درباره: مجتمع آموزشی صنعتی مشهد
تاریخ سند: 6 آذر 1357
درباره: مجتمع آموزشی صنعتی مشهد
متن سند:
شماره: 24597/ ﻫ 2 تاریخ:6 /9 /1357از: [سازمان خراسان]
به: فرمانداری نظامی مشهد و حومه
درباره: مجتمع آموزشی صنعتی مشهد
به دستور دکتر هنربخش1 رئیس مجتمع‌های صنعتی کشور، کلاسها و کادر اداری مجتمع موصوف تا 15 بهمن ماه سال جاری تعطیل بوده و علیرغم این تصمیم، دانشجویان مجتمع موصوف روزهای شنبه و دوشنبه و چهارشنبه تحت عنوان شرکت در کلاس درس اسلام شناسی و قرائت قرآن از نرده‌ها وارد مجتمع شده و در آنجا مبادرت به تشکیل جلسات علیه رژیم گرفته و حتی روز شنبه 4 /9 /57 تصمیم گرفتند نام مجتمع را به دانشکده مدرس2 تغییر نام دهند.
با توجه به اینکه مجدداً دانشجویان موصوف در آنجا اجتماع خواهند نمود و امکان به وجود آوردن ناآرامی متصور است، مراتب جهت آگاهی و هرگونه اقدام مقتضی اعلام می‌گردد.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت خراسان . شیخان
ساعت . 1345
گیرنده . آقای برادر
گوینده . آقای عابدی
ساعت . 1350
گیرنده . ستوان محمودی
گوینده . امیری
پرونده 32431
توضیحات سند:
1. محمدحسن هنربخش در 1294 ﻫ ش در سبزوار به دنیا آمد، دورۀ متوسطه را در دبیرستان ایرانشهر و دورۀ عالی را در هنرسرایعالی تهران و دورۀ دکترا را در دانشگاه سوربن در رشتۀ برق و ماشین به پایان رساند. از سال 1320 به عنوان دبیر فیزیک وارد خدمت شد و به ترتیب کفیل دبیرستان و رئیس دبیرستان و کفیل فرهنگ در سبزوار، مأمور بازرسی فنی در مشهد، ریاست اداری معاونت فنی و حرفه‌ای کشور، رئیس لابراتوار فیزیک و انستیتو تکنولوژیک، دبیر هنرسرایعالی تهران و رئیس سازمان تربیت معلم حرفه‌ای کشور و مشاور فنی و حرفه‌ای کشور از جمله مشاغل وی بود.چهره‌های آشنا، 1344 ش، صص 667 و 668
2. شهید آیت‌الله سیدحسن مدرس قمشه‌اى اسفه‌اى، فرزند سیداسماعیل در سال 1249 ﻫ ش در «سرابه کجو» از توابع اردستان یزد متولد شد. در شش سالگى همراه پدرش به قمشه رفت و مدت ده سال مقدمات ادب عرب و فارسى را فرا گرفت، در 16 سالگى جهت ادامه تحصیلات به اصفهان رفت و تا 1270 به تحصیل علوم دینى از محضر آخوند ملامحمد کاشانى، میرزا جهانگیرخان قشقائى و میرزا عبدالعلى هرندى پرداخت.
آیت‌الله مدرس سپس به نجف اشرف عزیمت کرد و از محضر آیات عظام آقا ملامحمدکاظم خراسانى، سیدمحمدکاظم یزدى و دیگر علماى نجف بهره‌مند شد و پس از 7 سال به اصفهان مراجعت و در مدرسه علمیه این شهر به تدریس پرداخت. ایشان در سال 1298 از سوى هیئت علماى نجف نامزد نظارت بر قوانین مصوبه در مجلس شورای ملی شد و به تهران رفت و در دوره سوم مجلس شوراى ملى در سال 1292 از طرف اهالى تهران به وکالت انتخاب شد و تا دوره ششم در این مجلس حضور داشت. با شروع جنگ جهانى اول، وی به همراه عده‌اى از رجال سیاسى و نمایندگان مجلس به مدت 2 سال به کرمانشاه، عراق، سوریه و ترکیه مهاجرت کرد. در دوره چهارم مجلس به تهران بازگشت و با قرارداد 1919 وثوق‌الدوله با انگلیسى‌ها به مخالفت پرداخت.
مدرس چون از مخالفان سرسخت رضاخان بود در 7 آبان 1305 مورد سوء قصد عوامل وی قرار گرفت و مجروح شد، اما مجدداً به مخالفت خود ادامه داد و در 16 مهرماه 1307 به خواف و سپس به کاشمر در خراسان تبعید شد. سرانجام آیت‌الله مدرس در دهم آذر 1316 توسط چند نفر از نیروهاى شهربانى در منزلش به شهادت رسید.
شهید آیت‌الله مدرس به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1378.