موضوع: مسافرت شیخ غلامحسین حقانی به تهران عطف / پیرو: 3059/7/ ه ـ 12/4/45
تاریخ سند: 14 تیر 1345
موضوع: مسافرت شیخ غلامحسین حقانی به تهران عطف / پیرو: 3059/7/ ه ـ 12/4/45
متن سند:
از : 7/ ه به : 316 شماره گزارش: 3165 /7/ ه شیخ غلامحسین حقانی ساعت 0830 مورخه 10 /4 /45 به وسیله اتوبوس شرکت میهن نورد عازم تهران گردید و نظر وی بر این بود که مدتی در تهران بماند و سپس در موقع افتتاح کلاسهای درس حوزه علمیه قم بر گردد.آدرس غلامحسین حقانی در تهران خیابان غار کوچه معصومی چهارراه غفوری منزل شیخ محمدحقانی می باشد.
ضمنا اینجانب از ساعت 0600 مورخه 10 /4 مراقب اعمال و رفتار وی بوده که نتیجه حاصله ذیلاً باستحضار رسانده می شود.
1ـ با اکثر علماء و وعاظ خداحافظی نموده و اکثرا خداحافظی وسیله تلفن صورت می گرفت.
2ـ با اکثر روحانیون و وعاظی که خداحافظی می نموده راضی به نظر می رسد مگر در موقع خداحافظی با آقای مجدالدین محلاتی که معلوم بود عدم رضایتی بین آنان وجود دارد.
ملاحظات.
الف ـ صدرالدین حائری و کریم حق خواه در آن اداره کل سابقه دارند.
ب ـ ناصر مکارم1 ساکن قم اهل شیراز از عناصر با سابقه است که چون پرونده اتهامی در دادگاه نظامی ارتش سوم داشته برای تکمیل پرونده به شیراز احضار گردیده است.
پ ـ مقرر فرمایند با توجه به سوابق غلامحسین حقانی و کریم حق خواه و صدرالدین حائری اعمال و رفتار غلامحسین حقانی در تهران زیرنظر گرفته شود بدیهی است در شیراز اعمال و رفتار صدرالدین حائری و کریم حق خواه تحت مراقبت خواهد بود.
حافظ در ساعت 12 روز 18 /4 به بخش 316 واصل گردید.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله ناصر مکارم شیرازی فرزند حاج محمد در بهمن 1305 در شیراز دیده به جهان گشود.دوران تحصیلی ابتدایی و متوسطه را در شیراز سپری کرد.
پس از شهریور 1320 به مدرسه علمیه آقاباباخان شیراز رفت و دوره مقدمات را خواند و سطح را شروع کرد.
در سال 1324 ش به قم عزیمت کرد و طی اقامت پنج ساله خود در این شهر از محضر آیات عظام بروجردی و حجت کوه کمره ای بهره مند شد.
در سال 1329 ش /1369 ق برای ادامه تحصیل به نجف رفت و دو نفر از مراجع آنجا به ایشان اجازه اجتهاد دادند.
در سال 1370 ق/ 1330 ش به قم بازگشت و دوباره به درس آیت الله بروجردی حاضر شد و دروس معقول را نزد علامه طباطبائی خواند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول شد.
ایشان در دهه 30 شمسی به منظور مقابله با تبلیغات الحادی، با همکاری گروهی از همفکرانش مبادرت به تشکیل جلسات بحث علمی و فلسفی کرد و در آن جلسات کلیه اصول فلسفی مکتبهای مادی مطرح شد و در نتیجه همین بحث ها بود که کتاب «فیلسوف نماها» را تألیف کرد که با استقبال جوانان و روشنفکران روبرو گردید و در سال 1333 ش به عنوان بهترین کتاب سال شناخته شد و بزرگترین جایزه علمی به آن تعلق گرفت.
نگارش قریب 50 عنوان کتاب درباره فقه، اقتصاد، فلسفه، کلام و تفسیر از جمله تفسیر نمونه در 27 جلد از جمله اقدامات علمی ایشان است.
آیت الله مکارم شیرازی در سال 1337 ش اقدام به نشر مجله ماهانه «درسهایی از مکتب اسلام» نمود که مورد استقبال فراوان دوستداران علم و معرفت قرار گرفت.
فعالیت و مبارزه سیاسی ایشان با اوج گیری نهضت اسلامی در سال 1342 ش شدت یافت و با ایراد سخنان انتقادی و اعتراض آمیز در مجامع علمی و مذهبی و نیز نگارش مقالات انتقادی از جمله در نشریه مکتب اسلام مورد توجه ساواک قرار گرفت.
بعد از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و بازداشت شد و پس از آن بارها به شهربانی احضار و به ایشان تذکر داده شد.
به دنبال قیام مردم قم در آذر و دیماه 1356 ایشان به سه سال اقامت اجباری در چابهار محکوم شد و پس از مدتی محل تبعید وی به مهاباد و سپس مرودشت تغییر کرد.