موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در حسینیه محله قاضی دماوند
تاریخ سند: 8 بهمن 1352
موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در حسینیه محله قاضی دماوند
متن سند:
از: 20/ ﻫ /د تاریخ: 8 /11 /1352به: 20/ ﻫ /12 شماره: 1218 /20/ ﻫ /د
موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در حسینیه محله قاضی دماوند
از ساعت 1600 روز 9 /11 /52 مجلس وعظ و سخنرانی مذهبی به مناسبت ایام محرم در حسینیه محله قاضی دماوند با شرکت ناصر مکارم شیرازی و عده‌ای از اهالی تشکیل گردید. ابتدا مکارم شیرازی مطالبی پیرامون خلقت موجودات زنده بیان نمود و از دانش بشر انتقاد کرد که هفتاد میلیون تومان هزینه صرف می‌کنند و یک هواپیمای ب 52 می‌سازند و یک موشک از ویتنام بلند می‌شود و آن را سرنگون می‌کند و این سرمایه از بین می‌رود در حالی که مردم در گوشه و کنار دنیا غذا و مسکن [و] بهداشت ندارند. نامبرده درباره معنویت حسین علیه‌السلام بیان نمود که در جراید نوشته بودند رئیس فداییان فلسطین1 در کربلا پای ضریح حضرت حسین اظهار داشته یا حسین من ایده و عقیده و مکتب تو را دنبال می‌کنم و گاندی2 نیز در نهضت هند گفته بود که هر قدر من کوشش کنم نمی‌توانم از مکتب حسین بن علی که برای آزادی اسلام فداکاری کرد جلو بیفتم و فداکاری کنم. مکارم شیرازی در پایان برای پیروزی اسلام و آزادی بیت‌المقدس دعا کرد. این مجلس در ساعت 1700 پایان یافت.
نظریه یکشنبه. خبر صحت دارد.
نظریه دوشنبه. نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه 20/ﻫ /د. نظریه دوشنبه تأیید می‌گردد.
نظریه چهارشنبه 20 ﻫ 12. واعظ یادشده اغلب مطالبش مناسب منبر و ارشاد مردم در جهت دین نمی‌باشد.
به ساواک تهران اعلام گردید که یادشده احضار و تذکرات لازم به وی داده شود.
توضیحات سند:
________1. یاسر عرفات رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین در سال 1939م/ 1318 ﻫ ش متولد شد. به دنبال جنگ 1967 و شکستی که دامنگیر اعراب شد، «سازمان آزادیبخش فلسطین» بیش از هر نهادی در جهان عرب ضرورت ادامۀ مبارزه علیه اسرائیل و تجدیدنظر در ساختار خود را احساس کرد. پس از یک باز سازی اساسی، «احمد شقیری» از رهبری آن کنار رفت و «یاسر عرفات» جانشین او شد. طی مدتی که عرفات رهبری این سازمان را بر عهده داشت، سازمان مزبور از یک گروه غیرفعال به صورت نیروی رزمنده‌ای درآمد که در سطح بینالمللی مطرح شد. به دنبال توطئه وسیع اسرائیل و فالانژهای لبنانی که منجر به قتل عام اردوگاههای «تل زعتر» و «صبرا» و «شتیلا» شد، امنیت فلسطینیان در داخل لبنان به مخاطره افتاد و در تابستان 1983 به علّت دودستگی شدیدی که میان سازمانهای فلسطینی پدید آمده بود، یاسر عرفات در طرابلس ـ لبنان به محاصره افتاد ولی موفق به نجات خود و برجستگان سازمان آزادی بخش فلسطین شد و از آن تاریخ ستاد خویش را به تونس منتقل ساخت. بدین ترتیب ضربۀ شدیدی بر وحدت و یکپارچگی سازمان فلسطین و هدفهای مبارزه جویانه آن وارد آمد. گروهی از فلسطینیان به رهبری «ابوموسی» که مورد حمایت سوریه بودند، علناً رهبری «عرفات» و صلاحیت او را مورد چون و چرا قرار دادند، ولی در انتخابات بعدی «شورای فلسطین» در 1984 بار دیگر «عرفات» نفوذ خویش را نشان داد. با وجود این با کمال تأسف باید گفت که یکپارچگی «سازمان آزادیبخش فلسطین» دستخوش تفرقه و تشتت شد و عوارض و عواقب بدفرجام این واقعه در برداشتهای کشورهای مختلف از سازمانهای مزبور و آرمان فلسطین از هم اکنون آشکار است.
عدم صلاحیت و ناکارآیی یاسر عرفات که با حمایت آمریکا، دولت خودگردان را تشکیل داده است، در حرکت عظیم و مردمی انتفاضه، به جهانیان به اثبات رسیده است. عرفات در 11 نوامبر 2004 (1382) به طرز مشکوکی در پاریس درگذشت. در نوامبر 2012 (آبان1391) به درخواست سهی عرفات همسر وی، تیمی از بازرسان بینالمللی برای بررسی دقیق علت مرگ وی جسدش را نبش قبر کردند که مشخص شد وی به قتل رسیده است.
2. موهنداس کرمچند گاندی، پیشوا و بانی استقلال هند در سال 1869 میلادی تولد یافت. او وکیل دعاوی بود و از همان ابتدای جوانی چنان از فجایع استعمار انگلیس در وطنش متأثر شد که زندگی خویش را وقف مبارزه و ریشه‌کنی استعمار انگلیس از هند کرد. او که تجارب فراوانی از شکست مبارزات ضداستعماری مبارزان قبلی داشت، بجای قیام مسلحانه که در شرایط آن روز به شکست منتهی می‌شد، حربۀ برنده‌تری به نام «مقاومت منفی» را انتخاب کرد؛ یعنی هر چیزی و هر کاری را که اندک نفعی یا کمکی به دشمن می‌رساند، از او دریغ داریم و سیستم اداری و مملکتی استعمار را بدون توسل به زور مختل کنیم. در سال 1920 گاندی برای میلیونها هموطن خود که از استعمار انگلیس به جان آمده بودند، به صورت یک قهرمان و یک نیمه‌خدا درآمده بود و او را «مهاتما» (روح بزرگ) لقب دادند. انگلیسی‌ها بارها او را به زندان افکندند، ولی هر بار که گاندی به زندان می‌رفت بر کثرت طرفدارانش افزوده می‌شد. او در زندان هم به حربۀ مقاومت منفی متوسل شده و دست به روزه‌های طولانی 30 ـ 40 روزه که در تاریخ زندان بی‌سابقه بود، می‌زد و بدین ترتیب انگلیس‌ها مجبور به آزاد کردن او می‌شدند. سرانجام پس از مبارزات طولانی در سال 1947 شبه قارۀ هند به استقلال رسید. از جمله خصوصیات برجستۀ «گاندی» این بود که در کشوری که ده‌ها فرقۀ مختلف مذهبی و نژادی وجود داشت، پیوسته برای دوستی و برادری میان پیروان آنها تبلیغ و تلاش می‌کرد و می‌کوشید تا تعصب مذهبی و نژادی مایه تفرقه و جدایی ملّت بزرگ هند نشود. در ژانویۀ سال 1948 یک متعصب مذهبی، رهبر بزرگ هند را ترور کرد. در استقلال کشورهایی چون اندونزی، هندوچین و سراسر قارۀ آفریقا کم و بیش از مبارزات استقلال‌طلبانۀ «گاندی» الهام گرفته است.
ر. ک: سیمای نامداران، حسام‌الدین امامی، صص 295 ـ 296.