موضوع : قبور طیب و اسماعیل حاج رضایی
تاریخ سند: 19 آبان 1342
موضوع : قبور طیب و اسماعیل حاج رضایی
متن سند:
محافل مذهبی به طرفداران خود اعلام کرده اند که طیب و حاج اسماعیل رضایی دارای سابقه ای قبلا بوده اند چون در راه دفاع از دیانت اسلام کشته شده اند شهید محسوب می شوند و باید از آنها به نیکی یاد کنید و مزار آنها را مورد احترام قرار دهید.این دستور که از طرف عموم مجتهدین طراز اول صادر شده موجب گردیده که احساسات گروهی از متعصبین مذهبی در جنوب شهر کاملاًبه نفع این2 نفر تحریک شود و اوباش و اراذل جنوب شهر که تحت تأثیر این نظریات محافل مذهبی قرار گرفته اند علنا می گویند روزی خواهد رسید که ما به انتقام خون دو نفر مقبره رضاشاه کبیر1 را که تاکنون در مقابل عمال حزب توده چندین بار آن را حفظ کرده ایم با خاک یکسان کنیم.
توضیحات سند:
1ـ رضاخان که از وابستگان به قدرت های خارجی بود در طول زندگانی خود نوساناتی را به نفع قدرتهای مسلط غربی داشت و در آخر دوره سلطنت خود براساس محاسبه ای ضعیف به پیروزی آلمانها اطمینان یافت و با آنها همکاری کرد و در نتیجه دوستان انگلیسی خود را آزرده خاطر ساخت.بر همین اساس وقتی در ششم شهریور 1320 (28 اوت 1941) دستور ختم مخاصمات با روسها و انگلیسی ها که از شمال و جنوب به کشور حمله کرده بودند راصادر کرد.
متفقین به دولت ایران اطلاع دادند که قوای مسلح آنها در 26 شهریور 1320 تهران را اشغال خواهند کرد لذا در 25 شهریور استعفا کرد و سپس به جزیره موریس تبعید شد.
رضاشاه در سال 1323 در ژوهانسبورک مرد و جسد وی پس از چند سال جهت دفن به ایران آورده شد اما در اثر اعتراضات شدید مردمی به روش ضداسلامی و ضددینی وی تظاهراتی علیه او انجام گرفت و نهایتا مرده وی در قسمت جنوب حضرت عبدالعظیم (ع) خارج از صحن و رواق ها، دفن شد.
رژیم شاه تلاش فراوان کرد تا با ساختن مقبره برای رضاخان مردم را به وی خوشبین کند اما این مقبره جز به عنوان بهانه ای برای لعنت و نفرین نبود و بارها نیز برای تخریب آن تلاش شد و نهایتا پس از انقلاب اسلامی این قبر خراب گردید و آرزوی دیرین ملت ایران در از بین بردن آثار شاهنشاهی عملی گردید.