سرکار علیه خانم یوسفی دبیر کل سازمان زنان ایران
تاریخ سند: 3 اردیبهشت 1346
سرکار علیه خانم یوسفی دبیر کل سازمان زنان ایران
متن سند:
شماره: 249تاریخ: 3 /2 /46
سرکار علیه خانم یوسفی دبیر کل سازمان زنان ایران
پاسخ شماره 410 مورخه 30 /1 /46
اکنون که با عنایات ذات اقدس شاهنشاه آریامهر بین زن و مرد تفاوتی موجود نیست و هر دو دارای موجودیت واحدی در جامعه هستند و در هر مراسمی خانم‌ها و آقایان همکاری مشترک دارند لذا اجرای نقش مخصوص زنان که در نامه فوق اشاره فرموده‌اید ضروری به نظر می‌رسد چه در جشن فرخنده تاجگذاری اعلیحضرتین زنان و مردان کشور در این مراسم ملی بالسویه سهیم خواهند بود معهذا با تذکری که خانم فرخ رو پارسای1 معاون محترم وزارت آموزش و پرورش داده‌اند مانعی نخواهد داشت که برنامه [برنامه ای] تنظیم نموده برای شورای عالی تاجگذاری بفرستید تا در این شورا مورد مطالعه قرار گیرد بدیهی است نتیجه متعاقباً به دبیرخانه سازمان زنان ایران اطلاع داده خواهد شد.
رئیس شورای عالی تاجگذاری ـ سپهبد یزدان‌پناه
توضیحات سند:
_1ـ فرخ رو پارسای فرزند فرخ دین، در سال1301 ش درتهران یا قم به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا درجه دکترای پزشکی ادامه داد. سمت‌هایی از جمله: دبیر دبیرستانهای تهران، نماینده مجلس شورای ملی، معاون پارلمانی وزارت آموزش و پرورش را عهده‌دار بود. در سند بیوگرافی ساواک وی چنین آمده است: «نامبرده فاقد سابقه مضره سیاسی بوده و طرفدار سیاست غرب و رژیم مشروطه سلطنتی و عضو حزب «ایران نوین» و کانون مترقی و رئیس جمعیت زنان دانشگاهی می‌باشد. مشارالیها زنی محتاط، ترسو، معرفی شده و همسر تیمسار شیرین سخن است. گزارش خبری تاریخ 18 /11 /42 حاکی است که در محل جامعه لیسانسیه‌های وابسته به رضا معرفت، ناصر هیدی مدیر دبیرستان ملی مدائن اظهار داشته است: «خانم دکتر پارسای، مبلغ ششصد هزار تومان از وجوه دبیرستان رضاشاه کبیر سوءاستفاده نموده منتهی سعی می‌شود که سروصدای موضوع بلند نشود لیکن در بخش دو فرهنگی، کلیه کارمندان از جریان باخبر شده‌اند و معرفت گفته‌های وی را تأیید نموده است».
طبق گزارش دیگری از ساواک مشارالیه متهم به بهائیگری بوده و به لحاظ ترس از نفوذ روحانیت در آموزش و پرورش و اوج گیری مخالفت با وی سعی داشته تا قضیه برملا نشود.
در گزارش ساواک تاریخ 8 /9 /52 چنین آمده است: «نامبرده بالا اظهار داشته وقتی خانم پارسای وزیرآموزش و پرورش از سفر خارج از کشور برگشته، هفت چمدان پر از اجناس مختلف با خود آورده و مأموران گمرک با ترخیص آنها مخالفت نمودند، لذا راننده مذکور با مراجعه به رئیس گمرک چمدانها را گرفته و تحویل خانم وزیر داده و مشارالیه در مقابل این خدمت به رئیس ناحیه 11 آموزش و پرورش تلفن زده و از طریق رئیس اداره مزبور یک گواهینامه ششم ابتدایی با معدل 25 /13 به وی داده است ساواک تهران در گزارش‌های بعدی مدرک تحصیلی نامبرده فوق و وضعیت روحی و رفتاری اش را مورد بررسی و تأیید قرار داده است. ضمناً جامعه زنان ایرانی در نامه‌ای به فرح، خواستار برکناری و عدم شرکت رسمی مشارالیها در مراسم جمعیت جامعه زنان شده‌اند پارسای در دوران تصدی خود در وزارت فرهنگ، مروج فساد و بی دینی بود. به دلیل مذهب بهائیت و ضدیت با اسلام، مدارس اسلامی، خصوصاً مدارس دخترانه را همواره تحت فشار و محدودیت قرار می‌داد. در چندین مورد با همکاری ساواک و هجوم به مدارس دخترانه، چادر و روسری دختران را برداشته و هتک حرمت نمودند. وی عضو کلوپ روتاری ایران بود و پدرش اولین کسی بود که نخستین مجله اختصاص زنان را نشر داد، پارسا نماینده دوره 21 مجلس شورای ملی بود و پس از آن که مدتی میان پارلمانی وزارت آموزش و پرورش بود. از 2 /8 /47 به جای آقای هدایتی وزیر آموزش و پرورش شد و تا 10 /2 /53 در این پست بود. او قبل از وزارت مالک یک آموزشگاه دخترانه بود.
او در کارهای زیر مشارکت داشته و سازمانها و مؤسسات و جمعیت‌های متعددی را بنیان نهاد: ایجاد و تأسیس انجمن بانوان فرهنگی، رئیس جمعیت زنان دانشگاهی ایران، رئیس سازمان همکاری جمعیت‌های زنان، نایب رئیس هیئت مدیره شرکت تعاونی فرهنگیان، عضو شورای ورزشی بانوان، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای عالی جمعیت‌های زنان. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و پس از محاکمه توسط دادگاه انقلاب اسلامی به مرگ محکوم شد. (اسناد ساواک، پرونده‌های انفرادی.)