تاریخ سند: 10 فروردین 1347
موضوع : تماس صدرالدین جزایری1 با سیدمحمود طالقانی
متن سند:
از : اداره کل سوم
به : ریاست ساواک تهران شماره : 11053 /312
اخیرا صدرالدین جزایری ضمن تماس با سیدمحمود طالقانی و مذاکره با او
در مورد مساجد و آقایان حجازی و میلانی اظهار داشته است که می خواستم
بنشینیم و دور هم چاره ای بیندیشیم تا این بابا را که با سخنان گرم و نگرفتن پول
موعظه که در حدود /1500 ریال است همه جوانان را به طرف خویش جذب و
آنها را از راه به در می کند فکری بکنیم چون کار دیگران را تخته کرده.
طالقانی در
پاسخ مشارالیه اظهار داشته میلانی بسیار با سواد و واعظ بزرگی است نباید توی
این جریانها کشیده شود.
در خور شأن او نیست.
با توجه به اینکه به نظر می رسد صحبت نامبردگان درباره فخرالدین حجازی
واعظ بوده و با درنظر گرفتن این که سیدمحمود طالقانی توسط سیدصدرالدین
جزایری با آیت الله میلانی ارتباط دارد.
بنابراین خواهشمند است دستور فرمایید
از طریق عوامل و منابعی که در اختیار آن ساواک است در زمینه کیفیت ارتباط
مشارالیه اطلاعات بیشتری کسب و چنانچه نتایجی حاصل شد چگونگی را به
این اداره کل اعلام نمایند.
ضمنا کوچکترین اقدام و اشاره مستقیم به مفاد گزارش
خبر موجب شناسایی منبع خواهد شد.
روی این اصل موضوع را مورد توجه قرار
دهند.
مدیرکل اداره سوم ـ مقدم
توضیحات سند:
1ـ سیدصدرالدین جزایری
فرزند مهدی (نجف 1313ـ
تهران 1386ق) فرزند حسین،
فقیه شیعی ایرانی، از نوادگان
سیدنعمت اللّه جزایری است.
پدر
و نیای او نیز، عالم دینی بودند و
نیای او، سیدمحمدعلی (م
1306ق.)، نخستین کس از
خاندان جزایری بود که به تهران
کوچ کرد و در محله عباس آباد
این شهر، نشیمن گزید.
سیدصدرالدین، در 1317ق.
ـ
که هنوز چهار سال داشت که با
پدرش از نجف به تهران آمد و
مقدمات علوم دینی و ادبیات و
سطوح را به مدت دوازده سال،
در خدمت پدر خود و نیز
سیدمحمد تنکابنی، شیخ
محمدرضا نوری و احمد
آشتیانی آموخت.
در 1335 ق.
به مشهد رضوی رفت و نزدیک
هفت سال از مجلس استادانی
چون حاج سیدآقا قمی و میرزا
محمد کفائی، فرزند آخوند
خراسانی، معروف به آقازاده
بهره مند گردید.
آن گاه به نجف
کوچ کرد و ده سال نیز، در آن
شهر از حوزه درس میرزامحمد
حسین نائینی، شیخ محمدحسین
کمپانی و دیگر مدرسین کشف
نمود.
منبع:
کتاب
فخرالدین حجازی به روایت اسناد ساواک صفحه 92