درباره: شیخ حسین نوری (انواری) فرزند ابراهیم
تاریخ سند: 3 مرداد 1352
درباره: شیخ حسین نوری (انواری) فرزند ابراهیم
متن سند:
از: 312 تاریخ: 3 /5 /1352گزارش
درباره: شیخ حسین نوری (انواری) فرزند ابراهیم
محترماً به استحضار می‌رساند:
در اجرای اوامر صادره روز 2 /5 /52 در ساختمان شماره 10 با نامبرده بالا مصاحبه به عمل آمد. روحانی مزبور اظهار داشت که در حال حاضر در حوزه علمیه قم به تدریس اشتغال دارد و تنها در مواقعی که حوزه علمیه تعطیل است به شهرستان‌های مختلف مسافرت و سخنرانی‌هایی ایراد می‌‌نماید ولی همواره در هنگام وعظ کوشش نموده از ایراد هرگونه مطلبی که جنبه خلاف مصالح مملکتی داشته باشد خودداری نماید و اینکه مدتی قبل در شهرستان بروجن بر روی منبر مطالبی در مورد برخی از فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی عنوان نموده به هیچوجه قصد مرتبط کردن این امر را با دولت و دستگاه حاکم نداشته است.
مشارالیه سپس اضافه نمود که اصولاً طرز فکر من طوری است که خود را در مقابل دولت حس نمی‌کنم و مسئله امنیت کشور چیزی است که به حکم وظیفه دینی، من و امثال من آن را در مملکت خود حس کرده و ارزش وجودی آن را می‌دانیم.
روحانی مورد بحث متعاقباً عنوان نمود علی‌الاصول من و برخی دیگر از مدرسین و وعاظ نمی‌دانیم که دقیقاً هدف مقامات از مطالب خلاف مصالح مملکتی چیست و اصلح است در این زمینه ما توجیه شویم.
در مقابل به شیخ حسین نوری تفهیم گردید که از مدرسی چون او که تعلیم و ارشاد طلاب علوم دینی را به عهده دارد اینطور انتظار میرود که با جهان‌بینی وسیع به پدیده‌های اجتماعی بنگرد و به علاوه با در نظر گرفتن شرایط زمان و مکان و توجه به ویژگی‌های مستمعین خود سخن بگوید وگرنه انتقاد سازنده و مولد نه تنها مورد ایراد دستگاه قرار نگرفته [و] نمی‌گیرد بلکه موضوعی است که ما خود از آن پشتیبانی می‌کنیم.
مضافاً به اینکه انتقاد باید به نحوی صورت بگیرد که شامل یک نکته و مورد خاص شود نه آنکه مطالب انتقادی طوری عرضه شود که آمادگی آن را داشته باشند که شنونده (ناآگاه) آن را به دستگاه و رژیم مرتبط سازد.
یادشده در خاتمه ضمن اظهار این که از این پس سعی خواهد نمود این نکته را به نحو احسن رعایت نماید تقاضا نمود در صورت امکان ممنوعیت منبر وی بر رفع گردد.
نظریه: با توجه به مراتب فوق و اینکه مشارالیه تا حد قابل ملاحظه‌ای توجیه گردیده و با در نظر گرفتن اینکه از سال‌ها قبل تاکنون روحانی مزبور تغییر رویه داده و علت ممنوعیت منبر وی صرفاً اظهار مطالب انتقادی از تلویزیون و سینما‌ها در شهرستان بروجن بوده و به نظر نمی‌رسد از این پس اینگونه سخنرانی‌هایی بنماید و بالاخره با امعان نظر به این مطلب که اصولاً این شخص در جبهه روحانیون مخالف قرار ندارد، در صورت تصویب مستدعیست از مشارالیه رفع ممنوعیت به عمل آید. مؤکول به نظر عالیست.
فعلاً در لیست وعاظ متعهد منظور شود، چنانچه در آینده موارد خلافی دیده نشد، از وی رفع ممنوعیت کامل به عمل آید. 4 /5