موضوع: محمد رزم دانش آموز دبیرستان ابن سینا بندرعباس
تاریخ سند: 6 آذر 1354
موضوع: محمد رزم دانش آموز دبیرستان ابن سینا بندرعباس
متن سند:
از: 17/ ﻫ تاریخ: 6 /9 /1354به: 324 شماره: 5700/ ﻫ 1
موضوع: محمد رزم دانش آموز دبیرستان ابن سینا بندرعباس
در ملاقات خصوصی که نامبرده با یکی از دوستانش به عمل آورده ضمن صحبت‌های متفرقه اظهار داشته که فعلاً جلسات قرائت قرآن شب‌های جمعه تشکیل نمی‌شود. دوستش علت این موضوع را سوال در نتیجه رزم اظهار می‌دارد که چون اغلب افراد شرکت کننده در جلسه مورد بحث از دانش‌آموزان کلاس‌های ششم متوسطه می‌باشند که باید مطالعات بیشتری بنمایند به همین منظور جلسه مذکور تشکیل نمی‌گردد. سپس دوستش کتاب یاد یادآوران1 را که رزم جهت مطالعه در اختیارش قرار داده بود به او مسترد و در عوض رزم جزوه‌ای دوبرگی به عنوان (احسانم)2 که نامه‌ای است که دکتر علی شریعتی به فرزندش نوشته جهت مطالعه در اختیار دوستش قرار داده و اشاره می‌نماید چنانچه مایل باشی مقداری نشریه مربوط به انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران را جهت مطالعه در اختیارت قرار دهم. به همین منظور نشریه‌ای به نام انسان و جهان با مقالاتی از دکتر سید حسین نصر3 - محمد تقی جعفری4– دکتر علی شریعتی و دکتر رضا امیری را در اختیار دوستش قرار می‌دهد.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: خبر صحت دارد و اعمال و رفتار یاد شده از طریق شنبه تحت مراقبت می‌باشد و هر گونه اخبار مکتسبه بعدی از وی به موقع گزارش خواهد شد. بیضاء
نظریه چهارشنبه: به گزارش شنبه اعتماد حاصل است و رزم تحت مراقبت قرار دارد. ثابت
نظریه جمعه: نظریه چهارشنبه مورد تایید است. ح
بیطرفان6 /9 /54
______________________
1. عنوان اصلی کتاب یاد و یادآوران است. این کتاب از تالیف دکتر علی شریعتی می‌باشد.
2. این جزو نامه‌ای است از دکتر علی شریعتی برای فرزندش احسان. نامه در جلد 34 از مجموعه آثار دکتر علی شریعتی آمده‌است.
3. سید حسین نصر، فرزند ولى‌الله نصر ـ کفیل اسبق وزارت فرهنگ و رئیس پیشین دانشکده ادبیات و عضو فعال لژ فراماسونری بیداری ـ در سال 1312 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات را تا نیمه اول متوسطه در تهران بود و سپس به امریکا عزیمت کرد. در سال 1333 موفق به اخذ لیسانس در رشته فیزیک و فلسفه علوم شد و در رشته ژئوفیزیک، فوق لیسانس گرفت و سپس به دانشگاه هاروارد رفت. در سال 1337 موفق به اخذ دکتراى فلسفه تاریخ و علوم شد و در همین سال به ایران بازگشت. وی علاوه بر تدریس در دانشگاه عهده‌دار مشاغلى چون : عضو شوراى مرکزى آموزش کشور، رئیس دانشگاه صنعتى آریامهر، مدیر عامل انجمن شاهنشاهى فلسفه ایران و بالاخره ریاست دفتر مخصوص فرح پهلوى، گردید.
وی در سال 1351 از طرف دانشگاه تهران، جهت مکاتبه با یکى از اساتید دانشگاه اسرائیل (اورشلیم) که در خصوص فلسفه و منطق اظهار تمایل کرده بود، معرفى شد.
سید حسین نصر با نصیرى و ناصر مقدم دوستى و مراوده داشت و نشان‌هاى مختلفی دریافت کرده بود. وی با پیروزى انقلاب اسلامى به امریکا پناهنده شد و با بنیاد کیهان و فصلنامه ایران ایران نامه که با سرمایه‌گذارى اشرف به همکاری پرداخت.
4. علامه محمد تقى جعفرى، فرزند حاج کریم آقا در مرداد 1304 ه ش در محله شتربان ـ خیابان شمس تبریزى کنونى ـ تبریز دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایى را در دبستان اعتماد آغاز کرد، اما قبل از کلاس ششم ابتدایى به دلیل فقر مالى دبستان را رها و در مدرسه طالبیه تبریز مقدمات علوم دینى را فرا گرفت و پس از چندى در سال 1321 جهت ادامه تحصیل عازم تهران شد. وی از استادانى چون مرحوم میرزا مهدى آشتیانى و آیت‌الله محمدرضا تنکابنى بهره‌هاى بسیار برد. دو سال بعد به حوزه قم رفت، ولى در آنجا بیش از یکسال نماند و به علت فوت مادرش به تبریز بازگشت. در تبریز با اصرار و تشویق آیت‌الله میرزا فتاح شهیدى به نجف اشرف رهسپار شد و به مدت 12 سال در آنجا ماند که در این فاصله اولین اثر خود را که تقریراتى از درس آیت‌الله خویى بود به نام «الامر بین الامرین» انتشار داد و پس از آن رساله «الرضاع» که تقریرات درس‌هاى آیت‌الله سید عبدالهادى شیرازى بود منتشر کرد.
از جمله استادان علامه جعفرى در نجف اشرف مى‌توان از مرحوم شیخ مرتضى طالقانى، مرحوم آیت‌الله شیخ محمد کاظم شیرازى و آیت‌الله حسن یزدى ... نام برد. استاد در حدود سال 1336 به ایران مراجعت کرد و پس از مدتی در 1337 به نجف بازگشت، وی پس از بازگشت مجدد به ایران در تهران، با دانشگاهیان ارتباط برقرار کرد و همزمان با شخصیت‌هایى چون استاد مطهرى و دکتر محمد ابراهیم آیتى به ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها پرداخت. علامه جعفرى با تحقیق و تألیف و سخنرانى‌هاى خویش همواره در جهت تربیت جوانان پرشور و مستعد تلاش مى‌کرد که نتیجه آن تلاش‌ها و مجاهدت‌ها تالیف بیش از 50 کتاب و رساله منتشر شده و دهها کتاب و رساله منتشر نشده مى‌باشد. استاد علامه در سال 1377 به تشخیص پزشکان همراه پسر ارشد خود ابتدا به نروژ و سپس به انگلستان اعزام و بسترى شد، اما پس از یک عمل جراحى دچار سکته مغزى شد و در تاریخ 25 /8 /77 دار فانى را وداع گفت و به عالم بقا شتافت و سه روز بعد به مشهد مقدس انتقال یافت و در محل «دار الزهد مبارکه» پیش روى ضریح حضرت رضا(ع) و در همسایگى شیخ بهایى دفن شد. از آثار علامه مى‌توان به «شرح 15 جلدى مثنوى؛ تفسیر 27 جلدى نهج البلاغه؛ جبر و اختیار؛ مولوى و جهان بینى‌ها؛ وجدان و ... اشاره داشت.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، استاد علامه محمدتقی جعفری، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1377.