گزارش
گزارش
متن سند:
از : 347 محترما به عرض می رساند : در اجرای اوامر صادره، درباره چگونگی قطع آگهی های دولتی روزنامه های اطلاعات و کیهان که روزانه بین 000 /250 الی 000 /800 ریال می باشد از آقای عطاءاله تدین معاون مطبوعاتی وزارت اطلاعات و جهانگردی استفسار گردید.نامبرده اظهار داشت : تقریبا بیست روز قبل از انتصاب تیمسار ریاست سابق ساواک به عنوان سفیر شاهنشاه آریامهر در پاکستان، جلسه ای با حضور ایشان، ریاست شهربانی کشور شاهنشاهی، تیمسار ریاست جدید ساواک و من در دفتر آقای کاشفی در نخست وزیری تشکیل و در آنجا تیمسار نصیری عنوان کردند بعد از حوادث قم1 و تبریز دل ما از مطبوعات پر خون است و یکی از ایرادهایی که گرفتند این بود که روزنامه کیهان به مناسبت این حوادث تیترهای صفحه اول خود را با رنگ مشکی چاپ می کند از این رو با توجه به این مطالب و موارد دیگری از همگام نبودن نشریات مزبور با سیاست دولت دو هفته قبل وزیر اطلاعات و جهانگردی دستور داد که آنها از دریافت آگهی های دولتی محروم شوند که به همین نحو اقدام و آگهی های آنان به روزنامه های رستاخیز و آیندگان واگذار شد.
ضمنا از تاریخ 21 /4 /37 به دستور مجدد وزیر از روزنامه کیهان رفع ممنوعیت گردید ولی آگهی های دولتی مربوط به روزنامه اطلاعات کماکان بین روزنامه های صبح یاد شده تقسیم می شود.
ملاحظه شد.
12 /4 بعرض تیمسار ریاست ساواک رسید تاریخ 1 /5 /37 در پرونده 471349 بایگانی شود.
قاضی زاهد 1 /5 /2537
توضیحات سند:
1ـ حادثه اخیر قم: یک مقاله سفارشی و لاک و مهر شده توسط داریوش همایون وزیر اطلاعات و جهانگردی برای انتشار به روزنامه اطلاعات داده شد.این مقاله تحت عنوان «ارتجاع سرخ و سیاه در ایران» با نام مستعار احمد رشیدی مطلق در روزنامه مذکور به چاپ رسید.
نویسنده ضمن توهین به حضرت امام خمینی (س) ایشان و مخالفان انقلاب سفید شاه را عوامل ارتجاع دانسته و علت حادثه پانزده خرداد را به ایشان نسبت داده است.
در قسمتی از این مقاله آمده است: «سرآغاز انقلاب شاه و ملت در روز ششم بهمن ماه 2521 شاهنشاهی (1341) استعمار سرخ و سیاه ایران را که ظاهرا هر کدام در کشور ما برنامه و نقشه خاصی داشتند، با یکدیگر متحد ساخت که مظهر این همکاری صمیمانه در بلوای روزهای پانزدهم و شانزدهم خرداد 2522 (1342) در تهران آشکار شد.
روح اللّه خمینی معروف به هندی بود.
به قولی او مدتی در هندوستان و در آن جا با مراکز استعماری انگلیس ارتباطاتی داشته است و به همین علت به سید هندی معروف شده است.
ارتجاع سرخ و سیاه او را مناسبرین فرد برای مقابله با انقلاب ایران یافتند.
انتشار این مقاله موجب انفجار خشم مردم مسلمان شد و شهر قم حالتی غیرعادی و ملتهب به خود گرفت.
فردای آن روز بازار و شهر قم و همچنین درسهای حوزه یکپارچه تعطیل شد.
و سیل جمعیت با حرکت به سوی خانه مراجع و مدرسین حوزه از آنان خواستند تا در قبال این اهانت به ساحت امام و روحانیت ساکت ننشینند.
در روز نوزده دی ماه نیز راهپیمائی آرام طلاب و مردم و حضور، آنان در منازل مدرسین، در ابعاد گسترده تری ادامه داشت.
پس از سخنرانی تند آیت الله حسین نوری علیه سیاستهای رژیم، به هنگام بازگشت جمعیت در میدان شهدا (چهارراه فاطمی)، مأموران مسلح رژیم با ایجاد درگیری ساختگی به روی راهپیمایان آتش گشودند.
در این واقعه عده ای از طلاب و مردم قم شهید و جمعی نیز مجروح و عده ای دستگیر شدند.
مردم برای اهدای خون به بیمارستانها می رفتند.
مأموران رژیم شبانه تعدادی از مجروحان و پیکر مطهر شهدا را از بیمارستانها ربودند.
استادان و فضلای سراسر کشور با انتشار اعلامیه هائی به مقابله توهین آمیز روزنامه اطلاعات و کشتار مردم بی دفاع اعتراض کردند.
ر.ک : کوثر، ج 1، صفحه 2 320 ـ 219 غلامرضا کرباسچی، هفت هزار روز ج 2، صفحات 782 ـ 777، روز شمار تاریخ ایران، باقر عاقلی، ج 2، ص 336