تاریخ سند: 30 آذر 1342
متن سند:
شماره : 4 /211 /1101 ریاست دفتر مخصوص شاهنشاهی1 عطف به مرقومه شماره 605 مورخ 18 /9 /42 احتراما توضیحات ذیل درباره امضاء کنندگان عریضه تلگرافی بعرض میرسد.1ـ شیخ حمزه طاهر (طاهری) تا چند سال پیش در محله باب الخان کربلا دکان عطاری داشته ا ست اکنون روضه خوانست و در مسجدی بنام مسجد «سنی ها» نماز میخواند.
این شخص در تحریکات مداخله داشته و بر سر منبر مطالب جسارت آمیز گفته است در بین مردم محبوبیت ندارد و تابع عراقست.
2ـ سید محمد پسر مرحوم آیت الله سید مهدی شیرازی مرکز تحریکات کربلاست وی و برادرش سید حسن شیرازی که هر دو جوانند در بین عوام و بعضی کسبه محبوبیت دارند.
سید محمد در صحن کربلا نماز جماعت میخواند و برادرش سید حسن شاعری تواناست.
این دو برادر در جریانات اخیر از جسارت و بی ادبی فروگذاشت نکرده اند.
وی ایرانی و دارای گذرنامه و پروانه اقامت معتبر است.
3ـ سید محمد صادق موسوی قزوینی اخیرا بتابعیت عراق در آمده است وی در صحن حضرت عباس علیه السلام نماز جماعت میخواند و تا حدودی مورد احترامست پسر این شخص سید مرتضی قزوینی که او هم بتابعیت عراق در آمده است روضه خوانیست هتاک که بر سر منبر حملات ناروا و جسارت آمیز مینماید و حرکات او مورد تنفر اکثریت ایرانیان مقیم کربلا است.
4ـ یوسف خراسانی حایری تابع ایران و دارای گذرنامه و پروانه اقامت معتبر است این شخص از علمای مورد احترام اهالی کربلا است و از مدرسین درجه اول کربلا بشمار میرود سید محمد پسر مرحوم آیۀ اللّه سید مهدی شیرازی در محضر این شخص تلمذ میکند.
5ـ شیخ مهدی حائری در کربلا معروف نیست.
ضمنا بعرض میرساند که سید محمد شیرازی و برادرانش و نیز سید مرتضی قزوینی و شیخ حمزه طاهری از علماء بشمار نمیایند و تا کنون آنچه توانسته اند از نشر مقالات و اعلامیه های بی ادبانه و جسارت آمیز کوتاهی نکرده و هنوز هم روشن ناپسند خود را ادامه میدهند لکن سید محمد صادق موسوی پدر سید مرتضی و نیز شیخ یوسف حائری بی طرفند و در امور سیاسی مداخله نمینمایند.
سفیر کبیر ـ دکتر مشایخ فریدنی 1
توضیحات سند:
1ـ این سند جوابیه سند صفحه 266 است که طی آن به معرفی افراد تلگراف کننده تحت عنوان هیئت علمیه کربلا پرداخته است.1ـ محمد حسین مشایخ فریدنی فرزند شیخ محمد باقر مشایخ فریدنی در سال 1293 ش در محله عودلاجان تهران متولد شد و پس از دوره ابتدایی در سال 1309 ش وارد مدرسه دارالفنون گردید و دوره متوسطه را به پایان برد و در سال 1311 وارد دانشکده معقول و منقول شد.
در سال 1314 کارشناسی گرفت و یک سال بعد دبیر ادبیات شد و در سال 1318 وارد دوره دکترا شد و در سال 1324 هنگامی که ملک الشعرا بهار وزیر فرهنگ شد، او به سمت بازرس و سرپرست اداره فرهنگ قم منصوب گشت.
محمد حسین مشایخ فریدنی در سال 1338 به سمت رایزن فرهنگی به کراچی رفت و بالاخره سفیر ایران در پاکستان شد و از فروردین 41 تا اردیبهشت 42 کاردار ایران در عراق بود و سپس تا تیر 1343 سفیر ایران در بغداد شد.
وی از شهریور 43 تا شهریور 47 نماینده ایران در عربستان سعودی نیز بود.
فریدنی در سال 1352 با تقاضای شخصی در ردیف بازنشستگان قرار گرفت و چندی مدرس دانشکده حقوق و علوم سیاسی شد و بعد هم مأمور تأسیس دانشگاه کردستان شد.
از آثار وی : ترجمه مجلداتی از الاغانی ـ ابوالفرج اصفهانی ـ ترجمه خلاصه الاغانی (2 جلد) ـ آفتاب در آینه ـ تصحیح کلیات اقبال لاهوری و حدود 800 مقاله در دایره المعارف تشیع و مطبوعات است.
سرانجام دکتر محمد حسین مشایخ فریدنی در تاریخ چهارشنبه 14 آذر 1369 برابر 16 جمادی الاول 1411 در راه سفر به هند در کشتی در دریای عمان و در اثر سکته قلبی فوت کرد.