تاریخ سند: 8 دی 1344
موضوع : انتشار نامه خطی آقای میلانی خطاب به طالقانی
متن سند:
شماره : 24783 /20 الف
روز 7 /10 /44 نامه کلیشه شده چاپی محمد هادی الحسینی میلانی خطاب
به حاج سید محمود طالقانی1 عضو نهضت آزادی در زندان قصر مورخه
18 /8 /44 در نمازخانه دانشکده پلی تکنیک تهران گذاشته شده بود که یک
نسخه فتوکپی آن به پیوست می باشد.
توضیح : ناشرین و توزیع کنندگان نامه مزبور شناخته نگردیده اند ولی جهت
شناسائی آنها اقدام گردیده است.
اطلاعیه شود 8 /10 /43
گیرندگان : اداره کل سوم (322)
تعداد نسخه : 6
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سید محمود علائی
طالقانی معروف به طالقانی،
سال 1289 ش / 1329 ق در
روستای گلیرد از توابع طالقان
به دنیا آمد.
پدر ایشان آیت الله
سید ابوالحسن طالقانی از
شاگردان میرزای شیرازی و از
دوستان نزدیک شهید مدرس
بود.
سید محمود تا ده سالگی در
زادگاهش خواندن و نوشتن و
مقدمات معارف دینی را فرا
گرفت.
در 1299 ش برای ادامه
تحصیل به قم رفت و در مدارس
رضویه و فیضیه دوره های سطح
و خارج فقه و اصول را با
موفقیت به پایان رساند.
در سال
1317 ش پس از نائل شدن به
درجه اجتهاد به تهران مهاجرت
کرد و در مدرسه سپهسالار
(عالی شهید مطهری) به تدریس
پرداخت.
سال بعد به اتهام
توهین به مقامات رژیم و
نداشتن جواز عمامه بازداشت
گردید.
وی در طول دوران
زندگی به آموزش تفسیر قرآن
به جوانان پرداخت.
در سال
1321 کانون اسلامی مخفی را
با شرکت استادان و دانشجویان
مسلمان به هدف نشر و اشاعه
معارف قرآن تشکیل داد.
در
سال 1323 امامت مسجد
روستای شهرک در مرکز بخش
طالقان را به عهده گرفت.
در
سال 1327 امامت مسجد
هدایت که کانون تجمع
روشنفکران و تحصیلکرده های
مسلمان بود، را عهده دار گردید.
در ماجرای نهضت ملی نفت از
این نهضت حمایت کرد و پس از
کودتای 28 مرداد مدتی به
زندان افتاد.
آیت الله طالقانی در
تأسیس نهضت مقاومت ملی و
نهضت آزادی ایران نقش فعالی
داشت.
در بهمن 1341 و در
آستانه رفراندوم دستگیر و
زندانی شد.
در سال 1342 و در
اوج نهضت اسلامی به رهبری
حضرت امام دستگیر و برای
مدت ده سال محکوم به زندان
شد.
در سال 1346 عفو و آزاد
شد، اما در 1350 دوباره
بازداشت گردید و برای مدت
سه سال در زابل و بافت تبعید
گردید.
در سال 1354 به جرم
مبارزات اسلامی و به اتهام
اقدام علیه امنیت کشور دستگیر
و محکوم به ده سال حبس شد و
تا آبانماه 1357 در زندان بود.
آیت الله طالقانی در هدایت و
رهبری راهپیمایی تاسوعا و
عاشورای 57 نقش چشمگیری
داشت.
ایشان سرانجام در 19
شهریور 1358 دارفانی را وداع
گفت.
آثار زیادی از وی به ویژه
درباره تفسیر و معارف قرآنی
برجای مانده است.
منبع:
کتاب
آیتالله محمدباقر محیالدین انواری به روایت اسناد ساواک صفحه 103