تاریخ سند: 11 مرداد 1357
متن سند:
ســـرّی ـ 1 ـ شماره : 5252 /312 نخست وزیری سازمان اطّلاعات و امنیت کشور س.ا.
و.
ا.
ک امنیّت داخلی بولتن: ویژه درباره: مذاکره با دو نفر از روحانیون سرشناس و افراطی مقیم شیراز این بولتن شامل 2 برگ است در پرونده شخصی سید عبد الحسین دستغیب 37145 بایگانی شود روحانی 16 /5 /37 از طبقه بندی سرّی خارج و به خیلی محرمانه تبدیل گشت سـرّی طی چند ماه اخیر حوادث اخلالگرانه ای در شهر شیراز توسط افراطیون مذهبی انجام گرفته که روحانیون افراطی مقیم این شهر، در تحریک متعصبین مذهبی به انجام فعالیتهای اخلالگرانه نقش مؤثر داشته اند (شرح این فعالیتها به موقع به استحضار رسیده است.) برای تشریح عواقب فعالیتهای فوق و بهره برداریهای عناصر مخرب و وابسته به گروههای برانداز از این جریانات، روز 5 /5 /37 از طرف ساواک با دو نفر از روحانیون سرشناس و افراطی مقیم شیراز به اسامی سید عبدالحسین دستغیب و مجدالدین مصباحی تماس گرفته شده است.
در این ملاقات اثرات نامطلوب ادامه فعالیتهای اخلالگرانه مورد بحث و سخنرانیهای تحریک آمیز آنان در بین قشرهای متعصب مذهبی بازگو و ضمن جلب توجه آنها به مصالح ملی و میهنی، از آنها خواسته شده برای حفظ امنیت منطقه همکاری نمایند.
سید عبدالحسین دستغیب قول داده از اجرای برنامه سخنرانی مورخه 5 /5 /37 خودداری و احتمالاً تا پایان ماه مبارک رمضان نیز بعنوان کسالت به منبر نرود و در صورتیکه شرایط مساعدی ایجاد شد، به مسافرت به اطراف شیراز یا مشهد خواهد رفت.
با توجه به اینکه مراجعات مکرّری از طرف افراطیون مذهبی به یادشدگان (سید عبدالحسین دستغیب و مجدالدین مصباحی) برای برگزاری مجالس فاتحه بمناسبت فوت شیخ احمد کافی1 شده بود، نظر آنان به فعالیتهـای اخلالگـرانه ای که ممکن است در جریان تشکیل مجالس صورت گیرد، جلب و نامبردگان اظهار داشته اند، حتی المقدور سعی خواهند کرد از برگزاری مجلس ختم در شیراز جلوگیری نمایند.
ضمنا افراد مذکور گفته اند در برخوردهائی که در تظاهرات و اجتماعات مختلف بین مأمورین انتظامی و متظاهرین روی می دهد، مأمورین خشونت بیش از حد از خود نشان می دهند که پاسخ لازم به آنها داده شده است.
مراتب جهت استحضار از شرف عرض می گذرد.
توضیحات سند:
1ـ مرحوم شیخ احمد کافی، واعظ مشهور، در سال 1305 در مشهد مقدس متولد شد.دروس اولیه را در زادگاه خواند، سپس راهی نجف اشرف گردید.
محضر شهید آیه اللّه سید اسداللّه مدنی را درک کرد و مدتی در دروس مرحوم آیه اللّه ابوالقاسم خوئی حاضر شد.
پس از تحصیل راهی ایران شد و در تهران به وعظ و خطابه مشغول گردید.
یک بار دستگیر و مدتی در زندان قزل قلعه حبس گردید.
پس از آزادی، «مهدیه» تهران را تأسیس کرد و با برنامه های «دعا»، «روضه» و «سخنرانی» توانست در میان عامه مردم، پایگاه و جایگاه وسیعی پیدا کند.
مهدیه تهران، میعادگاه مشتاقان امام زمان (عج) گردید و برنامه های فوق العاده ای نیز مانند تأسیس حسینیه و مهدیه در شهرهای دیگر، تأسیس کتابخانه ها، تعمیر و تأسیس مساجد، رسیدگی به زندگی بیش از پنج هزار خانوار فقیر در تهران، از جمله کارهای وی بود.
در اواخر حکومت پهلوی، سه سال تبعید به ایلام و دوری از مرکز، آن مرحوم را بر آن داشت تا در اقصی نقاط مملکت نیز برنامه های کلاسهای اصول عقاید، تبلیغ و ترویج ادعیه را دنبال کند.
همزمان با تحریم جشن میلاد امام زمان (ع) از سوی امام خمینی (سلام اللّه علیه) ، مرحوم کافی علی رغم فشار ساواک، حاضر به برگزاری جشن نشد و به عنوان سفر راهی مشهد مقدس گردید که در بین راه، به صورت مشکوک طی یک تصادف درگذشت.