تلــــــگرام
تاریخ سند: 13 آبان 1343
تلــــــگرام
متن سند:
تلگرافچی گیرنده : ساواک تهران تلگرافچی فرستنده : ساواک قم کار تمام شد ساعت 0515 به طهران اعزام گردید.صحن، مساجد، خیابانها پاس گمارده شده فعالیت اساسی در مورد انجام کار با مأمورین ساواک بوده وضع آرام.
1 بدیعی مخابره شد
توضیحات سند:
1ـ حسنعلی منصور که با انتخاب آمریکا به نخست وزیری رسیده بود برنامه های مهمی به سود غرب داشت که یکی از مهمترین آنها لایحه کاپیتولاسیون بود پس از مخالفت شدید حضرت امام و به تبع ایشان سایر مراجع و علما با این طرح و نفوذ آمریکا و غرب در کلیه شئون کشور، منصور دستور یافت که با هماهنگی محمدرضا امام را به ترکیه تبعید کند از طرف شاه به رئیس ساواک یعنی تیمسار پاکروان دستور اقدام داده شد پاکروان نیز به مولوی رئیس ساواک تهران دستور دستگیری و انتقال امام به تهران را جهت تبعید به ترکیه صادر کرد.صبح روز 13 /8 /43 مولوی به همراه نیروهایی از هوا برد به قم رفته و خانه امام را به محاصره در آوردند.
امام خمینی که در آن ساعت صبح در یکی از اتاقها مشغول نماز و عبادت بود پس از شنیدن سر و صداها قصد خروج از اتاق را داشت ولی چون دری که اتاق را به بیرون وصل می کرد بسته بود و کلید آن در آن لحظه در اختیار امام نبود نتوانست بیرون بیاید مأموران ساواک وقتی در را بسته دیدند با مشت و لگد به در کوبیدند، امام چندین بار تکرار کرد: «وحشیگری در نیاورید الآن در را باز می کنم» ولی مأموران ساواک همچنان در را می کوبیدند، امام بعد از اینکه کلید در اتاق را نیافت از در دیگر که به کوچه باز می شد رفت و مهر امضای خود را به همسرشان سپرده و فرمود: «شما را به خدا می سپارم» مأموران امام را محاصره کرده و بی درنگ سوار اتومبیل کرده و به طرف تهران راه افتادند، سند حاضر زمان اعزام امام به تهران را ساعت 5 و 15 دقیقه صبح اعلام می کند.
حضرت امام قبل از سوار شدن به اتومبیل وقتی تعداد زیادی کماندوهایی که ایشان را محاصره کرده بودند را دید با لبخند معنا داری به مسئول گروه آنها فرمود: «این همه قوا نمی خواست» (ر.ک : بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی، روحانی، جلد اول، صفحات 740 و 741 و ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، فردوست، جلد اول، صفحه 516 و 517) در گزارشی که شهربانی قم طی شماره 3101 ـ 21 /8 /43 به شهربانی کل کشور ارسال داشته است جریان انجام مأموریت را به طور مشروح بیان می کند که ما قسمتهایی از آن را نقل می کنیم: «...
.
1ـ از نظر اهمیت مأموریت از چهار روز قبل، آقای خمینی به وسیله مأمورین اطلاعات در 24 ساعت تحت مراقبت قرار گرفت.
2ـ به حسب اهمیت موضوع تا ساعت 3 صبح روز 13 /8 /43 موضوع مأموریت به هیچ یک از عناصر تابعه ابلاغ نگردید و اصولاً فعالیتی که دلیل بر وضع غیر عادی و یا انجام مأموریتی بوده باشد انجام نگردید، فقط ظاهرا از نحوه خدمتی افسران و مأمورین ایراد گرفته شد.
افسران را برای ساعت 22 همان شب به منظور مؤاخذه ولی باطنا برای آمادگی به شهربانی احضار و افراد نیز در شهربانی به ظاهر بازداشت شدند.
3ـ مأمورین ساواک تحت سرپرستی سروان عصار مقارن ساعت 45 /3 صبح خود را به شهربانی معرفی نمودند.
4ـ از ساعت 4 صبح روز 13 /8 /43 کلیه ارتباط تلفنی داخلی و کاریر به علت عیب فنی؟؟ [علامت سؤال مربوط به اصل نامه است و این معنی را می رساند که ارتباط تلفنی توسط مأمورین از کار افتاده بود] از کار افتاده بود که با فعالیت سریع مأمورین فنی ادارات مربوطه در ساعت 30 /8 ارتباط دایر گردید.
5 ـ از ساعت 18 روز 12 /8 /43 اینجانب تا شروع عملیات در شهربانی حاضر و طرح لازم برای انجام مأموریت تهیه و در ساعت 3 صبح وظایف افسران و مأمورین ابلاغ و تفهیم گردید.
6ـ ساعت 5 صبح سرهنگ 2 عزلتی معاون شهربانی و سروان عصار و مأمورین مربوطه تحت نظر مستقیم اینجانب جهت انجام مأموریت درب منزل آقای خمینی رفته بدون هیچ گونه اصطکاک و خسارت جانی و مالی نامبرده دستگیر و ساعت 15 /5 به سرکار سرهنگ 2 طاهری تحویل گردید سرکار سرهنگ بدیعی رئیس ساواک قم هم در معیت اینجانب بود» و سپس شرح اقدامات پس از دستگیری را نگاشته است که شامل گماردن افراد گردان امدادی و شهربانی در نقاط حساس شهر، تحت کنترل و مراقبت شدید قرار دادن منازل آیات عظام قم و کنترل صحن مطهر و مسجد اعظم و مدرسه فیضیه، است.
در ادامه این گزارش آمده است که تا ساعت 7 صبح هیچ کس از موضوع مطلع نشده است و در پایان نام افراد شرکت کننده را در این فتح بزرگ! ذکر نموده است (این سند تا کنون انتشار نیافته است