متن سند:
محترما بر طبق دستور صادره اینجانب و آقای مهدویان1 از ساعت 2230 روز 1 /5 در فرودگاه مشهد بانتظار فرود هواپیمای حامل جنازه شیخ نامبرده بالا بودیم تا اینکه در ساعت 1 بامداد روز 2 /5 جنازه متوفی را هواپیمای پارس ایر بفرودگاه مشهد آورده2 آقای عطارپور بهمراه آیت الله خوانساری و عده ای از منسوبین متوفی بمشهد وارد و در فرودگاه آقای کوثر رئیس روابط عمومی آستانقدس نیز حضور داشت و قرار بود سرهنگ ریاحی در خواجه ربیع باشد که حاضر نبود.در ساعت 4 صبح تلفنی تماس گرفت و گفت چون جناب آقای ولیان دستور داده اند جنازه کافی در محوطه خواجه ربیع دفن شود لذا بدون اجازه ایشان ما نمیتوانیم اجازه دفن وی را در حجره جنب بقعه بدهم که آقای عطارپور با وی مکالمه [کردند] و گفتند چون موضوع بشرف عرض همایونی رسیده3 و مصلحت مملکت چنین ایجاب مینماید من فرمان را بهمان نحوی که مقرر است انجام میدهم اگر شما از نظر آقای ولیان نگران هستید نوشته میدهم و مسئولیت [را] میپذیرم که نوشته ای نیز یادداشت [کردند] و بمسئول خواجه ربیع دادند.
این موضوع موجب تأخیر در دفن جنازه و بروز سروصدا و مخالفت از ناحیه بستگان شیخ نامبرده گردید که با دخالت آقای عطارپور منتفی شد.
از صبح روز 2 /5 /37 کارمندان روابط عمومی آستانقدس در بین کلیه کارکنان آستانه و بازاریان و حوزه علمیه شایع می دهند که جنازه کافی را سازمان امنیت بزور بمشهد برگردانیده و غضنفری و مهدویان مأموریت داشته اند که جنازه را در خواجه ربیع دفن و از تشکیل مجلس ختم و سوگواری نیز جلوگیری کرده اند، اطلاع آقای کوثر رئیس روابط عمومی و سرهنگ ریاحی از موضوع علاوه بر اینکه در انجام این موضوع تأثیری نداشت.
مشکلاتی را موجب گردیده و موضوع را هم شایع کردند.
4 /5 غضنفری