موضوع : مراسم تجلیل در مسجد هدایت به مناسبت آزاد شدن آقای طالقانی
تاریخ سند: 11 خرداد 1342
موضوع : مراسم تجلیل در مسجد هدایت به مناسبت آزاد شدن آقای طالقانی
متن سند:
شماره : 4756 / س ت ساعت 1830 روز 5 /3 /42 مراسم تجلیلی به مناسبت آزاد شدن سیدمحمود طالقانی از زندان در مسجد هدایت با حضور عده ای در حدود400 نفر تشکیل گردید.ابتدا نماز جماعت با حضور آقای طالقانی انجام پذیرفت پس از آن اعلامیه ای از طرف مسلمین آبادان بین جمعیت توزیع گردد.
سپس یک نفر معمم که نام وی معلوم نگردید دعوتنامه ای که به مناسبت ایام سوگواری ایام ماه محرم از طرف انجمن اسلامی مهندسین در شبهای 7 و 8 و 9 و 10 و 11 در مدرسه حرفه ای نارمک واقع در خیابان سمنگان بالاتر از مسجد جامع آموزشگاه حرفه ای انجمن اسلامی مهندسین در دست داشت قرائت نمود و از جمعیت دعوت نمود که در آن مجلس جهت استماع سخنرانی آقایان مرتضی مطهری ـ ابراهیم آیتی1 ـ علی غفوری حضور به هم رسانند.
سپس آقای طالقانی به منبر رفت و درباره زندگی امام حسین و مصیبت کربلا بیاناتی ایراد نمود و گفت (کرببلا) اینجا است که مردم را بدون جهت زندانی می نمایند و سالها است که مردم نمی توانند پهلوی هم بنشینند و افکار و عقاید خود را برای یکدیگر بگویند.
بله (کرببلا) همین مملکت ما است.
سپس اضافه نمود موقعی که من می خواستم از زندان آزاد شوم چشمم به یکی از آیه های قرآن افتاد که معنی آن این بود که باید با بی عدالتی مبارزه نمود تا در آن دنیا با عدالت واقعی روبرو شد.
سپس ناطق اضافه نمود در حال حاضر وضع ما مانند سیم برقی است که روپوش ندارد اگر دست خود را به آن بزنیم فورا از بین خواهیم رفت.
پس راه مبارزه به طور علنی میسر نیست بلکه بایست با سیاست و فکر عاقلانه هدف خودمان که سرشار از حق و حقیقت می باشد ادامه دهیم تا اینکه به هدف اصلی خود نایل آئیم و در مبارزاتی که انجام می دهیم بایست طوری اقدام کنیم که موقعی که از ما بازخواست می نمایند بتوانیم خودمان را تبرئه نمائیم مثلاً اگر ظرفی از دست ما افتاد و شکست نباید تقصیر را به گردن ظرف گذاشت بلکه باید گفت در اثر لرزش دست ما بوده که ظرف شکسته است.
با خاتمه سخنان نامبرده این مراسم در ساعت 2100 خاتمه یافت.
ضمنا یک برگ از اعلامیه که در مسجد بین جمعیت توزیع گردیده به پیوست می باشد و جمعیتی که در مسجد حضور داشتند اکثرا از افراد جبهه ملی و نهضت آزادی و بازاریها بوده اند.
توضیحات سند:
1ـ دکترمحمّد آیتی بیرجندی (1293 ـ 1343)؛ روحانی اندیشمند، ژرف اندیش، محقق، نویسنده و مترجم، تا سال 1317 در ...و بیرجند و مشهد علوم قدیمه را تحصیل کرد.
از جمله اساتید ایشان : ادیب نیشابوری، شیخ هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی ...
بودند.
از سال 1320 ـ 1329 در بیرجند به وعظ و تدریس اشتغال داشت.
سپس به تهران آمد و از سال 1334 در دانشکده الهیات، به تدریس پرداخت.
و در سال 1340 در رشته فلسفه اسلامی، دکتری گرفت.
در سال 1343، بر اثر تصادف درگذشت.
دکتر آیتی، نویسنده ای صاحب نظر و پژوهشگر بود.
به زبانهای انگلیسی، عربی و فرانسه آگاه بود.
از آثار ایشان است: تاریخ اسلام، آئینه اسلام، گفتار عاشورا، اندلس یا تاریخ حکومت مسلمین در اروپا، گفتار ماه، ...
تفسیر شریف لاهیجی، افکار جاوید محمّد(ص)، البلدان و جهان در قرن بیستم.
(دائره المعارف تشیع، ج 1، ص 242)