موضوع : گروه امداد بیماران مستمند
تاریخ سند: 28 مرداد 1350
موضوع : گروه امداد بیماران مستمند
متن سند:
شماره : 10899 /20 ه 12 جلسه گروه مزبور از ساعت 2000 الی 2200 روز 23 /5 /50 در کتابخانه مسجد جلیلی با شرکت مهدوی کنی پیشنماز.حاج جلیلی تولیت مسجد که در بازار سرای امیر فرش فروشی دارد.
حاج علی اکرامی صاحب شرکت میلان در خیابان ایرانشهر.
نقاش زاده کارمند ثبت.
محمدعلی گل افشانی، احمد مختارپور سرایدار شرکت داروئی واندر در خیابان خوشبین شماره 41.
حاج محمد یزدی.
حاج یگانه افسر بازنشسته ارتش.
حسن لواسانی افجه ای.
هوشنگ دلشاد.
و چند نفر دیگر تشکیل گردید.
مدتی از وقت جلسه درباره بی نظمی در جشن کتاب گذشت و قرار شد برای جشن های 13 رجب و نیمه شعبان در انتظامات جشن دقت بیشتری بشود.
مهدوی بنا به پیشنهاد هوشنگ دلشاد اظهار کرد: چون جشن میلاد حضرت علی در 13 رجب مصادف با جشن های 2500 ساله است و دولت اشخاص را مکلف می کند که وسایل چراغانی را برای جشن های 2500 ساله جمع آوری نکنند بهتر است ما خارج مسجد را تزئین نکنیم که مورد قبول اعضاء واقع شد.
برای دعوت وعاظ اکرامی اسم دکتر مناقبی را برد محمدعلی گل افشان اظهار داشت او شریح قاضی است و مهدوی گفت مناقبی در مسجد ختم سالگرد علامه امینی1 به نویسنده کتاب شهید جاوید2 حمله کرده و به آقایان شیخ حسینعلی منتظری3 و حاج شیخ علی مشکینی اردبیلی4 که از مدرسین مجاهد حوزه علمیه قم هستند و منتظری به خاطر اسلام زندان رفته و پسرش5 هم از مجاهدین است که فعلاً فراری می باشد چون در کتاب مذکور مقدمه نوشته اند اهانت کرده مهدوی افزود دو نفر مدرس مذکور مورد احترام قاطبه طلاب هستند و اگر مراجع فعلی قم مرحوم شوند نوبت مرجعیت به آقایان فوق می رسد با این وضع کوبیدن آنها فرمایشی بوده است.
بعد هوشنگ دلشاد از زیاده روی که در جشن های 2500 ساله شده انتقاد کرد و گفت هر قسمت از چراغ های خیابان شاهرضا 540 لامپ دارد.
نظریه شنبه : شنبه نظری ندارد.
نظریه یکشنبه : یکشنبه نظری ندارد.
نظریه چهارشنبه : نظری ندارد.
پاد
توضیحات سند:
1ـ سیدعبدالحسین امینی معروف به علامه امینی در (1320 ه ق) 1281 ه ش در شهر تبریز به دنیا آمد.او مقدمات را نزد پدر آموخت و آنگاه از محضر عالمانی چون سیدمحمد مولانا و سیدمرتضی خسروشاهی کسب فیض کرد.
پس از گذراندن مقدمات و سطوح فقه و اصول رهسپار نجف اشرف گردید و در مجلس درس مراجعی چون آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی، آیت الله محمدحسین نایینی و آیت الله شیخ عبدالکریم حایری حاضر شد، و در سن جوانی از آنها اجازه اجتهاد گرفت.
علامه امینی در (1355 ه ق) 1316 ه ش هنگامی که 35 سال داشت نخستین تألیفش را به نام «شهداءالفضلیۀ» منتشر کرد، که طی آن جایگاه علمی خویش را ظاهر ساخت.
بزرگترین و ارزشمندترین اثر علامه امینی «الغدیر» می باشد.
این کتاب گران سنگ و بی بدیل دارای 20 جلد می باشد که با نثری شیوا و رسا نگارش یافته است.
علامه خود می گوید: «که من برای نوشتن الغدیر ده هزار کتاب از بسم اللّه تا تاء تمّت آن را خوانده ام و به صد هزار جلد کتاب مراجعات مکرر داشته ام آیت الله سیدمحسن حکیم و آیت الله سیدحسین حمّامی درباره این کتاب گفته اند: لایأتیه الباطل من بین یدیه، یعنی باطلی در آن وجود ندارد و آیات عظام سیدعبدالهادی شیرازی و شیخ محمدرضا آل یاسین و علامه اردوبادی گفتهاند: «لاریب فیه هدی للمتقین، یعنی شک و تردیدی در آن نیست و راهنمای پرهیزکاران است.
در این کتاب حقانیت مذهب تشیع و رد اکاذیب و افتراهای دشمنانش و مباحث جامع در باب ولایت و وصایت امیرالمؤمنین (ع) از جانب خداوند و رسولش (ص) و تاریخ صدراسلام پس از غدیر خم به طور جامع و کامل با ذکر مدارک معتبر از منابع اهل سنت مطرح و بررسی شده است.
علامه امینی کتابخانه ای در نجف اشرف به نام امیرالمؤمنین (ع) تأسیس کرد که بالغ بر 40 هزار کتاب دارد.
آیت الله امینی سرانجام در تیرماه سال (1390 ه ق) 1349 ه ش پس از دو سال بیماری درگذشت.
و به اجداد پاکش پیوست.
(ر.ک : روزشمار انقلاب اسلامی، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، ج 3، صفحه 275.
سیری در الغدیر، دکتر محمد امینی نجفی، صفحه 25) 2ـ در آستانه ماه محرم سال 1391 ه ق برابر با شهریور ماه سال 1349 کتاب شهید جاوید تألیف حجه الاسلام نعمت اللّه صالحی نجف آبادی، انتشار یافت.
وی دارای گرایشات خاص ضدعلوی بود.
نخستین بخش های کتاب وی در سال 1347 در سالنامه معارف جعفری به چاپ رسیده بود.
به دلایلی که به مقدار زیادی جنبه سیاسی داشت برخی از فضلای حوزه از جمله آیات مشکینی و منتظری بر آن تقریظ نوشته، آن را تأیید کردند.
این در حالی بود که بسیاری از نویسندگان سنتی حوزه، و نیز مراجعی مانند آیت الله گلپایگانی و آیت الله مرعشی نجفی با آن از در مخالفت درآمده و آثار متعددی در ردّ بر آن نوشتند.
موضع گیری برابر شهید جاوید به دو نگره موجود در این اثر بازمی گشت.
در مبحث هدف امام حسین (ع) از قیام عاشورا به تقویت این نظریه پرداخته بود که امام حسین (ع) در پی تشکیل حکومت بوده است.
طرح این مسئله برای انقلابیون بسیار جذاب بود و به همین دلیل بود که صرف نظر از برخی نکات دیگر، آنان به دفاع از این کتاب پرداختند.
موضوع دیگر مبحث علم امام بود.
مؤلف از این نظریه حمایت کرده بود که امام حسین (ع) گرچه به طورکلی خبر از شهادت خود داشته است اما این که شهادت در این سفر خواهد بود یا نه، از آن آگاهی نداشته است.
ساواک از اختلاف پیش آمده سوءاستفاده نمود و تلاش می کرد از شهید جاوید به عنوان وسیله ای برای از میدان بدر کردن امام و روحانیون انقلابی استفاده کند و مهمتر آن که آن دو گروه را به جان هم بیندازد.
چاپ کتاب با نقدهای آن از سوی ساواک و توزیع آنها، وسیله ای برای رسیدن به همین هدف بود.
زمانی که ساواک درصدد نهایت بهره برداری از این کتاب بود و بسیاری آلوده به آن شده بودند، سکوت امام خمینی (ره) یک سیاست اصولی و حساب شده به نظر می آمد.
امام خمینی (ره) در یکی از سخنرانی های خود پیرامون این قضیه فرمودند: یک قصه؛ یک وقت می بینید درست شد در «شهید جاوید».
آقا، این منبری، آن منبری، آن منبری، آن محراب، آن محراب، آن محراب، در سطح کشور، همه حرفها شهید جاوید بود.
شهید جاوید چی بود که این قدر داد بکنید؟ برای چی؟ نزدیک محرم می شد؛ می دیدند که اگر این قوه ها با هم باشند، و یک وقت نکند که توجه بکنند به گرفتاری های خودشان، توجه بکنند به آن که گرفتارشان کرده، شهید جاوید را پیش آوردند.
ما هم غفلت از مسائل روز و از مسائل سیاسی، همه به جان هم می افتادیم (صحیفه امام، ج 8، ص 533، سند حاضر نشانگر دقت نظر حضرت امام (ره) است.) 3ـ آیت الله حسینعلی منتظری در سال 1301 ه .
ش در نجف آباد اصفهان متولد شد.
تحصیلات حوزه ای خود را در اصفهان و سپس در قم پی گرفت و به درجات عالی علوم دینی رسید.
ایشان به خصوص در دهه چهل به علت همراهی با نهضت امام خمینی (ره) تحت تعقیب عوامل امنیتی رژیم قرار گرفت و به زندان افتاد و شکنجه ها دید.
پس از پیروزی انقلاب و بعد از وفات آیت الله طالقانی، امامت جمعه تهران از طرف امام خمینی (ره) به ایشان واگذار گردید.
در سال 1364 مجلس خبرگان وی را به عنوان قائم مقام رهبری تعیین کرد ولی این حکم در سال 1368 به علت نفوذ عناصر قدرت طلب در دفتر وی و انتقال واژگونه اخبار و حوادث روز به ایشان و اتخاذ مواضع علیه حرکت انقلاب، پس گرفته شد.
4ـ آیه اللّه علی مشکینی در سال 1300 شمسی در روستای «آلنی» در یک فرسخی مشکین شهر به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی و علوم قدیم را در مشکین شهر انجام داد.
سپس به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر مشغول تحصیل شد و دوره خارج فقه و اصول را نزد مدرسان سرشناس حوزه علمیه قم از جمله آیات عظام محقق داماد، حجت کوه کمره ای، بروجردی و امام خمینی (سلام اللّه علیه) فرا گرفت.
بعد از قیام 15 خرداد 1342 سالهائی از عمر خود را در زندان و تبعید گذراند.
وی یکی از مدرسین برجسته علم اخلاق و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود.
آیه اللّه مشکینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیتهای زیر را به عهده گرفت : حاکم شرع دادگاههای انقلاب، امام جمعه قم، امام جمعه موقت تبریز در مدت کوتاهی از سال 1360، سه دوره نماینده مجلس خبرگان رهبری که همواره ریاست آن مجلس را عهده دار بوده، عضو و رئیس شورای بازنگری قانون اساسی در سال 1368.
ر.ک : روزنامه رسالت، 12 مهر 1369، صفحه 7؛ مجله جوانان امروز، 4 خرداد 1360، صفحه 8 آیت الله مشکینی در 8 مرداد سال 1386 دارفانی را وداع گفت.
5ـ شهید حجه الاسلام محمدعلی منتظری فرزند حسینعلی در سال 1323 ش دیده به جهان گشود.
پس از اتمام دوران تحصیلات ابتدایی به تحصیل علوم دینی مشغول شد و بزودی به مدارج عالی علوم اسلامی دست یافت.
از سال 1342 در تمامی صحنه های مبارزه حضور داشت و به دلیل پخش اعلامیه های امام و دیگر مراجع دستگیر و پس از مدتی آزاد شد.
بار دیگر در تاریخ 1 /1 /45 در قم، پس از پخش اعلامیه توسط عمال ساواک دستگیر و همراه پدرش به ساواک منتقل و به سه سال حبس و شکنجه در سلول انفرادی محکوم شد.
بعد از رهایی از زندان، یک تشکیلات مبارزاتی را با تنی چند بنیاد نهاد.
در خرداد سال 1350 در پی گسترش فعالیتهای سیاسی وی، ساواک قصد دستگیری او را داشت که او موفق شد به پاکستان فرار کند.
در این مدت او با تنگدستی تمام زندگی کرد.
سپس مدتها در افغانستان، عراق، سوریه، لبنان و فلسطین بسر برد و دوره های مختلف چریکی را در پایگاههای فلسطینی طی نمود.
بعد از پیروزی انقلاب در انتخابات مجلس شورای اسلامی از طرف مردم نجف آباد به مجلس راه یافت.
وی در سن 37 سالگی به همراه شهید بهشتی و 71 نفر از یاران امام در 7 تیر 1360 بر اثر بمب گذاری منافقین در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید.