ورود عده ای از علماء به مشهد
تاریخ سند: 12 مرداد 1348
ورود عده ای از علماء به مشهد
متن سند:
از : 9/ ه به : 316 شماره : 4723 /9 ه اخیرا آیت الله علامه سمنانی1 و مدنی کاشانی2 به مشهد وارد و از طرف اداره اوقاف خراسان مورد توجه و استقبال واقع گردیده.آیت الله میلانی و عده ای از علمای مقیم مشهد از نامبردگان دیدن نموده اند و نیز آنها به بازدید میلانی رفته اند.
روز 5 /5 /48 آیت الله شیخ علی محمد بروجردی نجفی3 که جزو روحانیون مخالف دولت است از تهران به مشهد وارد و در منزل شیخ ابوالحسن شیرازی4 (مشهور به صدر) که از مریدان قمی است اقامت می نماید.
در ساعت مختلف روز 6 /5 /48 آیت الله سید محمد نجفی مددی ـ شیخ کاظم دامغانی ـ آیت الله حسنعلی مروارید و عده ای از طلاب حوزه علمیه مشهد به دیدن مشارالیه می روند.
توضیح رهبر عملیات : تا به حال عمل خلاف از نامبردگان دیده نشده اعمال و رفتار آنان بخصوص علی محمد بروجردی وسیله منابع تحت کنترل است.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله آقای حاج شیخ محمد صالح حایری سمنانی در سال 1297 ق در کربلا متولد شده ادبیات را در محضر آخوند ملاعباس اخفش و آخوند ملاعلی سیبوبه استفاده کرده در سال 1312 تا سال 1324 ق از محضر مرحوم علامه خراسانی صاحب کفایه و مرحوم آیت الله حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی فقه و اصول استفاده نموده و معقول را از مرحوم حاج ملا اسماعیل بروجردی حائری فراگرفته و در اوائل بلوغ بسر حد اجتهاد رسیده، پس از تکمیل مبانی فقه و علوم عقلی در مدت 12 سال به واسطه کسالت ضعف چشم به ایران آمده و مدتی در تهران به معالجه چشم پرداخته، آنگاه به بابل رفته و مدتی در آنجا رحل اقامت افکنده، سپس به سمنان مهاجرت و تا سال 1391 قمری به اقامه نماز جماعت و تدریس و تألیف اشتغال داشته، تا آنکه در همان سال در سن 96 سالگی وفات و جنازه اش با تجلیل به مشهد مقدس حمل و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع) آرمید.از علامه حایری سمنانی تألیفات نفیسی به جا مانده است که فهرست آنها در کتب تراحم مانند ریحانه الادب و الذریعۀ و...
آمده است.
ر.ک : گنجینه دانشمندان، جلد 5، صص 6 /235 2ـ آیت الله شیخ رضا مدنی کاشانی (23 محرم الحرام 1321 ه ق ـ 5 تیر ماه 1371) شیخ رضا مدنی کاشانی فرزند آیت الله عبدالرسول مدنی مشهور به مجتهد کاشانی در شب چهارشنبه 23 محرم الحرام 1321 ه ق در شهر کاشان متولد گردید، دوره تحصیلات مقدماتی و سطح را در کاشان در محضر علماء بزرگواری چون مرحوم والدشان و حاج شیخ محمود نجفی، سید محمد علوی، ملا حبیب اللّه شریف کاشانی کسب علم و ادب نمودند، در سال 1340 ه ق جهت ادامه تحصیل به قم رفته و از محضر عالم ربانی حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم کسب فیض نمودند و در سنین 20 الی 30 سالگی به درجه اجتهاد نائل شدند.
ایشان پس از اجازه اجتهاد از آیات عظام حائری، سید ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی به زادگاه خویش رفته و به ارشاد و تدریس مشغول گردید.
این شخصیت عالم، زاهد و بی آلایش در طول عمر با برکتش اقدامات عام المنفعه ای چون اداره دو مدرسه علوم دینیه، تأسیس کتابخانه، احداث مسجد، حمام و آموزشگاه را از خود به جای گذاشته و بیش از 20 تألیف داشته که تعدادی از آنها عبارتند از : براهین الحجج للفقهاء والحجج در 4 جلد، الخواص، الدیات، فرائض المقلدین و الخلافۀ.
آیت الله مدنی کاشانی در پنجم تیر ماه 1371 به ملکوت اعلی پیوست.
3ـ آیت الله حاج شیخ محمدعلی نجفی بروجردی از علماء حاضر شهرستان بروجرد در سال 1312 در بروجرد به دنیا آمد و پس از خواندن مقدمات و سطوح به نجف اشرف مهاجرت و از محضر آیت الله نائینی.
آیت الله ضیاءالدین عراقی و آیت الله حاج شیخ محمد حسین اصفهانی استفاده نمود و سپس حسب الاراده مرحوم آیت الله بروجردی و اصرار مردم بروجرد به ایران مراجعت نمود و به امر تبلیغ و ترویج دین پرداخت از تألیفات ایشان می توان به تقریرات فقه مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد حسین اصفهانی، رساله عملیه توضیح المسائل، مناسک حج و حاشیه بر عروه الوثقی اشاره نمود.
ر.ک : محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج3، ص 194 4ـ آیت الله شیخ ابوالحسن شیرازی از سن 16 سالگی همزمان با قیام مردم استان فارس علیه حکومت رضاخان طلبگی را شروع کرد و بنابر فتوای آیت الله سید عبدالحسین لاری و فرزند ایشان آیت الله سید عبدالحمید مبنی بر عدم صلاحیت شخص فاسد و مفسدی چون رضاخان جهت تسلّط بر شئونات مسلمین به تشکیلاتی که در کوهستان داراب استقرار یافته بود پیوست در دوران تحصیل از محضر اساتیدی چون حاج آقا ضیاءالدین شیخ محمد حسین کمپانی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی بهره مند گردید.
پس از قیام 15 خرداد 1342 در پیشبرد اهداف نهضت با آقایان واعظ طبسی، خامنه ای و شهید هاشمی نژاد همکاری نزدیک داشت و در سالهایی که مبارزات مردم جنبه عمومی و علنی به خود گرفته بود به گرفتن امضاء برای اعلامیه های ضد رژیم از علماء مشهد مبادرت می نمود و از پیشگامان بسیج مردم محسوب می گردید.
پس از انقلاب از سوی حضرت امام خمینی (سلام اللّه علیه) به امامت جمعه مشهد منصوب شد.
استاد محمدتقی جعفری در وصف ایشان گفته است : «تبحر ایشان در فقه به گونه ای است که قابل مقایسه با بسیاری از هم مسلکان خود نیست» در تاریخ 30 شهریور سال 1360 شیخ ابوالحسن در منزل خویش مورد حمله ناموفق دو تروریست منافق قرار گرفت که این حمله با کشته شدن یکی از عاملان ترور و زخمی و متواری گردیدن دیگری رفع گردید.