جناب آقای کریم پاشا بهادری رئیس دفتر علیاحضرت شهبانو
تاریخ سند: 28 تیر 1355
جناب آقای کریم پاشا بهادری رئیس دفتر علیاحضرت شهبانو
متن سند:
شماره : 204 بدینوسیله نشریه شماره 13 «مرکز پژوهش خلیج فارس و دریای عمان را تقدیم می دارد، مربوط به مردم کپرنشین ایرانشهر.شهر ایرانشهر، به علل بسیار که در این بررسی بدان ها اشاره شده است با اهمیت ترین شهر استان سیستان و بلوچستان به شمار می رود، و گرداگرد شهر بیشترین شمار جمعیت کپرنشین زندگی می کنند: مطالعه کپرنشینان از جهات بسیار قابل توجه است، این مردم یا کشاورز بدون زمین و آب بوده اند یا عشایری دام از دست داده و سرگردان، چگونگی تحول زندگی این مردم از زندگی عشایر و روستایی تا زندگی در گردشهر، چگونگی جذب و تحلیل رفتن آنها در بافت شهر، روابط و خصوصیات اقتصادی ـ اجتماعی، فرهنگی این مردم کوشش شده است در این بررسی طرح و تحلیل گردد.
در هر حال، امید است این مطالعه مورد توجه آن جناب قرار گیرد.
با تقدیم احترام ـ محمود زند مقدم معاون دانشگاه بلوچستان رئیس مرکز پژوهش خلیج فارس و دریای عمان نشریه شماره 6 به نام ایرانشهر و نشریه شماره 12 به نام چشم انداز اقتصاد و اجتماع میرجاوه نیز به پیوست ارسال می گردد.
سازمان برنامه نوشته شود...
مطالعه...
...
...
.
در تمام شهرهای...
.
.
و پیشنهاد راه حل کوتاه مدت و درازمدت از شرفعرض پیشگاه مبارک علیاحضرت شهبانوی ایران گذشت.
توضیحات سند:
1ـ سند این صفحه در سال 1355 تدوین شده و بیش از 50 سال از سلطنت خاندان پهلوی بر ایران می گذرد، بنابر اعلام هیئت حاکمه بیش از چهارده سال از انقلاب به اصطلاح سفید و اصلاحات ارضی رژیم می گذشت ولی مردم در ایرانشهر زمین، زندگی و مسکن و...نداشته و در حاشیه شهر رها شده اند و آنچه رژیم اعلام می کرد تبلیغی بیش نبود و امام خمینی (ره) به درستی فرمودند که اصلاحات ارضی محمدرضا کشور را نابود و به بیگانگان وابسته نمود: شاه که در آغاز طرح ـ به اصطلاح «انقلاب سفید» به دهقانان نوید می داد که در سایه اصلاحات ارضی، غله مورد نیاز کشور در داخل تأمین می شود، اکنون به جای خجلت زدگی افتخار می کند که دو میلیون و نیم تن گندم و چهارصد هزار تن برنج در سال جاری وارد کرده است! در صورتی که مطلعین می دانند که یک استان ایران، مثل خراسان، قدرت تهیه گندم برای تمام کشور را داشت و این قدرت را «انقلاب سفید شاه» سلب کرد.
شاه بیش از ده سال است که فریاد از پیشرفت کشور می زند، در حالی که اکثریت ملت را در فقر و فاقه غوطه ور ساخته.
ظاهر تهران را آراسته و از دسترنج ملت برای عمال خود عمارات چند طبقه بنا می کند ولی در دهات و قصبات ـ که قسمت عمده جمعیت ایران را تشکیل می دهند، از مواهب اولیه زندگی خبری نیست...
(صحیفه امام، ج سوم، ص 73)