ساعت 2130 روز 6/3/37 پست ترانسفورماتور برق خیابان بابک مشهد به طور عمدی دچار آتش‌سوزی شده
تاریخ سند: 7 خرداد 1357
ساعت 2130 روز 6/3/37 پست ترانسفورماتور برق خیابان بابک مشهد به طور عمدی دچار آتش‌سوزی شده
متن سند:
از: مشهد تاریخ: 7 /3 /2537[1357]به: 348 . 312 شماره: 10510/ ﻫ 3
تلگرافات وارده
ساعت 2130 روز 6 /3 /37 پست ترانسفورماتور برق خیابان بابک مشهد به طور عمدی دچار آتش‌سوزی شده که وسیله مأمورین آتش‌نشانی حریق مهار و وسیله مأموران فنی رفع نقص شده است. همچنین در همین ساعت، پست برق حسنعلی منصور1 به علت باد زیاد آتش‌گرفته، که جهت اطفاء حریق و مرمت آن اقدام لازم به عمل آمد. برابر نظر کارشناسان آتش‌نشانی و برق، در مورد اول قفل درب ترانسفورماتور شکسته و با بنزین حریق ایجاد گردیده است. تحقیقات پیرامون شناسائی عاملین ادامه دارد و ضمناً خسارت وارده حدود یک صد هزارریال برآورد شده. شیخان آقای مجتبوی . در بولتن روز 7 /3 /37 درج شده است. 8 /3
توضیحات سند:
1. حسنعلى منصور، فرزند رجبعلى (منصورالملک) در سال 1302 ش در تهران متولد شد. پدرش از اعضاى اولیه لژ بیدارى ایرانیان بود که در دوران رضاشاه سالیان مدید مشاغل حساسى را عهده‌دار بود و در آخرین ماه‌هاى سلطنت او به صدارت رسید و در دوران محمدرضا شاه پهلوى نیز مجدداً در رأس دولت قرار گرفت. منصور، پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى و متوسطه در مدرسه فیروز بهرام تهران، تحصیلات خود را در رشته حقوق و علوم سیاسى و اقتصاد در فرانسه به پایان برد. او یک بار به جرم قاچاق مواد مخدر تحت تعقیب پلیس فرانسه قرار گرفت و موضوع در مطبوعات ایران منعکس گردید. خدمات دولتى را با‌اندیکاتورنویسى در وزارت خارجه آغاز و سپس در اکثر ادارات سیاسى وزارتخانه مشغول کار شد. در سال 1329 به ریاست کل دفتر نخست‌وزیرى و پس از آن در سال 1336 در زمان حکومت اقبال به سمت قائم‌مقام دبیرکل شوراى عالى اقتصاد منصوب گردید. وى در سال 1337 به معاونت نخست‌وزیر و دبیرکلى شوراى عالى اقتصاد رسید. ساواک در تاریخ 19 /4 /1337 بیوگرافى او را چنین ثبت کرده است: «... لیاقت و شایستگى ندارد، حتى به علت ترقى بى‌جهتى که نموده (به علت نفوذ پدرش و اینکه دکتر اقبال به پدر او مدیون بود، او را به این سمت منصوب کرد) مورد تنفر قاطبه جوانان قرار گرفت.» در سال 1338 مدتى وزیر کار و سپس وزیر بازرگانى شد. او در سال 1340 «کانون مترقى» را تشکیل داد و خود ریاست آن را بر عهده گرفت. در سال 1341 به سمت مدیرعامل شرکت بیمه منصوب گردید و در سال 1342 در رأس یک گروه 42 نفرى از اعضاى کانون مترقى به نمایندگى مجلس شوراى ملى انتخاب شد. وى در همان سال «حزب ایران نوین» را تأسیس کرد. در تاریخ 17 اسفند 1342 به دستور شاه به نخست‌وزیرى ایران منصوب شد. منصور از مهره‌هایى بود که توسط انگلیسى‌ها به آمریکا معرفى گردید و بنابراین حمایت هر دو قدرت را پشت سر داشت و در واقع روى کار آمدن او توسط «جانسون» رئیس جمهور وقت آمریکا و سازمان «سیا» صورت گرفت. او در دوره نخست‌وزیرى خود اقدام به تصویب لایحه کاپیتولاسیون در اعطاى مصونیت به مستشاران آمریکایى نمود و در پى اعتراض شدید و سخنان کوبنده حضرت امام خمینى (ره) در تشریح کاپیتولاسیون، در آبان سال 1343 مبادرت به تبعید ایشان به ترکیه کرد. بر اساس گزارشات ساواک، وى از اعضاى «لژ پهلوى» و «باشگاه بین‌المللى لاینز» بود. سرانجام حسنعلى منصور در اول بهمن ماه 1343 در جلوى مجلس شوراى ملى به ضرب گلوله محمد بخارایى عضو هیأت مؤتلفه اسلامى ترور شد و در پنجم بهمن همان سال در بیمارستان درگذشت.ر.ک: کابینه‌ی منصور به روایت اسناد ساواک، 3 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی.