درباره : پخش اعلامیه
تاریخ سند: 29 آبان 1344
درباره : پخش اعلامیه
متن سند:
از : اداره کل سوم محترما طبق گزارش کتبی ساواک زاهدان نامه ای حاوی دو برگ اعلامیه تحت عنوان (نامه سرگشاده حجج اسلام و فضلا و محصلین حوزه علمیه قم به پیشگاه مرجع تقلید مسلمانان حضرت آیت الله العظمی آقای خمینی) به انضمام یک برگ فتوکپی نامه آیت الله خمینی به عنوان آیت الله شهاب الدین نجفی مرعشی از تهران پستی جهت آیت الله کفعمی1 که یکی از روحانیون مخالف زاهدان است ارسال شده که عینا به این اداره کل ارسال گردیده است.1ـ در این اعلامیه که به امضا طلاب و علما قم می باشد ضمن ابراز خرسندی از انتقال آیت الله خمینی به عراق خاطرنشان شده است که «ادامه تبعید آن مرجع عالیقدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران صورت گرفته است بسی موجب تنفر و تأثر عموم ملت ایران است» امضاکنندگان اعلامیه مذکور آمادگی خود را برای هرگونه فداکاری در راه منویات خمینی اعلام نموده و بازگشت وی را به قم خواستار شده اند.
2ـ فتوکپی نامه آیت الله خمینی در پاسخ نامه آیت الله مرعشی است که در بدو ورود خمینی به عراق به وسیله پیک (فرزندش) جهت وی به عراق فرستاده است.
در این نامه خمینی نوشته است «با این که سکونت در جوار ائمه اطهار و علما اسلام برای من موجب خوشوقتی است لیکن اقامت در ایران ایجاب می کند.
و در صورت رفع منع از خدمتگزار به ملت محترم و استقلال مملکت به اسرع وقت مراجعت نموده و در غم و شادی ملت محترم ایران عموما و حضرات خصوصا شریک باشم» اقدامات انجام شده : نظر به این که در این مورد گزارشی از ساواک تهران نرسیده است چگونگی جهت تحقیق و شناسایی عاملین اصلی به آن ساواک اعلام گردید.
آقای صالحی در پرونده های پ ـ 82 آیت الله نجفی مرعشی و خمینی ضمیمه شود 29 /8 در بولتن درج گردد در بولتن روز 27 /8 /44 درج شود در پرونده آیت الله نجفی مرعشی به کلاسه ن ـ ج ـ 170 بایگانی شود 29 /8 /44
توضیحات سند:
1ـ آیت الله محمد کفعمی خراسانی در سال 1289 ه.ش در محله عیدگاه مشهد متولد شد.
دروس مقدماتی را نزد اساتیدی چون ادیب نیشابوری، ادیب ثانی، حاج محمد قوچانی و درسهای دوره سطح را در نزد عالمانی مانند آیت الله حاج شیخ کاظم دامغانی و آیت الله میرزااحمد مدرس یزدی تلمذ کرد.
ایشان در سال 1309 به نجف رفت و در هشت سال اقامت خود در این شهر مراتب عالی علوم دینی را طی کرد.
در سال 1317 به ایران بازگشت و در موطن خود اقامت گزید.
آیت الله کفعمی در سال 1319 راهی زابل شد و چندی بعد به اصرار مردم زاهدان در این شهر ماندگار گردید و از آن پس منشأ خدمات فراوان علمی و عمرانی در این منطقه گشت: ساخت مدرسه علمیه زاهدان، مسجد جامع، کتابخانه عمومی این مسجد، مسجد کفعمی، تأسیس خوابگاه، تعمیر 18 مسجد در زابل، ساخت حمام و...
از این قبیل است.
آیت الله کفعمی منادی وحدت بین تشیع و تسنن در این منطقه بود.
ایشان ملجأ مبارزانی بود که به این ناحیه تبعید می شدند و یا می گریختند.
کمکهای ایشان در سال 47 و 48 هنگام خشکسالی سیستان و بلوچستان که شخصا به روستاها رسیدگی می کرد، از یاد نرفته است.
پس از انقلاب نیز آیت الله کفعمی در همین ناحیه ماندگار شد و مسائل انقلاب را پی گیری می کرد.
به هنگام جنگ در جمع آوری کمکهای مردمی و ارسال آن به جبهه ها تلاش فراوانی کرد.
آیت الله کفعمی در سال 1362 پس از ابتلا به بیماری صعب العلاجی دعوت حق را لبیک گفت و در صحن مرقد حضرت رضا (ع) به خاک سپرده شد.
ر.ک : انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، جلد 3، صفحه 268