تاریخ سند: 8 آذر 1343
متن بیانات حضرت آیت الله العظمی آقای سیدشهاب الدین مرعشی نجفی متع اللّه المسلمین به طول بقائی ـ که در روز بیستم جمادی الثانیه 13841 مصادف با ولادت باسعادت بی بی عالم حضرت فاطمه زهرا (ع) ساعت 9 صبح ایراد فرمودند.
متن سند:
بسم اللّه الرحمن الرحیم
انا اعطیناک الکوثر.
فصل بربک وانحر.
ان
شانئک هوالابتر.
البته آقایان متوجهید که امروز روز بسیار بزرگی
است در اسلام.
روزی است که خداوند سبحان
منت گذارده به ولادت بی بی عالم علیا مخدره
شفیعه محشر جده سادات حضرت
صدیقه طاهره سلام اللّه علیها که نسل مبارک
پیغمبر الی یوم القیامه به وسیله این بی بی است.
شرق و غرب عالم را نسل مطهر ایشان پر کرده
است.
تمام ممالک اسلامی بلکه غیراسلامی در همه جا نسل رسول اکرم به وسیله این مخدره است.
مقام منیع ایشان محتاج به بیان نیست و امروز روز بزرگی است و روز مسرت است برای عموم
مسلمین.
(ولی متاسفانه) گرچه ما امروز باید غرق باشیم در شادی و خوشحالی که خداوند سبحان
چنین نعمتی مرحمت فرمود، پیش آمدهایی می شود پی در پی و هر روز حادثه تازه ای.
حالی برای ما
باقی نگذارده.
خدا گواه است و اجداد طاهرینم شاهد است الساعه که دارم با شما صحبت می کنم
حال صحبت ندارم و قلب من در کمال تزلزل است.
لذا احتمال می دهم تا آخر نتوانم خودم صحبت
کنم.
و من برای احتیاط نوشتم بعضی عرایضم را که اگر نتوانستم به صحبت ادامه دهم به وسیله
خطیب محترم آقای نبوی به سمع شما می رسد.
شما می شنوید و خیلی چیزها به سمعتان می خورد.
پاره چیزهایی است که شاید به سمعتان
نرسیده باشد.
از جمله همین حادثه ای است که اخیرا (یعنی این تصویبی که پیش آمده)
تصویبی که مصونیت داشته باشد اتباع خارجه
مخصوصا بعضی از خارجه که اسمش برده شده
و خواهد برده شد.
که هر جنایتی را مرتکب
شوند یا هر جرمی را مرتکب بشوند مصونیت
داشته باشند.
گر مثلاً فرض بفرمایید یکی از
اتباع آنها شخصیت بزرگ مملکت را از حیث
روحانیت و از هر حیث بخواهد صدمه ای بزند به
هیچ قسم مسئولیت نداشته باشد.
مبلغین
مسیحی در کمال آزادی.
مبلغین ادیان باطله در
کمال آزادی.
خود حقیر با همین دو چشم دیدم
که مبلغ مسیحی روی پل قم مشغول تبلیغ است
و کتب مسیحی را به دست مردم می دهد.
مبلغین فرق ضاله در کمال آزادی.
اسم مملکت
مملکت شیعه.
مملکت اسلام.
و این عملیاتی
است که فعلاً دارید ملاحظه می فرمائید.
چه
بکند انسان.
گفتند بیش از این نمی شود.
چهار ماه در طهران گفته شده وسیله اعلامیه ها و
منشورات.
اتمام حجت شده همه گونه با اینها مذاکره شده.
به حق حق قسم است که همین چند
روز قبل که حالت قلبی حقیر به هم خورده بود خدا شاهد است در همان حال من خوشحال
بودم که دارم از این نشئه می روم.
چون خیلی سخت است که انسان در محیطی گرفتار شود و
دائما ببیند که حملاتی است بر علیه روحانیت و دیانت و نتواند کاری بکند.
قلم بسته.
زبان بسته.
تکلیف چیست.
به غیر از توسل به حضرت ولی عصر روحی له الفداء من دیگر چاره ای ندارم و
نمی دانم چه باید کرد.
شما ملاحظه می فرمایید که از ما کسی ناراحت تر است.
خوب الان بعضی از علما در حبس.
بعضی از خطبا آقای حاج شیخ عباسعلی اسلامی همه تان می دانید که در اسلام و در مملکت
ایران این شخص چقدر زحمت کشیده.
تمام این مدارس اسلامی مرهون منت ایشان است
شایسته است که این مرد محترم را با دستبند ببرند برای محاکمه.
دستبندی که به دست دزد
می زنند.
به دست جانی می زنند.
این مرد محترم را به این نحوه ببرند برای محاکمه.
شایسته
هست که حضرت حجت الاسلام آقای قاضی [طباطبائی] شخص اول مجاهد آذربایجان است.
الان این سید محترم.
صحیح النسب و عالم.
او را حبس کنند.
دفعه سوم حبس ایشان است.
شایسته است که عده ای از مسلمین از بازاریها و غیر بازاریها در شکنجه باشند.
همین هفت و
هشت روز قبل علت ناراحتی قلب بنده این شد دیدم طرف عصر بود یک مشت زن و بچه
ریختند توی خانه شروع کردند به گریه کردن معلوم شد که اینها اشخاصی هستند که
شوهرهایشان از پانزده خرداد مصادف با دوازدهم محرم تا امروز در جزایری دورافتاده تبعید
شده.
در شکنجه ها.
با گریه و ناله گفتند که آقا حتی گلیم زیر پایمان را هم فروخته ایم.
تکلیف ما
چیست.
آنها گریه و ما گریه.
شب حال بنده بهم خورد.
این وضع فعلی ماست.
دیگر بیشتر از این
نمی توان صحبت کنم.
در اینجا حالت مزاجی حضرت آیت الله العظمی به هم خورد و نتوانستند
به بیانات خودشان ادامه دهند و خطیب محترم جناب آقای سیدحسین نبوی حسب الامر
معظم له بیانیه ایشان را قرائت نمودند.
دستخط مبارک حضرت آیت الله العظمی آقای نجفی
مرعشی زعیم عظیم عالم تشیع که امر فرمودند اینجانب از روی آن قرائت کنم و به سمع برادران
عظام.
شیعیان امیرالمؤمنین (ع) ارادتمندان به صدیقه طاهره سلام اللّه علیها برسانم.
(بسم اللّه الرحمن الرحیم)
امروز از نظر این که روز تولد یگانه دختر پیغمبر اسلام حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها
می باشد بسیار بااهمیت است.
روزی است که تمام ممالک اسلامی باید به پاس احترام این بانوی
باعظمت جشنها گرفته و احساس سرور نمایند.
متأسفانه در مملکت ایران رفتار هیئت حاکمه با
ملت شریف و متدین نحوی شده گویی که سرتاسر مملکت را غم و اندوه فرا گرفته و عموم ملت از
عاقبت امر نگران و شب و روز خود را به وحشت و نگرانی عجیب می گذرانند.
تصویبات
غیرمشروعه یعنی مصونیت مستشاران آمریکایی بسیار مایه تأسف است.
با این که در زمان
زمامدار سابق ایادی استعمار و دول بیگانه برای این که ملت ایران را تحت نفوذ و سلطه و بردگی
خود درآوردند چنین مطالبی را بر ملت ایران تحمیل کرده بودند.
و از افتخارات آن زمان الغاء
این موضوع بود که ملت از فرط خوشحالی جشنها گرفتند.
(بدبختانه) نمی دانم چه موجباتی
فراهم گردید و چه عواملی باعث شد که این قانون منحوس را بار دیگر در مجلسین ایران
علی رغم انف تمایلات تمام ملت شریف ایران بالاخص جامعه روحانیت تصویب نمودند.
آخر در کجای دنیا سابقه دارد که برای ذلت و بردگی یک مشت ملت محروم همچون قانون
وحشیانه ای را وضع کنند.
در صورتی که فعلاً تمام دول عقب افتاده هم برای احراز استقلال و
کسب آزادی خود از قید استعمار قیام نموده و از نعمت حریت برخوردار می باشند.
دولت ایران به وسیله مطبوعات و دستگاه تبلیغات مملکت ما را هم ردیف با ممالک راقیه دنیا
معرفی می کند و حال آنها عملاً برخلاف آن رفتار می نماید.
آیا مفهوم ارتقا این است که اگر یکی از مستشاران آمریکایی روی همین قانون به یک فرد محترم
ایرانی حتی شخصیت بزرگی از هر طبقه جنایت و خیانت کند و به عرض و ناموس و مال
مسلمین دست تعدی و تجاوز دراز کند مصونیت داشته باشد و محاکم قضایی ایران حق مداخله
و بازداشت آن را نداشته باشند؟ من یقین دارم که عقلای دنیا به وضع رجال ایران خندیده و این
نوع تصویبات را رجوع به قهقرا و ارتجاع سیاه تفسیر خواهند کرد.
زیرا مصونیتی که برای آنها
تصویب شده برخلاف قوانین بین المللی و دور از شرافت و انسانیت و غیرت است.
آیا این معنی را می شود به غیر از ارتجاع سیاه تعبیر نمود؟ من نمی دانم به کدام یک از مصیبتها
گریه کنم؟ به مخالفت با صریح احکام اسلام و قرآن گریه کنم؟ یا به نشر کتاب ضاله و مطبوعات
ضد اسلامی گریه کنم؟ به عدم آزادی مجالس تبلیغاتی مذهبی گریه کنم؟ یا به محدودیت
گویندگان دینی گریه کنم؟ به وضع ملت بیچاره ستمدیده گریه کنم؟ یا به وضع فقرا گریه کنم؟
که فردای زمستان با این گرانی قیمتها با این قحطی وسایل زندگی چه خواهند کرد به وضع
اقتصادی مملکت گریه کنم؟ یا به بازار فلج و راکد گریه کنم؟ به قحط الرجال مملکت گریه کنم؟ یا
به رفتن فلاحت و زراعت گریه کنم؟ به گرفتاری علما و خطبا و دانشمندان و رجال و اساتید
محبوسین گریه کنم؟ یا به زجر و شکنجه ها گریه کنم؟
آیا سزاوار است تاکنون حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای قاضی [طباطبائی] اول شخص
مجاهد آذربایجان دامت برکاته در حبس به سر برند؟ آیا سزاوار است که حضرت حجت الاسلام
آقای [سیدمحمود] طالقانی و اساتید محترم در حبس باشند؟ آیا رواست که حضرت مستطاب
حجت الاسلام خطیب شهیر آقای حاج شیخ عباسعلی اسلامی دامت برکاته که از مفاخر
روحانیت می باشند و خدمات شایانی در اسلام نموده اند (از قبیل تأسیس مدارس اسلامی)
محبوس باشند و با دستبند برای محاکمه به این سمت و آن سمت بکشند؟ دستبندی که برای
دزدها و جانیها می باشد.
آقایان وکلای بی موکل که در خانه ملت گرد آمده اید آیا شماها برای دفاع از حقوق مسلمین و
حفظ استقلال ملت و مملکت جمع شده اید؟ یا برای این که با دست خود سند اسارت و بردگی
یک مشت ملت شریف ایران را امضا کنید؟
ما کرارا به وسیله اعلامیه ها چه در طهران و چه در قم به همه مردم گفتیم که این مجلس به ملت
مربوط نیست.
و هر چه تصویب کنند است.
زیرا همان وقت ما متوجه این قبیل عواقب وخیمه
بودیم.
و لذا این مجلس را تحریم و غیرقانونی اعلام نمودیم.
دیگر بس است.
بیائید چند روز هم به فکر مملکت خود باشید.
کاری کردید که آبروی مملکت و
ملت را در دنیا بردید.
خدایا تو گواهی آنچه وظیفه شرعی و وجدانی ما بود به اولیای امور و ملت
رساندیم.
من می ترسم که یک مشت ملت مسلمان هم به نتیجه اعمال سوء اینها گرفتار شوند.
من بدینوسیله از عموم طبقات ملت ایران استمداد می کنم که بیش از این صبر و تحمل نکنند.
و
برای حفظ دین و استقلال مملکت خود اعتراض و انزجار خود را ابراز نمایند.
من از علمای اعلام
و طلاب علوم دینیه تقاضا می کنم بیش از پیش در این جنایت بزرگ مردم را آگاه فرمایند.
مراجع عظام از اعتراض به مجلسین غیررسمی خودداری و سکوت نخواهند فرمود.
تمام
طبقات مسلمین جهان را لازم است که عدم رسمیتی این تصویب نامه مفتضح تحمیلی را به
دنیا اعلام نمایند.
و از دولت آمریکا و دست نشانده او (اسرائیل) که به منزله سرطانی است در بین
ممالک اسلامی اظهار تنفر کنند.
ما از دشمنان اسلام هر دولت و هر مملکتی که باشد متنفر و
منزجریم.
چه آنهایی که نام برده شد و چه غیر آنها.
بر افرادی که در این جنایت بزرگ و قانون تحمیلی مخالفت کرده اند لازم است که از دین مقدس
اسلام و مصالح کشور دفاع کنند و نگذارند که بیش از این به نوامیس دینی و ملی تجاوز شود.
و آنهایی
را که در مجلسین با تصویب این قانون موافقت کرده اند به ملت غیور ایران و مراجع عظام معرفی
کنند.
دولت آمریکا و سایر دول غیراسلامی نباید بیش از این با نوامیس دینی و ملی ممالک اسلامی
بازی کرده و قلوب آنها را جریحه دار نمایند.
بترسند از روزی که خدای قاهر و توانا آنها را به عذاب
خود گرفتار کند.
بترسند از سیل تنفر ممالک اسلامی بالاخص ملت شریف و اصیل ایران.
خدایا تو شاهدی که من آنچه را که صلاح دین و ملت و مملکت بود گفتم و از وظیفه خود دریغ
ننمودم.
خدایا از ذات اقدست در این روز عزیز مسئلت می نمایم که ملت مسلمان و مملکت
ایران را از شر اجانب و دشمنان و ایادی خائن محفوظ فرمایی والسلام علی من اتبع الهدی
20 جمادی الثانیه 1384
شهاب الدین الحسینی المرعشی النجفی
توضیحات سند:
1ـ برابر با 7 /8 /1343 شمسی
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی سید شهابالدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 382