گزارش
تاریخ سند: 21 آبان 1336
گزارش
متن سند:
محترما به استحضار می رساند از دکتر شاهپور فرزند محمدرضا شهرت بختیار در روزهای 20 و 21 /8 /36 تحقیقات به شرح زیر به عمل آمد نامبرده مدعی است که عضو حزب ایران بوده و قریب سه سال است که هیچ گونه تماسی با جمعیتهایی که به نام نهضت مقاومت موسوم شده اند ندارد، زیرا دستور حزب ایران عدم تماس با نهضت مقاومت است بدین جهت اعضا حزب ایران در فعالیت های اخیر نهضت مقاومت کمترین اطلاع و دخالتی نداشته اند و حزب ایران نظر به عدم توافق با تندروی های جمعیت موسوم به نهضت مقاومت ملی و اختلاف روشن و سنخ فکر دستور عدم همکاری را صادر نمود و در مورد حزب ایران می گوید این حزب دارای سابقه 14 ساله است، روش آن همان است که در اعلامیه اول بهمن 1335 تعیین شده و تا آنجا که اطلاع دارم اعلامیه صادره از طرف حزب ایران مورد پسند افراد نهضت مقاومت واقع نشده است.چون حزب ایران قانونی است تا زمانی که آن را قانون منحل می کند ما حق فعالیت داریم ولی هر وقت قانون آن را منحل کند اطمینان داشته باشید که با حزب مخفی نخواهیم شد و قانون را محترم خواهیم شمرد.
در مورد ارتباط حزب ایران و جمعیت نهضت مقاومت می گوید، دو سال قبل که در زندان بودم اطلاع حاصل کردم عده ای از افراد نهضت به آقای اللهیار صالح رجوع کرده بودند آقای صالح جواب رد به آنها داد و تمام تلاش همکاری آنها را رد کرد زیرا اختلاف نظری بین آنها بود مخصوصا راجع به روش تند و شعارهای موهن و عبارات نسنجیده اعلامیه های نهضت مقاومت، به طور کلی حزب ایران با اشخاص و افراد غیرمسئول نمی تواند همکاری داشته باشد چون احترام به قانون اساسی مورد تأیید همه اعضا حزب ایران است و با جمعیتهای مخفی و عملیات زیرزمینی موافق نیست و با این که افراد مملکت همه آرزوی اعتلا و ترقی کشور را دارند ولی هر یک به طور خاصی برنامه و...
مقصود را تنظیم می نمایند ولی حزب ایران با جمعیت نهضت مقاومت که اطلاع کافی از وجود آن ندارم قابل مقایسه نیست و ممکن است افراد وطن پرستی در آنجا باشد ولی به طور قطع افراد مشکوک و ماجراجو هم بین آنها وجود دارد.
اگر حزب ایران در مدت چهارده سال حیات سیاسی خود مرتکب اشتباهی شده باشد به هیچ وجه تعمدی نبوده زیرا همواره طرفدار قانون اساسی و سلطنت مشروطه بوده است از طرفی بسیاری از رفقای حزب در پستهای حساس هستند و این خیال موهوم است که حتی یک نفر در حزب مخالف رژیم سلطنت یا بدخواه اعلیحضرت همایونی باشند.
درباره جمعیت نهضت مقاومت می گوید نهضت مقاومت هر چه هست پس از سقوط حکومت دکتر مصدق بوجود آمد و سران برجسته و تشکیلات واقعی ندارد و وقتی دسته ای نخواهد خود را به جامعه معرفی نماید نمی توان راجع به ارزش آن اظهارنظر نمود.
اینجانب تاکنون تماسی با افراد و انتشارات این جمعیت نداشتم و حتی به طوری که هیچ یک از انتشارات آنها را ندیده ام ولی شنیده ام که این انتشارات دارای عبارات بسیار زننده می باشد.
تمام همفکران بنده با این روش مخالف هستند و فحش و اهانت را علامت ضعف می دانند، البته انتظار در شأن افراد تحصیل کرده هست ولی نه تحریک و اهانت، این افراد که برخلاف قانون اساسی و سلطنت مشروطه و برعلیه مقامات عالیه و مصالح کشور قلم و قدم برداشته اند شخصا با این قبیل اقدامات مخالفم.
افراد سازمان نهضت مقاومت غیرمسئول و غیر بومی هستند در صورتی که حزب ایران قانونی و افرادش شناخته شده هستند، ما نمی توانیم رفتار و نوشته هایی که افراد غیرمسئول تهیه می کنند قبول نموده یا تلویحا تأیید نماییم.
صلاح ما روش روشن است که اتخاذ نموده ایم و آن اعلامیه بهمن /35 است که مورد پسند افراد نهضت مقاومت واقع نشده است در مورد اعلامیه ها می گوید.
بیش از یک سال است که اصولاً بنده اعلامیه ای به امضا نهضت مقاومت ندیده ام و در هیچ کدام از این اعلامیه ها دخالت نداشته ام و هیچ وقت گروهی از اجتماعی حزب ایران و جمعیت نهضت مقاومت از سه سال پیش تاکنون تشکیل نگردیده است.
ضمنا اضافه می نماید از تمام دستگیرشدگان فقط گیتی بین عضو حزب ایران بوده است، درباره خود می گوید : من به دلیل گرفتاری فامیلی و اشتغال به کارهای تولیدی مدتی است که هیچگونه فعالیت سیاسی ندارم و با آن که در آخرین کنگره حزب ایران به عضویت کمیته مرکزی انتخاب شدم ولی به علت گرفتاری فامیلی معذرت خواستم و گویا به جای بنده عضو دیگری انتخاب شد و به طوری که همه می دانند در روزهای 25 تا 28 مرداد 1332 در وزارتخانه ای که تصدی آن را داشتم در مقابل افرادی که می خواستند عکس اعلیحضرت را پایین بیاورند ایستادگی کردم و در روزهای مشکل وظیفه ام را انجام دادم بدون آن که تقاضایی داشته باشم دکتر فروزین