تاریخ سند: 26 اسفند 1356
متن سند:
به : 312 از : مشهد شماره : 10764/ه1 عطف 10755 / ه 1 ـ 25 /12 /36 10756 ه 1 ـ 25 /12 /36 1ـ اعلامیه ای در مورد تحریم عید که نام ده نفر منجمله جواد تهرانی، حسینعلی مروارید، سید رضا مدرسی، علی فلسفی تنکابنی،1 حاج آقا حسین شاهرودی2 و چند نفر دیگر زیر آن نوشته شده در مسجد حیدریهای مشهد توزیع شده 2ـ اعلامیه دیگری به امضاء 17 نفر منجمله عبدالکریم هاشمی نژاد.3 سید حسن ابطحی.
4 شیخ محمدرضا دهشت، محمدرضا محامی،5 عباس واعظ طبسی،6 موسوی نژاد7 و چند نفر دیگر در همان مورد صادر و قرار است در مشهد توزیع شود نظریه شنبه : خبر صحت دارد.
چهارشنبه : صدور اعلامیه صحت دارد و شایعات زیادی در این مورد در مشهد وجود دارد.
نظریه 9 ه : شایع است در مورد تحریم عید آیت الله شریعتمداری و نجفی مرعشی نیز اعلامیه ای صادر خواهند کرد.
2ـ آیت الله سید عبداله شیرازی بیان داشته چنانچه از ناحیه شریعتمداری اعلامیه ای صادر شود او نیز اجبارا اعلامیه ای خواهد نوشت.
3ـ در مورد جمع آوری اعلامیه ها و مراقبت پیش بینی های لازم معمول و به شهربانی و ژاندارمری خراسان اعلام گردید.
شیخان 27 /12 /36 14 نسخه در پرونده 75862 بایگانی شود مجتبوی 28 /12 /36
توضیحات سند:
1ـ آیت الله میرزا علی آقا فلسفی در سال 1300 شمسی در تهران متولد شدند.دروس مقدماتی و سطوح عالی را در مدرسه مروی و مدرسه محمّدیه نزد استادان آن مدارس، و مرحوم آیت الله تنکابنی فرا گرفت.
و سپس به توجیه پدر برای ادامه تحصیل راهی نجف اشرف و پانزده سال در آن حوزه کهن از محضر آیات عظام نجف بهره گرفت وی سپس به ایران بازگشت و در جوار مرقد مطهر علی ابن موسی الرضا و در شهر مشهد مسکن گزید و از جمله از علمای مبرّز این شهر است که سالیانی است که جمع زیادی از طلاب و فضلای حوزه علمیه مشهد مقدس از درس خارج فقه و اصول ایشان بهره مند می شوند مشغول می باشد.
2ـ آیت الله آقای سیدحسین موسوی شاهرودی از علمای بزرگ خراسان در سال 1273 هجری شمسی در خانواده های روحانی در یکی از روستاهای شاهرود دیده به جهان گشود.
علوم مقدمات را در حوزه علمیه مشهد مقدس فرا گرفت و سپس جهت ادامه تحصیل به نجف اشرف عزیمت نمود.
وی پس از استفاده از محضر اساتید گرانقدری چون حضرات آیات نائینی و اصفهانی به وطن بازگشت و بنا به دعوت مؤمنین مشهد ، در آن شهر مقدس اقامت گزید و در حوزه علمیه مشغول تدریس گردید.
آن مرحوم در طول حیات پربارش، شاگردان برجسته ای تربیت کرد و تألیفات ارزشمندی برجای گذاشت.
آیت الله موسوی شاهرودی در سن 95 سالگی بر اثر بیماری دارفانی را وداع گفت.
ر.ک: مجله درسهایی از مکتب اسلام، شماره 8، سال 29، صص 67 ـ 66.
مجله کیهان فرهنگی، آبانماه 1368، ص 48.
3ـ حجت الاسلام والمسلمین شهید سید عبدالکریم هاشمی نژاد فرزند سید حسن در سال 1311 ه ش در بهشهر متولد شد و پس از تحصیلات مقدماتی راهی قم شد و از محضر اساتیدی چون آیت الله العظمی بروجردی علامه طباطبایی و امام خمینی بهره مند شد و پس از فوت آیت الله بروجردی در سال 40 به مشهد مقدس رفت و علاوه بر تدریس در درس آیات عظام آیت الله حاج سیدمحمد هادی میلانی و شیخ مجتبی قزوینی حاضر شد.
ایشان در پی مبارزاتش در سال 42 پس از فاجعه 15 خرداد دستگیر و 41 روز در زندان شهربانی حبس بود در سال 43 با همکاری آیت الله سید حسن ابطحی «کانون بحث و انتقاد دینی» را بنا نهاد و چند ماه بعد از آزادی در فاجعه مسجد فیل در 22 /7 /42 که ایشان سخنرانی می کردند دستگیر و پس از مدتی آزاد شد.
پس از سخنرانی در مسجد سید اصفهان در اواخر دهه چهل ممنوع المنبر شد اما به تشکل و راهنمایی دانشجویان پرداخت و کلاسهای زیادی در دانشگاهها برگزار کرد.
و در سال 54 در ایام فاطمیه در پی سخنرانی دستگیر و تا تاریخ 20 /3 /56 زندانی بود پس از آن در مشهد به فعالیتهای خود ادامه داد تا اینکه دستگیر شد و در ضمن بارها توسط ساواک مورد سوء قصد قرار گرفت.
پس از پیروزی انقلاب ایشان دبیرکل حزب جمهوری اسلامی در مشهد شد اما طولی نکشید که در هفتم مهرماه 1360 با نقشه سازمان منافقین در حالی که از کلاس درس در حزب جمهوری اسلامی خارج می شد به شهادت رسید و در «دارالزهد» حرم حضرت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) به خاک سپرده شد که در پی آن سه روز عزای عمومی در خراسان اعلام شد.
(جمهوری اسلامی ش 5014، شنبه 7 مهر 1375 * یاران امام به روایت اسناد ساواک جلد پنجم (شهید حجت الاسلام سید عبدالکریم هاشمی نژاد) 4ـ حجت الاسلام سید حسن ابطحی در سال 1352 هجری قمری در مشهد به دنیا آمد.
دروس ابتدایی را در مدرسه نواب خواند و سپس با رفتن به حوزه علمیه قم مدارج علمی خود را کامل کرد.
وی مدتی نیز به نجف اشرف رفت، ولی موفق به اقامت بلند مدت نگردید و به قم بازگشت.
او تا زمان رحلت آیت الله العظمی بروجردی در این شهر ماند و سپس به زادگاه خویش مراجعت کرد.
در شهر مشهد به امامت جماعت و ارشاد و تبلیغ پرداخت و با تأسیس کانون بحث و انتقاد درباره معارف دینی به روشنگری و پاسخ به سؤالات مذهبی روی آورد و از این رهگذر موفق شد تعدادی از دانشمندان مسیحی را به آئین اسلام دعوت کند.
5ـ حجت الاسلام والمسلمین آقای شیخ محمدرضا محامی فرزند مرحوم حاج شیخ غلامحسین در سال 1312 ه ش در شهرستان مشهد متولد شد.
برابر گزارش ساواک پس از آنکه آقای محامی به همراه آقای طبسی از ملاقات با حضرت امام بازمی گردند، دستور دستگیری وی صادر و بدین ترتیب در روز 6 /2 /42 بازداشت و به زندان قزل قلعه تهران فرستاده می شود.
او در بازجوئی مخالفت صریح خود را با اصلاحات ارضی اعلام می کند و از ذکر نام همراهان خویش خودداری می نماید و سرانجام در تاریخ 13 /5 /42 از زندان آزاد می شود.
در اسناد ساواک وی را از عاملین فعالیت به نفع [امام ]خمینی نامیده اند.
در سال 1349 ساواک با تهیه بولتنی نسبت به فعالیت وی و دو تن از همراهانش کسب تکلیف می کند.
در سال 1351 نیز مجددا آقای محامی بازداشت می شود و این بار طاقت فرساترین دوران زندان خود را می گذراند.
در سال 1356 پرونده وی دوباره به جریان می افتد و در 22 /3 /1357 به همراه شهید هاشمی نژاد و آقای عباس واعظ طبسی دستگیر و پس از بازجوئی آزاد می شوند.
حجت الاسلام محامی در سال 1376 درگذشت.
6ـ حجت الاسلام والمسلمین عباس واعظ طبسی، عضو مجلس خبرگان سوم و نماینده امام (ره) و آیت الله خامنه ای در استان خراسانی و تولیت آستان قدس رضوی می باشد.
وی با شروع نهضت در سال 42 در کنار شهید هاشمی نژاد و آیت الله خامنه ای فعالیتهای بسیاری را در پیشبرد اهداف نهضت انجام داد و بارها به زندان افتاد و تبعید شد وی پس از پیروزی انقلاب نیز در امان نبوده و بارها توسط منافقین تر و رشد که البته جان سالم بدر برد ایشان در سال 63 از طرف امام خمینی طی حکمی مأمور تعمیر و احیاء مقبره شهید آیت الله سیدحسن مدرس در شهرستان کاشمر شد.
(طلوع غروب دولت موقت، احمد سمیعی ص 45* روزنامه خراسان ش 9667، 18/ آذر 61،who.
wha is iqqo who is who،1990، آلمان 7ـ حجت الاسلام سیدمحمد موسوی نژاد از فضلاء مشهد مقدس می باشد که در قریه «ابرده» مشهد متولد گردید.
او از محضر آیات عظام آقا میرزا عبدالهادی شیرازی و حاج سید محمود شاهرودی کسب فیض نمود.
وی در مشهد به تأسیس مدرسه و صندوق تعاون و قرض الحسنه پرداخت و در میان دانشمندان مشهد هم به پاکی و بزرگواری و ورع معروف است.
ر.ک: محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج 7، صص 175 ـ 174.