تاریخ سند: 11 آذر 1357
متن سند:
گزارش خبر-موضوع: مجروح شدن خبرنگاران خارجی موضوع: مجروح شدن خبرنگاران خارجی طبق اطلاع واصله در ساعت 2400 مورخه 11 /9 /57 تعدادی از مردم در خیابان آریامهر مقابل هتل اینترکنتینانتال با راهپیمائی دست بتظاهرات زده که سربازان فرمانداری نظامی آنان را متفرق و تعدادی را دستگیر مینمایند در این اثنا سه نفر از خبرنگاران کانادائی.انگلیسی.
امریکائی باسامی: جین کین ـ کلارک ـ کین.
که در هتل اینترکنتینانتال اقامت دارند با دوربینهای مجهز خود قصد خروج از هتل را داشته اند که مدیر شب هتل مانع خروج آنها میشود این افراد بدون توجه بگفتار مدیر هتل قصد داشته اند از هتل خارج شوند که پاسبان نگهبان درب هتل مانع رفتن آنها میشود و مقررات فرمانداری نظامی برای آنان گوشزد میگردد ولیکن بیگانگان بدون توجه به این گفتار پاسبان را هل داده در نتیجه کلاه پاسبان بزمین میافتد.
پاسبان از سربازان فرمانداری نظامی کمک میخواهد و تعداد 10 نفر سربازان مقابل هتل آمده با بیگانگان درگیر میشوند خبرنگاران خارجی بآنان اعتراض میکنند در نتیجه پس از درگیری شدید سه نفر مذکور مجروح شده و در هتل شروع بفرستادن تلکس بکشورهای خود مینمایند.
1
توضیحات سند:
1ـ شرح کامل ماجرا را هفته نامه نیوزویک در 11 دسامبر 1978 (10 /9 /57) چاپ کرد.این گزارش از بعدازظهر گوشه ای از تهران است: «بعدازظهر (11 /9 /57) تظاهرکنندگان و نیروهای نظامی در بازار، در مناطق مسکونی و در معابر اصلی پایتخت با یکدیگر درگیر شدند.
گروهی از تظاهرکنندگان یک اتومبیل پلیس را در تقاطع بلوار شاهرضا و خیابان پهلوی (تقاطع انقلاب ـ ولی عصر) محاصره کردند.
دو تن از خبرنگاران نیوزویک Jenkins Lorenو Bary came آن جا بودند.
این گزارش های آن هاست: اتومبیل پلیس در ترافیک سنگینی گرفتار شده و جمعیت در عرض چند ثانیه به آن نزدیک شدند.
چند نفر از تظاهرکنندگان پلیس را از اتومبیل بیرون کشیده، اسلحه اش را گرفته و او را کتک زدند.
آن اتومبیل را واژگون کرده، به آتش کشیدند.
در این لحظه گروهی از نیروهای گارد شاه رسیدند.
سربازان با تیراندازی هوایی مردم را متفرق کرده، به طرف ما آمده و با قنداق تفنگ های شان ما را سوار یکی از کامیونها کردند که از قبل از تظاهرکنندگان پر شده بود.
ما دو ساعت نظاره گر بودیم که سربازان با فریاد، لگد به افراد، استفاده از باتون های چوبی و شلیک هوایی مردم را متفرق می کردند.
بالاخره ما را به مقر حکومت نظامی برده و پس از بازجویی آزاد کردند.
ولی قبل از آزادی یکی از مامورین جوان گارد خصوصی در گوش ما گفت که فرمانده وی دستور داده بود که به مردی که عکس می گرفت تیراندازی کند.
او هم چنین کرد ولی عمدا به هدف نزد.
او به ما گفت: «هرچه را می بینید بنویسید.
حقیقت را بنویسید.
ما نمی خواهیم به مردم خودمان تیراندازی کنیم.
» چند ساعت بعد Jenkins و Came در خارج از هتل صدای فریاد و تیراندازی شنیدند.
Jenkins بیرون آمد ولی با ازدحام کارمندان هتل و پلیس روبه رو گردید.
افراد پلیس او را با مشت و لگد و باتون می زدند و سربازانی که می خندیدند او را به یک کامیون ارتش بردند که 6 سرباز تفنگ های خود را روی او نشانه گرفته بودند.
Came در سالن هتل این تلگراف را مخابره نمود: «6 یا 7 سرباز با داد و فریاد مرا لگد زدند.
من روی میز پذیرش افتادم و چون یکی از کارمندان هتل خواست مداخله کند سرباز دیگری اسلحه اش را به طرف او نشانه گرفت.
آن ها مرا از هتل بیرون انداخته و مثل سگ تا 200 یارد برده و به یک کامیون منتقل کردند.
آن ها من و Jenkins را به اداره پلیس برده و بعد از یک ساعت به همراه دو مأمور پلیس سوار تاکسی کردند.
چون به هتل رسیدیم پلیس اصرار داشت که ما کرایه را پرداخت کنیم.
»