تاریخ سند: 20 بهمن 1347
گزارش خبر
متن سند:
از: 10/ ﻫ تاریخ:20 /11 /1347
به: 316 شماره: 13673
گزارش خبر
بنا به دعوت آیتاله بهبهانی هفته قبل نامبردگان زیرا به اهواز مسافرت و پس از چهار روز توقف به اصفهان مراجعت کردهاند:
1ـ حاج ابوالحسن شمسآبادی
2ـ حاج باقر رجائی1
3ـ باقر صدیقین2
4ـ حاج کمال فقیه ایمانی3
5ـ عمادزاده کروه کندی
6ـ خوانساری
نظریه منبع: همه ساله نامبردگان از آقای بهبهانی به اصفهان دعوت مینمودند و آقای بهبهانی برای اینکه جبرانی کرده باشد متقابلاً امسال از آنان برای چند روزی دعوت نموده بود. ضمناً نامبردگان ضمن اقامت در خوزستان از مناطق سیلزده نیز بازدید نموده و آقای بهبهانی به ایشان توصیه نموده که چنانچه امکاناتی موجود است از اصفهان اعاناتی جمعآوری و برای سیلزدگان ارسال دارند. مشارالیهم تصمیم به جمعآوری اعانه دارند ولی هنوز تا این تاریخ اقدامی به عمل نیامده است.
نظریه رهبر عملیات: نظریه منبع مورد تایید است. صفی
در ساعت 30: 12 روز 4 /7 سال 47 به بخش 316 واصل گردید.
رونوشت به پروندههای مربوطه ضمیمه شده در پرونده میرسیدعلی بهبهانی بایگانی میشود. اوانی
آقای کاشی بهرهبرداری شود. 24 /11
59710
توضیحات سند:
1. آیتالله محمدباقر رجایى، در سال 1280 ﻫ.ش در اصفهان و در خانوادهاى روحانى متولد گردید و نزد برادرش حجتالاسلام آقا حسین رجایى، علامه میر محمدصادق خاتون آبادى و شیخ محمدرضا نجفی و جمعى دیگر تلمذ نمود. در سال 1319 شمسی به نجف اشرف مهاجرت نمود و در درس آیات عظام آقاسید ابوالحسن اصفهانى، ضیاءالدین عراقى، سید عبدالهادى شیرازى، محمدکاظم شیرازى و سیدابوالقاسم خویى حاضر شد و بهرهها برد و با اخذ اجازات اجتهادى و روایتى به اصفهان بازگشت و ضمن تدریس به ترویج و تبلیغ احکام پرداخت و مورد توجه عموم قرار گرفت. سرانجام پس از چند سال ابتلاء به بیمارى در آبان ماه 1369 ﻫ.ش جان به جانآفرین تسلیم کرد و پس از انتقال به قم در جوار حضرت معصومه(ع) به خاک سپرده شد.
تاریخ علمى و اجتماعى اصفهان، سید مصلحالدین مهدوى جلد دوم، صص 297 و 298.
2. حجتالاسلام محمدباقر صدیقین، فرزند آیتالله حاج ملا حسین على از علمای بزرگ اصفهان در سال 1307 ﻫ.ش در اصفهان در خانوادهای روحانی متولد گردید. وى تحصیلات ابتدایی را در دبستان اقدسیه و بقیه تحصیلات جدید را در مدرسه قدسیه طی کرد و مدتی وارد بازار شد و در کنار آن در حوزه علمیه اصفهان مشغول فراگیری علوم اسلامی گردید و از علمای بزرگى همانند مرحوم آیتالله محمدرضا جرقویهاى، آیتالله خادمى، آیتاللهالعظمى بهبهانى، آیتالله طیب، سید على نجفآبادى،سید صدرالدین هاطلی کوپائی، حاج آقا رحیم ارباب و میرزا علی آقای شیرازی بهره برد و سپس به حوزه علمیه قم عزیمت نمود و از درس حضرت آیتاللهلعظمى بروجردى و حضرت امام خمینى(ره) بهره برد و به اصفهان بازگشت و ضمن تدریس، از طریق منبر به ارشاد مردم پرداخت و مسجد درب کوشک که ایشان در آن اقامه جماعت می نمودند از پررونقترین مساجد آن دوران بوده است.
ایشان در جریان نهضت امام خمینى (ره) از آن حمایت نمود. سرانجام در سال 1372 ﻫ.ش به دیار باقى شتافت و در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
روضه رضوان، محمد حسین ریاحی، صص 222 – 208.
3. حجتالاسلام سید کمال فقیه ایمانی، فرزند سید مصطفى در سال 1312 ﻫ ش در خانوادهاى روحانى در اصفهان متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدائى به حوزه علمیه اصفهان وارد و پس از اتمام دروس مقدماتى به قم عزیمت و از درس مجتهدین و مدرسین عالیمقامى همچون مرحوم آیات عظام حاج آقا حسین بروجردى، حضرت امام محمد رضا گلپایگانى، داماد، علامه طباطبایى، سلطانى، عبدالجواد اصفهانى بهره برد و سپس به اصفهان مراجعت و به وعظ و خطابه و تدریس در حوزه علمیه پرداخت.
وى در جریان قیام سال 1342 از حامیان حضرت امام(ره) بود و مجوز اخذ وجوهات شرعى از حضرت امام(ره) داشت. اولین جلسهاى که در سال 1356 جهت تهیه اعلامیه روحانیون اصفهان تشکیل شد در منزل وى منعقد گردید.
پس از اعلام حکومت نظامى در سال 1357 دستگیر و مدتى زندانى شد. وى مراکز عامالمنفعه زیادى را همچون کتابخانه و مرکز تحقیقات امیرالمؤمنین(ع) (که تاکنون دهها جلد کتاب به زبانهاى زنده جهان چاپ و منتشر گردیده) سه بیمارستان و درمانگاه بزرگ، مدارس علمیه امام محمد باقر(ع) و مساجد و حسینیههاى متعددى در اصفهان و شهرهاى اطراف احداث کرده است.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی میرسید علی موسوی بهبهانی به روایت اسناد ساواک صفحه 212