تاریخ سند: 7 تیر 1350
موضوع : فعالیت گلپایگانی جهت جمع آوری اعانه برای اهالی سیستان و بلوچستان
متن سند:
رونوشت گزارش خبر شماره 1339 /21
ساعت 5 /8 بعدازظهر روز 4 /4 /50 بمناسبت
یکمین سال درگذشت آیت اله امینی1 صاحب
الغدیر در مسجد امام از طرف آیت اله
گلپایگانی مجلس ختم منعقد بود و قاریان و
بعضی از طلاب مرتب اعلان میکردند که از
طرف آیت اله گلپایگانی مطلب مهمی اعلام
میشود در خاتمه سیدمرتضی برقعی منبر
رفت و در وسط گفتار خود اظهار داشت آیت اله
آشتیانی بوسیله فرزندشان حجه الاسلام حاج
میرزاباقر آشتیانی به حضرت آیت اله
گلپایگانی اطلاع دادند که مردم سیستان و بلوچستان گرفتار خشکسالی شده و جان مردم و
فرزندانشان در خطر است و از مسلمانان خواست تا بوسیله آقای گلپایگانی در قم و آقای
آشتیانی در تهران و آقای کفعمی در زاهدان به مردم آن سامان کمک شود و ضمنا گفت طلاب
علوم دینیه هم وظیفه دارند بهر شهر و دهی که میروند ابلاغ کنند که هر چه زودتر پول به آقا
برسانند که مردم بلوچستان و سیستان بمرگ گرفتار نشوند.
نظریه شنبه ـ در این زمینه نوشته خطی مبنی بر ایجاد حس ترحم در مردم و همچنین توجه
روحانیون بوضع زندگی مردم نوشته شده بود و به برقعی داده بودند که ایشان در منبر از توجه
خاص گلپایگانی در اینگونه امور تمجید کند و برقعی موضع را خیلی ساده بیان نموده و بمحض
اینکه از منبر پایین آمد سیدمهدی نوشته مذکور را فورا از وی گرفت.
نظریه یکشنبه : مفاد گزارش صحیح است بنظر میرسد گلپایگانی از انعقاد این مجلس قصد
بهره برداری داشته.
اصلح است کمکهایی که دولت به این مناطق میکند در جراید درج گردد.
نظریه سه شنبه ـ مفاد گزارش صحیح است روحانیون افراطی از وجود یک چنین سوژه هائی
نهایت استفاده را میکنند.
کمک روحانیون به ساکنین سیستان و بلوچستان در صورت وقوع آنچنان از ناحیه آنان
آگراندیسمان میشود که مغایر مصالح مملکت است اصلح است کمک های لازم هر چه سریعتر از
طرف دولت از هر نظر بعمل و مجالی برای روحانیون باقی نماند.
نظریه 21 ـ کمک روحانی که بیشتر درآمد آنها از اینگونه تبلیغات است بهیچ وجه بصلاح نیست
و بهتر است هر چه زودتر دولت اقدامات مفید و بجا بنماید و مراتب از طریق رادیو و تلویزیون به
سمع و نظر مردم برسد.
رونوشت برابر اصل است اصل در شماره 161133 میباشد.
در پرونده 9292 بایگانی شود.
8 /10 /50
توضیحات سند:
1ـ علامه شیخ عبدالحسین امینی تبریزی (1320ـ1390 ق) صاحب دائره المعارف الغدیر.
فرزند مرحوم حجت الاسلام
حاج میرزا احمد امینی از ائمه جماعت و علمای موجه تبریز بود.
علامه امینی در محیط علم و تقوی پرورش یافت.
پس از
فرا گرفتن مقدمات برای درس سطوح محضر حضرات آیات سید محمد مولانا.
سید مرتضی خسروشاهی، و ...
را درک
نمود.
سپس راهی نجف اشرف شد و در درس علمای بزرگ آیات عظام سید محمد فیروز آبادی، سید ابوتراب خوانساری
حاضر شد و از مراجع بزرگی چون : سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمد حسین نائینی، شیخ محمد حسین کمپانی
غروی اصفهانی حکم اجتهاد دریافت نمود.
علامه امینی فقیهی بزرگوار و مؤلفی پرکار و محدث و خطیبی دانشمند و
شیرین گفتار بود.
در پرتو ایمان صادق و ملکات فاضله و مواظبت در واجبات و مستحبات مجاهدی شجاع و عالمی عامل و
مدافع حق به بار آمده بود.
تحقیق در زندگانی علمای مجاهد و شهید منجر به نگارش کتاب «شهیدان فضیلت» شد.
سپس
دائره المعارف الغدیر را در اثبات ولایت و تشیع نگاشت.
تفسیر سوره حمد، ثمرات الاسفار، حاشیه بر وسائل شیخ مرتضی
انصاری، حاشیه بر مکاسب شیخ مرتضی انصاری، علم درایت، ریاض الانس و ...
از جمله آثار ایشان است.
و تأسیس
کتابخانه امیرالمؤمنین در نجف اشرف میراث گرانبهای ایشان است.
مرحوم علامه امینی در 70 سالگی وفات یافت و
در نجف اشرف در کنار مکتبۀ امیرالمؤمنین که خود تأسیس نموده بود به خاک سپرده شد.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک - جلد سوم صفحه 37