جناب آقای امیر متقی1 معاون محترم دربار شاهنشاهی
تاریخ سند: 14 خرداد 1351
جناب آقای امیر متقی1 معاون محترم دربار شاهنشاهی
متن سند:
شماره:420/ ت با ارسال عین نامه آقای امیر قاسمی رئیس تشریفات سازمان اطلاعات و امنیت کشور خواهشمند است دستور فرمایند نسبت به پرداخت ـ /11880 ریال در وجه کاباره باکارا موضوع هزینه پذیرائی از اعلیحضرت پادشاه نپال و همراهان اقدام مقتضی معمول فرمایند.2 رئیس کل تشریفات شاهنشاهی ـ هرمز قریب د 51 /1
توضیحات سند:
1ـ امیر متقی فرزند هدایت اللّه ، در سال 1302 ه ش در تهران به دنیا آمد.تحصیلات خود را تا لیسانس حقوق ادامه داد.
متقی سمت‌هایی از جمله: منشی نخست وزیر، مدیرعامل فروشگاه فردوسی، معاونت دانشگاه پهلوی شیراز، مدیرکل و معاون دربار و ...
را عهده دار بود.
ساواک در سند بیوگرافی وی چنین آورده است: «...
متقی پس از قیام 28 مرداد و در زمان نخست‌وزیری سپهبد ازهاری به ریاست دفتر و عضویت هیئت مدیره شرکت تعاونی کارمندان دولت منصوب شد و سپس به عضویت هیئت مدیره شرکت معاملات خارجی و فروشگاه فردوسی درآمد و گفته می شود در این دو سمت سوءاستفاده های زیادی نموده و وضع مادی وی بهبود یافته است.
مشارالیه سال‌ها است که به وابستگی به مقامات سفارت انگلیس تظاهر می نماید و گویا سال قبل از طرف سپهبد بختیار یا سرتیپ علوی کیا رئیس و معاون وقت ساواک به مقامات سفارت انگلیس توصیه شده از تظاهر و تردد وی به سفارتخانه جلوگیری نمایند.
امیر متقی که عضویت حزب مردم را داشته، پس از انتصاب آقای علم به نخست وزیری چندی به عنوان وابسته اقتصادی ایران در اروپا در سوئیس به سر می برده و اخیراً به مدیریت عامل فروشگاه فردوسی منصوب شده است.
رویهمرفته مشارالیه فردی است بدنام، فاقد شخصیت که در مورد سوابق سوء دوران طفولیت وی نیز مطالبی شنیده می شود و انتصاب وی به سمت جدید در محافل سیاسی و اقتصادی سوء اثر داشته.
ضمنا اطلاع رسیده مبنی بر اینکه مشارالیه به وابستگی خود به دولت انگلیس افتخار می نماید و در خفا با دستگاه‌های اطلاعاتی شوروی مربوط بوده که این مطلب را سازمان مرکزی «سیا» در اروپا نیز تائید نموده است.
» رک : شرح احوال رجال، ج دو، ص 650 و 651 2ـ پرداخت پول عیاشی شاهان و شاهزادگانی که به ایران می‌آمدند از دیگر کارهای عجیب رژیم پهلوی بود.
این رژیم بدون توجه به فرهنگ مذهبی جامعه درحال تبدیل کردن بخش‌هایی از ایران به مکانی برای فسق و فجور بود.
مینو صمیمی راجع به کاباره‌های تهران می‌نویسد: «...
یکی از راه‌های کسب درآمد سرشار در آن سال‌ها، تدارک برنامه‌های « شو» و موزیک «پاپ» بود، که «شومن» ها و خوانندگان «پاپ»را ـ اعم از زن و مرد ـ در هتل‌ها و منازل میلیونرهای تهران، با دریافت دستمزد کلان به اجرای برنامه وا می‌داشت.
کاباره‌های شبانه تهران نیز پر بود از رقاصه‌های رنگارنگ خارجی، که بیشترشان با تن دردادن به «قدیمی‌ترین» شغل بشر، از ثروتمندان بانفوذ ایران و عواملشان مبالغ سرسام‌آوری به دست می‌آوردند...
.
» مینو صمیمی، پیشین، ص 174