تاریخ سند: 12 تیر 1357
گزارش خبر موضوع : عدم برگزاری مراسم عید مبعث از جانب آیات
متن سند:
روز دوشنبه 12 /4 /37 که مصادف با عید مبعث بود و طبق معمول همه ساله
بایستی مراسم جشن و چراغانی باشد هیچ خبری نبود نه مردم و نه آیات
هیچکدام جشن نگرفتند حتی روز سیزدهم رجب که تولد حضرت علی (ع) است
و همه ساله مردم قم مفصلاً جشن میگرفتند امسال اصلاً خبری نبود بطوریکه آقا
کاظم مدرسی میگفت قبل از عید مبعث مراجع یکشب اجتماع میکنند و تصمیم
میگیرند که باید عیدها و جشنها برپا باشد چون در غیر اینصورت مردم کم کم این
مراسم را از یاد میبرند ولی مجددا تصمیم علماء و مراجع عوض شد و روز عید
مبعث جلوس نکردند زیرا بطوریکه شایع بود عده ای از بازاریها به علماء اعتراض
کرده بودند که برای کشتاری که در قم شده مردم هنوز داغ دیده و عزادارند شما
میخواهید با برپا کردن جشن خون مردم را پایمال کنید.
ضمنا قبل از عید مبعث که
تصمیم مراجع بر گرفتن جشن بود شیخ هادی بروجردی پیشنماز مسجد چهار
مردان پرچمهای سه رنگ به خیابانها زد که مورد اعتراض قرار گرفت.
نظریه : شیخ هادی بروجردی پیشنماز مسجد چهار مردان مقدار زیادی پرچم
سیاه و همچنین پرچم سه رنگ تهیه کرده و در مراسم سوگواری پرچم های مشکی
در اعیاد مذهبی پرچمهای سه رنگ را در خیابان های چهار مردان و ارم نصب
می کند نامبرده از وقایع قم ببعد در هیچیک از اعیاد مذهبی پرچم سه رنگ نزده
بود تا امروز که آنهم مورد اعتراض قرار گرفت.
1
نظریه یکشنبه : مفاد گزارش صحیح است آیات ثلاثه قم معتقد به برقراری مراسم
جشن در روز عید مبعث بودند ولی تحت تأثیر فشار بازاریان و افکار عمومی
متعصبین مذهبی قرار گرفتند لذا رسما جلوس نکردند لکن بخاطر اینکه عقیده
خود را نیز اعمال کرده باشند هریک درب بیرونی منزلها را باز کردند و رفت و
آمدی در منازل نامبردگان بود و آیات هم در اواخر مجلس نزدیک ظهر به بیرونی
منازل آمدند ولی نه بعنوان جلوس رسمی زیرا در اعیاد مذهبی رسم بر این است که
هریک از آیات از ابتدای شروع مجلس در بیرونی منزل خود جلوس میکنند مردم
به دیدن ایشان میروند و مداحان نیز مشغول مدح خوانی میشوند.
شراره
نظریه سه شنبه : نظریه یکشنبه مورد تائید است.
کیاوش
توضیحات سند:
1ـ امروز (12 /4 /57) مصادف
بود با 27 رجب و عید مبعث
رسول اکرم (ص).
هم به خاطر
این روز و هم به مناسبت اعیاد
پیش رو در ماه شعبان از امام
خمینی سئوال شد که تکلیف
مردم در مواجهه با این روزها
چیست.
و این پرسش به کرات
به ایشان عرضه شد تا این که
امام در پاسخی که به تاریخ
سیزدهم تیر ماه 57 دادند
نوشتند : «کرارا از ایران نظر
اینجانب را درباره مراسمی
که به عنوان جشنهای سوم و
پانزدهم شعبان برپا می شده
خواسته اند.
مع الوصف رژیم
منحط برای مسلمین ایران
عیدی نگذاشته است.
دست
شاه تا مرفق به خون ملت
ایران فرو رفته و در حال
حاضر ملت عزیز در عزای
عزیزان خود نشسته.
» امام در
بخشی از پاسخ خود نوشتند :
«ما روزی را عید می گیریم که
بنیان ظلم و ظالم را منهدم کنیم
و دست دودمان ستمکار
پهلوی را از کشور قطع نماییم
و آن روز انشاءاللّه تعالی
نزدیک است و روز عید
اسلامی است.
» امام درباره
برخورد مردم با چنین
روزهایی یاد آور شدند: «در
این اعیادی که در سلطنت این
دودمان ستمگر برای ما عزا
شده است بدون هیچ گونه
تشریفات که نشانگر عید و
شادمانی باشد در تمام ایران
در مراکز عمومی مثل مساجد
بزرگ اجتماعات عظیم به پا
کنند و گویندگان شجاع
محترم مصائب وارده بر ملت
را به گوش شنوندگان
برسانند.
»
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 07 صفحه 110