موضوع: جلسه ناهار عناصر جبهه به اصطلاح ملی سابق در منزل ابوالفضل قاسمی
تاریخ سند: 29 اردیبهشت 1349
موضوع: جلسه ناهار عناصر جبهه به اصطلاح ملی سابق در منزل ابوالفضل قاسمی
متن سند:
موضوع: جلسه ناهار عناصر جبهه به اصطلاح ملی سابق در منزل ابوالفضل قاسمیرونوشت گزارش خبر شماره 8409 /20 ﻫ2-29 /2 /1349
روز پنجشنبه 17 /2 /49 حسین شاه حسینی. احمد توانگر. عبدالحسین ثنائی. عباس محمودی. علی اردلان. حبیب‌اله ذوالقدر. حاج محمود مانیان، به منظور صرف ناهار در منزل ابوالفضل قاسمی حضور داشتند و علی اشرف منوچهری به علت مسافرت به کرمانشاه غایب بود.
ابتدا موضوع محکومیت افراد زندانی مطرح شد. اردلان گفت بهداد به هشت سال. امیراحتشامی 6 ماه. داودیان هفت سال زندان محکوم شدند و سرلشگر منوچهری تبرئه شد.
سپس شاه‌حسینی در مورد فروهر گفت ملاقات با او آزاد شده است و می‌گویند همسرش پروانه را در اختیار کارگزینی گذاشته‌اند. نامبرده ادامه داد فروهر گول محمدعلی کشاورزصدر را خورد و این کار را کرد، کمااینکه کشاورزصدر واسطه شد تا نزد اللهیار صالح. آیت‌اله سید رضا فرید زنجانی و باقر کاظمی برود که آنها هم اعلامیه را امضاء کنند ولی چون آنها کشاورزصدر را می‌شناختند، گول او را نخوردند. شاه‌حسینی افزود علی اصغر بهنام1، فرد دوم حزب ملت ایران را هم دستگیر کرده‌اند.
قاسمی گفت بهنام که چیزی سرش نمی‌شود. شاه‌حسینی پاسخ داد میان اینها فقط خود فروهر به درد می‌خورد، بقیه ارزش ندارند و مورد اعتماد نیستند.
آنگاه ثنائی گفت یک نفر اظهار می‌داشت عده‌ای از پاکستان آمده‌اند و از اعلیحضرت خواسته‌اند که رهبری پاکستان شرقی را به عهده بگیرد و اعلیحضرت مشغول مطالعه هستند. شاه‌حسینی اظهار کرد اینها خودشان را نمی‌توانند حفظ کنند. اکنون قسمتی از کردستان منطقه ممنوعه اعلام شده، حتی افراد شخصی را نمی‌گذارند به این حدود مسافرت کنند و آقای اردلان بهتر اطلاع دارد، آن وقت اینها می‌خواهند پاکستان را اداره کنند. شاه‌حسینی در خاتمه اظهارات خود از حاضران خواست که روز شنبه 19 /2 /49 در تشییع جنازه مرحوم فروزانفر2 شرکت کنند.
این جلسه در ساعت 1630 پایان یافت.
نظریه رهبر عملیات.
1. بدیع الزمان فروزانفر رئیس کتابخانه سلطنتی بوده که در اثر سکته قلبی درگذشته است.
2. منبع مورد اعتماد است و به صحت گزارش وی می‌توان اعتماد داشت.
نظریه 20 ﻫ 2. نظریه رهبر عملیات مورد تأیید می‌باشد.
رونوشت برابر اصل و اصل در شماره 121117 می‌باشد.
در 23000 بایگانی شود. 10 /11 /49
توضیحات سند:
1. على اصغر بهنام، فرزند آقاجان در سال 1306ش در سارى متولد شد. وى دبیر هنرسراى نارمک و از اعضاى فعال جبهه ملى، عضو کمیته مرکزى حزب ملت و شوراى رهبرى حزب پان ایرانیست بین سال‌هاى 1333 الى 1350 بود. بهنام به اتهام اقدام علیه امنیت کشور چندین بار توسط ساواک دستگیر و هر بار پس از چند ماه بازداشت، آزاد می‌شد.اسناد ساواک. پرونده انفرادى
2. بدیع‌الزمان فروزانفر، فرزند شیخ على بشرویه‌اى خراسانى بهائى و نوه ملاحسین بشرویه (از نزدیکان خاص على محمد باب) در سال 1278ش در بشرویه خراسان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در محل تولد بود و به قصد ادامه تحصیل به مشهد رفت و نزد مرحوم ادیب نیشابورى کسب فیض نمود. هنگامى که در مشهد اقامت داشت کم و بیش با مطبوعات تهران همکارى مى‌نمود و در مجله دانشکده که به مدیریت ملک‌الشعراى بهار انتشار مى‌یافت، مقالاتى مى‌نوشت. وى پس از عزیمت به تهران به همکارى با مطبوعات و محافل ادبى ادامه داد و با سفارش ملک الشعرای بهار به خدمت وزارت معارف درآمد و به کار تدریس در دارالفنون و دارالمعلمین پرداخت. وى همچنین استاد دانشگاه تهران، عضو فرهنگستان، رئیس دانشکده معقول و منقول، نماینده مجلس سنا، رئیس کتابخانه سلطنتی و ... را نیز عهده‌دار بود. مشارالیه طبع شعر نیز داشت و آثارى در این زمینه از او بر جاى مانده است.
حسین فردوست در خاطرات خود ذیل مطلب مربوط به هویدا و اداره اوقاف چنین آورده است: «بعد از آزمون، ریاست اوقاف به محمدحسین احمدى واگذار شده است و برادر او بدیع‌الزمان فروزانفر که طرفدار پا برجاى مصدق بود و براى مصدق شعر درست مى‌کرد و برادر دیگر احمدى با نام خانوادگى نویم در اثر دزدى در وزارت معارف قدیم سالها به زندان افتاد. این سه برادر: بدیع‌الزمان با نام خانوادگى فروزانفر و برادر دیگر احمد نام خانوادگى نویم و برادر سومش محمدحسین با نام خانوادگى احمدى، سه برادر با سه نام خانوادگى فرزندان شیخ بهائى بشرویه هستند. در اسناد ساواک مربوط به یهود و اسرائیل نیز چنین آمده است: «بدیع‌الزمان فروزانفر از مرقد على محمد باب و بهاءالله از کوه کرمل دیدن به عمل آورده است و خدمتکار مرقد از وى ستایش و تعریف و تمجید نموده و از تسلط و اطلاع وى نسبت به مسلک بهائى اظهار تعجب نموده و به وى اظهار داشته چرا شما دین بهائى را بر نمى‌گزینید، فروزانفر در جواب گفته بنا به مصالحى، صلاح نیست این چنین کند.» بدیع‌الزمان فروزانفر در سال 1349ش درگذشت.
ر.ک: خاطرات حسین فردوست، جلد دوم، ص 391 و اسناد ساواک، پرونده موضوعى یهود و اسرائیل