توطئه مرتجعین در ایران
تاریخ سند: 42 خرداد 1342
توطئه مرتجعین در ایران
متن سند:
13420342ترجمه از مجله هفتگى عصر جدید شماره 24 مورخ نوزدهم ژوئن 1963
توطئه مرتجعین در ایران
هر سال در ماه مقدس محرم یک فستیوال مذهبى بهمان اسم بیاد بود شهادت امام حسین در ایران اجرا میگردد. مؤمنین در حالیکه لباس عزا بتن داشتند در مساجد تجمع کرده و دسته جمعى حرکت مینمایند. این مراسم امسال نیز بهمان وضع همیشگى انجام میگرفت در پنجم ژوئن که تاریخ رسمى خاتمه این مراسم-بود جمعیت عظیمى، در میدان نزدیک بازار تجمع کرده و در حالیکه چاقو و چوب بدست گرفته بودند و شعارهاى ضد دولتى میدادند بطرف وزارت کشور بحرکت در آمدند وقتیکه جمعیت نزدیک وزارت کشور رسید پلیس چندین تیر اخطار بسوى هوا شلیک نمود ولى جمعیت متفرق نگردید و شروع بخراب کردن ساختمان و شکستن درها و پنجره‌هاى آن نمودند لذا پلیس شروع به تیر اندازى کرد و جمعیت در حالیکه کشته‌ها و زخمى‌ها را بجا گذاشته بودند متفرق گردیدند.
اغتشاشاتى در محلات دیگر پایتخت نیز بوقوع پیوست سینماها و کتابخانه‌ها و مغازه‌ها مورد هجوم قرار گرفته و خسارت دیدند جمعیت به پلیس حمله نموده و ماشینهاى پلیس را واژگون و آتش زدند. در چند ناحیه شهر آتش سوزى رخ داد. دولت از ارتش مدد خواست و حکومت نظامى اعلام گردید و زره پوشها-براى محافظت مراکز عمده شهر در مقر شاه و نخست وزیرى مستقر گشتند. روز بعد اغتشاش ادامه یافت ولى تا غروب آنروز نظم بر قرار گردید. بقرار ارقام رسمى بیش از 200 نفر در این حوادث پایتخت کشته و زخمى گردیدند.
(خبرنگاران خارجى رقم بیشترى داده‌اند) خبرنگار خبرگزارى آسوشیتدپرس وضع تهران را در ششم ژانویه چنین تعریف نمود : غیر از بازار بسته تهران که در آنجا اغتشاشات جدیدى رخ داد پلیس و ارتش به محافظت وزاتخانه‌هاى بهدارى ـ کشور و ایستگاه رادیو ادامه داد. تمام پنجره‌هاى این وزارت خانه‌ها شکسته شده و علائم تیراندازى در آنها دیده میشود بازار بکلى بسته شده و تعدادى از مغازه‌هاى آن از بین رفته است بیشتر خیابانها تمیز شده ولى چراغ‌هاى شکسته راهنمائى و جایگاههاى واژگون شده پلیس و شیشه‌هاى-شکسته شواهدى بود از این بلوا.
تظاهرات ضد حکومتى همچنان در شهرهاى مشهد ـ تبریز ـ شیراز ـ قم و رى بوقوع پیوست در این شهرها-نیز نظم بوسیله ارتش برقرار گردید. سخنگویان رسمى میگویند که تمام این اغتشاشات خود بخود بوجود نیامده بلکه نتیجه توطئه رهبران مرتجع آخوندهاى مسلمان بوده است. سى تن از ملاهاى طراز اول دستگیر شده و در بین آنها اسم آیت‌اله خمینى رئیس آینده فرقه شیعه مهمترین فرقه مذهبى در ایران دیده میشود. این عده متهم به توطئه علیه دولت گشته و بزودى در یک دادگاه نظامى محاکمه خواهند شد. آخوندها قدرت فراوانى در بین طرفداران فرقه شیعه داشته به جهات دلائل تاریخى تعصب مذهبى در بین شیعیان هنوز خیلى قوى بوده و در ماه محرم این تعصب به حداکثر شدت خود میرسد.
خمینى و طرفدارانش از این موضوع بهره بردارى نمودند آنها علنا علیه دولت دسیسه نموده و ادعا مینمودند که دولت قصد برانداختن قوانین اساسى اسلام را دارد. منظور آنها اقدامات اخیر دولت در
زمینه اصلاحات اجتماعى که منجمله دادن حقوق مشترک به بانوان است میباشد. آنها از تعصب مذهبى مردم سوء استفاده نموده و آنها را اغفال نمودند. متعصبین به زنهائى که چادر بسر نداشتند حمله نموده و شعار میدادند (مرده باد حکومت خدانشناس ما براى اسلام مبارزه مینمائیم) نشانه‌اى از سوء استفاده کثیف از تعصب مذهبى مردم از این اعلامیه که در شهر قم پخش گردیده میتوان درک نمود در این اعلامیه گفته شده (هر خدا پرست حقیقى که سر و گوش سرباز یا پلیس را ببرد به بهشت خواهد رفت) و همچنین (اگر مردى افسرى را بکشد نه تنها خود به بهشت خواهد رفت بلکه خداوند گناهان اجدادش را نیز خواهد بخشید).
سطحا تظاهرات ضد دولتى صورت مذهبى بخود گرفته بود ولى موجبات دیگرى نیز وجود داشت.
بطور یقین آخوندها به آزادى زنان معترضند ولى چیزیکه بیشتر ناراحتى آنها شده اصلاحات ارضى-است. ملاهاى مسلمان ایران صاحب اراضى فراوان بوده و ترس از دست دادن این اراضى باعث مخالفت- آنهاست دولت که برنامه اصلاحات ارضى را شروع نموده و تصمیم گرفته است که زمینهاى اضافى را بین دهاقین تقسیم نماید گردیده است. مقامات ایرانى شاید در قبول این مطلب از حقیقت دور نباشند که- تظاهرات ضد حکومتى نتیجه توطئه آخوندهاى مرتجع بوده است ولى ملاها تنها کسانى نیستند که در این جریانات مداخله داشته‌اند با دلائل کافى میتوان تصور نمود که آنها باتمام عناصر ارتجاعى مخصوصا-فئودالها در جریانات اخیر همکارى داشته‌اند. بر حسب تصادف نبود که مقارن اغتشاشات تهران نیروهاى-دولتى براى سرکوبى ایلات که رهبران آنها نیز مخالف اصلاحات ارضى و معترض به تصمیم دولت در خلع سلاح نمودن عشایر میباشند بکار برده شدند.
توطئه گران بخوبى درک نمودند که در مبارزه‌اشان علیه حکومت که ارتش و پلیس از آن حمایت مینمود نیروهایشان یکسان نمیباشد و بهمین جهت آنها کوشش نمودند بعضى از دستجات ناراضى را بطرف خویش گردانید و از اغتشاشات مذهبى جهت از بین بردن مقاصد خود استفاده نمایند.
روزنامه لوموند بحران اوضاع داخلى ایران را مورد بحث قرار داده و چنین مینگارد «اوضاع ایران را میتوان اینگونه توجیه نمود اختلافات سیاسى ـ فقر که شاید از بین بردن آن بسیار مشکل بوده است سیاست جهل که بوسیله طرفداران تثبیت وضع فعلى پشتیبانى میگردد.»
اگر چه نظم در تهران و سایر شهرها بر قرار شده ولى وضع هنوز بحرانى میباشد. ملاهاى مرتجع هنوز-تسلیم نگشته‌اند و به دسائس ضد حکومتى خود و پخش اعلامیه ادامه میدهند. ظاهرا مرتجعین تصور میکنند که هنوز میتوانند به هدفشان برسند.