّ و دربست در اختیار اسلام هستم.
» وی با اظهار این جمله که «من اطاع الخمینی فقد اطاع اللّه »، پیروی از دستورات حضرت امام(ره) را اطاعت از خداوند سبحان می دانست.
شهید دستغیب که پیوسته بر دامنه مبارزاتش می افزود، پس از دستگیری حضرت امام(ره) در 15 خرداد 1342، دستگیر و مستقیماً روانه زندان عشرت آباد گردید.
در سال 1343 نیز یک بار دیگر مزدوران رژیم مانند سال 1342نیمه شب به منزل ایشان ریختند و باز مستقیماً او را به تهران و زندان قزل قلعه منتقل کردند که پس از آزادی، مدّت 3 روز میهمان حضرت امام خمینی (ره) بود.
این شخصیت بزرگوار در حرکت دادن به مبارزات مردم مسلمان فارس علیه رژیم مزدور شاه، نقش بسیار مهّم و مؤثری داشت.
افشاگریهای بی پروای او در مورد جشن هنر فسادانگیز شیراز، حرکت های اسلامی مردم فارس را عمق بیشتری می بخشید و سخنرانی ها و حضورش در تظاهرات و راهپیمایی ها و مبارزات امت مسلمان منطقه، پشتوانه محکمی برای مردم ستمدیده بود.
در واقعه دی ماه 1356، در برابر مقاله توهین آمیزی که نسبت به حضرت امام(ره) در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود، به شدّت به موضعگیری پرداخت و گفت : «...
.
خمینی مرجع تقلید چند میلیون شیعه می باشد و چون روزنامه اطلاعات به وی تهمت هایی زده، طبق قانون، عاملین این امر بایستی تحت تعقیب قرار گرفته و از یک تا سه سال زندانی شوند.
» در همان سال ایشان مدّتی در منزل خود در محاصره ساواک به سر برد.
با شروع حکومت نظامی و پس از حادثه خونین 17 شهریور 1357، مأمورین شبانه به منزل ایشان رفته و او را در حال بیماری و تب بازداشت، ابتدا به کمیته شهربانی و پس از آن به زندان اعزام کردند.
شهید آیت الله دستغیب پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، به نمایندگی مردم فارس در مجلس خبرگان برگزیده و از سوی حضرت امام(ره) به امامت جمعه شیراز منصوب شد.
با شروع جنگ تحمیلی، او با بیانات بسیار رسا، جوانها را تشویق به شرکت در جبهه ها می کرد و در بسیج نیروهای خالص به جبهه و تأمین امکانات و تدارکات برای رزمندگان تلاش مستمر و پیگیر داشت.
سرانجام عمر پربرکت این شهید سعید به پایان رسید و در روز جمعه 20 آذرماه سال 1360 به دست گروهک منافقین در راه نماز جمعه به شهادت رسید.
شهید دستغیب دارای تألیفات فراوانی است که بعضاً چند بار تجدید چاپ شده است.
از جمله کتاب های قلب سلیم، گناهان کبیره در دو جلد، معاد، تفسیر سوره حمد، توحید، امامت، معراج و...
منبع:
کتاب
آیتالله محمد کفعمی خراسانی به روایت اسناد ساواک صفحه 209