موضوع: شیخ عبدالوهاب قاسمى فرزند عزیزاله
تاریخ سند: 30 مرداد 1357
موضوع: شیخ عبدالوهاب قاسمى فرزند عزیزاله
متن سند:
سند شماره (586)به: 312 0530 تاریخ گزارش: 30 /5 /37
از: 2 ه 1 شماره گزارش: 2564 /2 ه 1
موضوع: شیخ عبدالوهاب قاسمى فرزند عزیزاله
نامبرده بالا ساعت 1400 روز 27 /5 /2537 ضمن وعظ در مسجد دهقانزاده سارى مطالب زیر را بیان نموده است. (مدتى است ما حقیقت را بسمع مردم مى‌رسانیم ما را به عنوان تحریک‌کننده قلمداد مى‌کنند اما خودشان دستور حمله به حوزه‌هاى علمیه قم را صادر مى‌کنند و مردم را در موقع نماز در داخل مسجد با گلوله از بین مى‌برند. حمله به منزل دو نفر از آیات عظام و کشتن چند نفر آخوند عمامه بسر که هنوز خونشان هست عمامه یک طرف نعلین یک طرف عبا یک طرف تحریک نیست بار دیگر حمله مى‌آورند به حوزه علمیه چندین نفر طلاب بى‌گناه و بى‌سلاح را مى‌کشند تحریک نیست اما اگر ما این حقایق را به مردم خوابیده فهماندیم که در مملکت تو چه خبر است تحریک کرده‌ایم. دولت دستور بمب‌گذارى در منزل بازرگان1 را مى‌دهند دستور بمب‌گذارى در منزل فلان وکیل را مى‌دهد دستور بمب‌گذارى در منزل دکتر فلانى را مى‌دهد. تحریک نیست. مردم هنوز در خواب هستند مگر فقط یزید بوده که با حسین جنگ کرده حالا هم یزیدى زیاد هستند. همان طورى که على باتعداد کمى با استفاده از سنگ، چنگال و چوب در مقابل نیزه و شمشیر پیروز شده اگر بین مسلمانان اتحاد باشد همیشه پیروز هستند ما نمى‌گوئیم بروید شیشه بشکنید آتش‌سوزى کنید ما مى‌گوییم مبارزه حق‌طلبانه کنید. اخیرا مردم مسلمانان اصفهان به خاطر حمله به یک مرکز فساد و شکستن شیشه‌هاى آن مورد اصابت گلوله قرار گرفتند. مگر مسلمانى تنها نمازخواندن است مسلمان باید سربشکند، جهاد کند مبارزه کند تا پیروز شود، بخدا قسم خیابان با تانک و زره‌پوش حمله کردند به این مردم مسلمان بى‌اسلحه که مردم بازار ناچار با قطع درختان و انداختن در وسط خیابان خواستند جلوى حرکت تانک را بگیرند که لااقل 10 دقیقه در راه‌بندان گیر کنند تا مسلمانان بى‌دفاع بتوانند فرار کنند شما نمى‌دانید در این زندانها چه خبر است چه فسادى برپاست و با این دختران و زنهاى جوان که خواهران ما هستند چه کارهائى که نمى‌کنند. چقدر از طالقانیها2، منتظریها3، هاشمیها4 در زندان براى برقرارى حکومت اسلامى بسر مى‌برند 64 نفر از روحانیون طراز اول این مملکت در تبعید هستند. من هیچ ترسى ندارم نه از کشتن نه از تبعید نه از زندان حقیقت را براى تو مسلمان مى‌گویم از خواب غفلت بیدار شو، مبارزه کن، مدت 50 سال است که سرمایه ایران هدر مى‌رود حالا مردم نمى‌خواهند این سرمایه را از دست بدهند بس است دیگر، چند روزى است که مى‌گویند کارگران به طرفدارى از دولت اجتماع کرده‌اند دروغ است در همین شهر کوچک بهشهر چند روزى است که 1760 نفر به علت اعتراض به این حکومت دست از کار کشیده‌اند کار نمى‌کنند. مى‌گویند ما این حکومت ظالم را قبول نداریم..... در پایان براى آزادى خمینى و زندانیان دعا نموده است مستمعین حدود 300 نفر بوده‌اند.
نظریه شنبه: خبر صحت دارد.
نظریه یکشنبه: نظریه شنبه مورد تأیید است. هوشمند
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تأییداست. رومى
توضیحات سند:
1. مهندس مهدى بازرگان در سال 1278 هجرى شمسى در تبریز به دنیا آمد. وى جزو اولین کسانى است که پس از اتمام دوران متوسطه در تبریز و تهران براى ادامه تحصیلات عالى به فرانسه عزیمت و در رشته مهندسى ترمودینامیک تحصیلات خود را به پایان برد. مهندس بازرگان پس از بازگشت به ایران به عضویت کادر علمى دانشگاه تهران نایل گردید. وى فعالیت سیاسى خود را از جبهه ملى آغاز نمود. در دوران نخست وزیرى دکتر محمد مصدق ریاست شرکت ملى نفت ایران و بعد سازمان آب تهران را عهده‌دار گردید. پس از تعطیلى و توقف کار جبهه ملى اول با سقوط دکتر مصدق بر اثر کودتاى 28 مرداد 1332 از جمله کسانى بود که جبهه ملى دوم را تاسیس و در سال 1334 به دلیل فعالیتهاى سیاسى دستگیر و زندانى گردید. به دنبال ایجاد اختلاف در جبهه ملى دوم به دلیل عدم عکس‌العملى مناسب این جبهه در قبال ارتحال مرحوم آیت‌اللّه العظمى بروجردى در سال 1340 وى به همراه مرحوم آیت‌اللّه طالقانى، دکتر یداللّه سحابى، رحیم عطایى، منصور عطایى، عباس سمیعى و حسن نزیه از جبهه ملى دوم کناره گرفته و نهضت آزادى ایران را تأسیس نمودند. در سال 1342 سران نهضت آزادى دستگیر و مهندس بازرگان و آیت‌اللّه طالقانى به 10 سال زندان محکوم شدند. لیکن پس از سپرى شدن 6 سال مهندس بازرگان آزاد گردید. مهندس بازرگان در سال 1356 به اتفاق جمعى از سیاسیون و حقوقدانان نظیر کریم سنجابى، ناصر میناچى، حسن نزیه و... جمعیت دفاع از آزادى و حقوق بشر را تأسیس کردند. لذا از طرف گروه انتقام که ساخته و پرداخته رژیم شاه بود در تاریخ 11 /2 /1352 یک بمب در مقابل درب منزل وى منفجر شد. قبل از پیروزى از طرف امام در راس هیئتى به آبادان رفت تا جریان اعتصاب کارگران نفت را بر علیه رژیم که کمر آن را در بعد اقتصادى شکسته بود سامان بهتر و بیشترى دهد و به مسائل آنان رسیدگى کند. وى همچنین سفرى به پاریس نمود تا حضرت امام را از طرح شعار «شاه باید برود» منصرف کند، چه به اعتقاد او طرح شعار رفتن شاه با برخوردارى از ارتش و ساواک پشتیبانى آمریکا را شعارى مناسب و راه کارى عملى نمى‌دانست. آقاى بازرگان پس از پیروزى انقلاب اسلامى از سوى امام ره به عضویت شوراى انقلاب درآمد و با پیشنهاد اعضاى شورا به امام(ره) از طرف ایشان مسئولیت تشکیل دولت موقت که اولین دولت اسلامى پس از پیروزى انقلاب بود را بر عهده گرفت. دولت موقت مهندس بازرگان به دلیل اتخاذ روشهاى غیر انقلابى به خصوص اتخاذ مواضع مخالف با تسخیر لانه جاسوسى آمریکا و نیز اصرار بر انحلال مجلس خبرگان ورد این پیشنهاد از سوى امام از کار استعفا داد که بلافاصله مورد پذیرش امام واقع گردید. او در نخستین دوره مجلس شوراى اسلامى از سوى مردم تهران به مجلس راه یافت. مهندس بازرگان در تاریخ 30 /10 /1373 در تهران درگذشت. از جمله آثار قلمى مهندس بازرگان عبارتند از : «مطهرات در اسلام، راه طى شده و عشق و پرستش یا ترمودینامیک انسان». یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب 12، مرکز بررسى اسناد تاریخى وزارت اطلاعات، صص 55 ـ 53.2. سیدمحمود طالقانى در سال 1289 هجرى شمسى دیده به جهان گشود. وى در خانواده‌اى اهل علم و فضیلت و داراى روحیات انقلابى و ضدظلم رشد نمود و براى نخستین بار پدرش مرحوم آیت‌اللّه سیدابوالحسن آغاز به یادگیرى مفاهیم اسلامى درس تقوا کرد. پدر وى را به لحاظ تقوا سرآمد پرهیزکاران یاد مى‌کنند. آیت‌اللّه طالقانى در زمان طلبگى آشنایى فراوانى با امام خمینى داشت و روابط متقابل آن دو بسیار بود. مرحوم طالقانى دروس حوزوى را در محضر آیات عظام و اساتید به پایان رساند و از آیت‌اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى اجازه اجتهاد گرفت. پس از پایان تحصیل به تهران بازگشت. در مدرسه سپهسالار به تدریس علوم اسلامى مشغول شد. تبلیغ، تشکیل جلسات مذهبى، مبارزه با رضاخان باعث شد که در سال 1318 دستگیر گردید. پس از شهریور 1320 و شکست استبداد فعالیتهاى خود را گسترش داد. در جریان نهضت ملى نفت از فعالان بود. پس از کودتاى آمریکائى 28 مرداد 1332، دستگیر و به دلیل مخفى نمودن شهید سید مجتبى نواب صفوى در خانه‌اش مدتى زندان بود. در کنگره جهانى «شعوب المسلمین» در کراچى شرکت نمود. در کنگره اسلامى قدس که سالى یک بار تشکیل مى‌گردید دو بار مقام ریاست هیئت نمایندگى ایران را داشت. از سوى مرحوم آیت‌اللّه العظمى بروجردى حامل پیامى براى «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» در مصر شد. با آغاز نهضت امام خمینى از فعالان صحنه‌ى سیاست و تبلیغ بود. در سال 1341 دستگیر و پس از اندکى آزاد شد. سپس در جریان نهضت 15 خرداد بار دیگر به زندان محکوم گردید. در سال 1346 آزاد و در سال 1350 دستگیر و مدت سه سال به زابل و 18 ماه به بافت کرمان تبعید شد. در سال 1352 مجددا دستگیر و به 10 سال زندان محکوم و با اوج‌گیرى نهضت آزادى از بند آزاد شد. آیت‌اللّه طالقانى از بدو آزادى خود بار دیگر وارد صحنه‌ى سیاست شد و با انتشار اعلامیه ددمنشى رژیم سفاک پهلوى را محکوم نمود. با تأسیس شوراى انقلاب به ریاست آن تعیین و در سال 1358 از سوى امام خمینى به عنوان امام جمعه تهران معین شد. در 19 شهریور 1358 در اثر سکته قلبى دارفانى را وداع گفت. آیت‌اللّه طالقانى که مقام والائى چون حضرت ابوذر داشت و علیه ستمگران و چپاولگران مبارزه مى‌نمود، در برابر دشمنان چون مالک اشتر مجرى عدالت و مدافع ولایت بودند. آیت‌اللّه طالقانى علیرغم زندانها - تبعیدهاى مکرر چندین اثر جاودان منتشر کردند :
1ـ حاشیه بر تنبیه الامه مرحوم آیت‌اللّه میرزا محمدحسین نائینى 2ـ تفسیر پرتوى از قرآن 6 جلد 3ـ تفسیر نهج‌البلاغه 2 جلد 4ـ با قرآن در صحنه 1 جلد 5 ـ آینده بشریت از نظر مکتب ما 6ـ سفرنامه حج 7ـ اسلام و مالکیت 8ـ جهاد و شهادت 9ـ وحدت 10ـ آزادى 11ـ توحید 12ـ ترجمه جلد اول امام على ع روزها و رویدادها ، ج 2 ، تهران ، رامین
3. آیت‌اللّه حسینعلى منتظرى در سال 1301 ه ش در نجف‌آباد اصفهان متولد شد. تحصیلات حوزه‌اى خود را در اصفهان و سپس در قم گذراند و به درجات عالى علوم دینى رسید. ایشان به خصوص در دهه چهل به علت همراهى با نهضت امام خمینی تحت تعقیب عوامل امنیتى رژیم قرار گرفت و به زندان افتاد و شکنجه‌ها دید. پس از پیروزى انقلاب و بعد از وفات آیت‌اللّه طالقانى، امامت جمعه تهران از طرف امام خمینى به ایشان واگذار شد. در سال 1364 مجلس خبرگان، آیت‌اللّه منتظرى را به عنوان قائم‌مقام رهبرى تعیین کرد ولى این حکم در سال 1368 به علت نفوذ عناصر قدرت‌طلب و منافق در دفتر وى و انتقال واژگونه اخبار و حوادث روز به ایشان پس گرفته شد. وى در سال 1388 درگذشت.
4. آیت‌اللّه حاج شیخ على اکبر هاشمى رفسنجانى فرزند میرزا على در سال 1313 شمسى در روستاى بهرمان رفسنجان متولد گردید. در سال 1327 وارد حوزه علمیه قم شد و از محضر اساتید بزرگى چون حضرات آیات عظام بروجردى، طباطبایى و امام خمینى سلام‌اللّه علیه بهره‌مند گردید. با شروع نهضت انقلابى حضرت امام، فعالیتهاى سیاسى خود را آغاز نمود و به حمایت از ایشان پرداخت. وى در طول مبارزه با رژیم شاه، بارها دستگیر شد، به زندان افتاد و تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت. آخرین بار در سال 1354 به سه سال زندان محکوم شد. او از اعضاى مؤثر و از تصمیم گیرندگان اصلى کمیته استقبال از امام در کنار شهیدان رجایى و بهشتى بود. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، از سوى حضرت امام به عضویت هیأت اعزامى نفت به آبادان و تأمین مصارف داخلى منصوب شد. در سال 1358 به همراه شهیدان آیت‌اللّه بهشتى و باهنر و حضرت آیت‌اللّه خامنه‌اى (مدظله العالى)، حزب جمهورى اسلامى را پایه‌گذارى کردند. وى در اولین دوره از استقرار مجلس شوراى اسلامى به نمایندگى از سوى مردم تهران به مجلس راه یافت. سه دوره بعد نیز به نمایندگى مردم تهران انتخاب شد. در 4 خرداد 1358 به دست گروه فرقان مورد اصابت چند گلوله قرار گرفت و به شدت مجروح گردید. آیت‌اللّه هاشمى از سوى حضرت امام به امامت جمعه موقت تهران، نمایندگى در شوراى عالى دفاع، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، جانشینى فرماندهى کل قوام در طول جنگ، عضویت در شوراى عالى انقلاب فرهنگى و بازنگرى قانون اساسى منصوب شد. ایشان در سال 1368 از طرف مردم ایران به ریاست جمهورى رسید و این انتخاب بار دیگر در سال 1372 تکرار گردید. آیت‌اللّه هاشمى رفسنجانى در حال حاضر از سوى رهبر معظم انقلاب اسلامى، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را بر عهده دارد و داراى تألیفاتى از جمله : «امیر کبیر قهرمان مبارزه با استعمار» و «عدالت اجتماعى» مى‌باشد.
ر. ک : جمهورى اسلامى، شماره 1404
یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید رجایى، مرکز بررسى اسناد تاریخى وزارت اطلاعات، ص 271
یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید سعیدى، مرکز بررسى اسناد تاریخى وزارت اطلاعات، ص 112