موضوع : شرکت مطبوعاتی (آیندگان)
تاریخ سند: 31 تیر 1346
موضوع : شرکت مطبوعاتی (آیندگان)
متن سند:
از : 811 ب 1 به : 800 شماره : 3152 بعد از یک سال و نیم کوشش و تهیه طرح و مقدمات لازم شرکتی به نام شرکت مطبوعاتی (آیندگان) تشکیل شده است که وظیفه آن مثل شرکت های بزرگ مطبوعاتی دنیا چاپ و انتشار نشریه های مختلف مطبوعاتی خواهد بود.شروع کار این شرکت با انتشار روزنامه ای است به نام روزنامه آیندگان که قرار است تا دو روز دیگر امتیاز آن به نام خانم شاهرودی صادر شود.
بعد از آنکه امتیاز مزبور صادر شد خانم شاهرودی امتیاز را به شرکت آیندگان واگذار خواهد کرد.
مؤسسین شرکت آیندگان عبارتند از خانم شاهرودی با 50 سهم داریوش همایون با 150 سهم جهانگیر بهروز1 با 100 سهم دکتر مهدی سمسار2 با 100، و دکتر مهدی بهره مند با 100 سهم سهام مزبور ده هزار ریالی است و قرار است یک نفر دیگر هم در هیئت مدیره گذاشته شده اما اسم این یک نفر هنوز اعلام نشده است.
علاوه بر هیئت مدیره گروهی دیگری از جمله سیروس آموزگار،3 علی باستانی،4 شائول نجاش، هاله اسفندیاری،5 کریم امامی6 و یکی دو نفر دیگر از نویسندگان جراید هر یک حاضر به خرید مقدار سهامی از این شرکت شده اند.
البته اکثر سهام در اختیار هیئت مدیره است.
هیئت مدیره این شرکت در حال حاضر قصد دارند یک روزنامه یومیه صبح در شش صفحه به بهاء سه ریال شش شماره در هفته منتشر سازند بعدا کار خود را توسعه داده و مجله هفتگی سیاسی.
علمی منتشر سازند و بالاخره یک روزنامه یومیه عصر که بتواند مقام اول را در میان مطبوعات ایران بدست آورد انتشار دهند و این شرکت را به صورت بزرگترین مؤسسه مطبوعاتی ایران در آورند خاصه آنکه نظیر این شرکت در سایر کشورهای جهان مثل آلمان و آمریکا وجود دارد.
سرمایه این شرکت در بدو شروع کار سه میلیون تومان است و با چنین سرمایه ای و تسهیلاتی که از طرف دولت برای این شرکت فراهم خواهد شد امکان همه نوع پیشرفتی برای شرکت وجود خواهد داشت.
درباره چگونگی ایجاد این نشریه باید متذکر شد که در حدود یک سال و نیم پیش داریوش همایون که در مؤسسه فرانکلین مشغول کار بود پس از گفتگو و تبادل نظر با دکتر سمسار دکتر بهره مند و بهروز با تیمسار پاکروان وزیر وقت اطلاعات ملاقات کرد و با توجه و تذکر به اینکه روزنامه های کنونی (اطلاعات7 و کیهان)8 نه مورد تائید دولت هستند و نه مردم، فکر خود را در مورد ایجاد یک واحد مطبوعاتی با ایشان در میان گذاشت و ایشان نیز جریان را به اطلاع آقای نخست وزیر رساند و بعدا همایون چند بار با آقای نخست وزیر ملاقات نمود و آقای نخست وزیر هم بعد از این ملاقاتها فکر آنها را پسندید و وعده همه گونه کمک به آنها داد و حتی آمادگی خود را برای همکاری به آنها اعلام کردند و ضمنا جریان امر را بشرفعرض رساندند و شاهنشاه نیز اجرای چنین برنامه ای را مورد تائید قرار دادند.
این جریانات مدت یک سال و چند ماه به طول انجامید و به طوری که در هفته گذشته گفته شد در آخرین مراحل از طرف تیمسار نصیری با اجرای این نقشه مخالفت شده است ولی بعدا از طرف شاهنشاه آریامهر دستور اکید صادر گردیده که برای انتشار روزنامه آیندگان کمکهای لازم از طرف دولت بشود و قرار است در مرحله اول مبلغ یک میلیون تومان به شرکت وام داده شود و بعد یکی از بانک ها نیز کسری سرمایه شرکت را در اختیار بگذارد.
اکنون که این کار در شرف انجام است شرکت در صدد فروش سهام خود می باشد و عده ای افراد غیر مطبوعاتی از جمله آقای مهندس طالقانی9 وزیر اسبق کشاورزی در صدد خرید سهام هستند.
هیئت مدیره قصد دارد که به هر نفر بیش از ده تا پانزده سهم نفروشد که سهامداران جزئی هیچوقت دارای قدرتی در شرکت نگردند و همین پنج نفر و یا چهار نفر (همایون، بهروز، بهره مند و سمسار) سیاست این مؤسسه مطبوعاتی را در دست داشته باشند مقدمات کار انتشار روزنامه از هر لحاظ فراهم شده است ماشین آلات چاپ در سفر اخیر همایون به اسرائیل و اروپا خریداری شده و قرار است این شرکت چند دستگاه خبرگیری نیز خریداری کند.
با توجه به مطالب فوق هرگاه این شرکت مطبوعاتی تشکیل شود باید آن را یک شرکت بین المللی اسم گذاشت که عناصر وابسته به همه کشورهای بزرگ اعم از شرق و غرب در آن شرکت دارند بنابر دلائل مشروحه زیر : 1ـ داریوش همایون10 که رل اصلی را دارد عضو مؤسسه فرانکلین11 و رئیس و بازرس این مؤسسه آمریکائی در آسیا است منتها دو ماه پیش که موضوع تشکیل این شرکت قطعیت یافت به ظاهر از مؤسسه مزبور استعفا کرد تا بعدا روزنامه یا نشریات مؤسسه او از همان بدو شروع کار به عنوان یک نشریه یا نشریات آمریکائی معرفی نشوند.
2ـ جهانگیر بهروز که مدتها به جرم عضویت در حزب توده و بعدا به اتهام همکاری با کشورهای کمونیستی در زندان بود و ظرف سه چهار سال اخیر علاوه بر همکاری با کشورهای اروپای شرقی با سفارتخانه های آمریکا و انگلیس و دیگر سفارتخانه های خارجی رابطه برقرار کرده است و ضمنا تا حدی توانسته است نظر سازمانهای انتظامی را جلب نماید و از این طریق به آلمان شرقی سفر کند یا در کنگره روزنامه نگاران کمونیست شرکت نماید و هر نوع اطلاعاتی را بدون ابا به سفارتخانه ها بفروشد اکنون عضو فعال این شرکت است.
3ـ دکتر سمسار که همکاری او با سفارتخانه های اروپای شرقی قطعی است و همین هفته قبل جلو سفر او به شوروی گرفته شد عضو دیگر این شرکت است همکاران دیگر شرکت شائول نجاش12 و همسر او هاله اسفندیاری هستند که اگرچه از نظر مالی در رفاه هستند اما وجود آنها همیشه در کیهان مورد اعتراض سفارتخانه های عربی بوده است و مخصوصا نجاش به عنوان یک عنصر اسرائیلی در ایران معروف است تا آنجا که ناچار شده نام خود را از شائول به آلفرد تغییر دهد (در امضای مقالات) 4ـ مهر آئین13 نویسنده کیهان انگلیسی همان کسی است که دستور اخراج او برای مدتی از کیهان اینترنشنال14 داده شد و به خارج از تهران تبعید گردید افراد دیگری که با این نشریه همکاری دارند شاید هر یک کم و بیش دارای چنین وضعی باشند اما مهمتر از همه اینکه این افراد از جمله دکتر سمسار که مرتبا دم از قرض و بی پولی می زند چگونه قادر است یکصد سهم هزار تومانی خریداری کند ولو آنکه پول را آنها در سه قسط از او دریافت کنند.
توضیحات سند:
1ـ جهانگیر بهروز فرزند عبدالغفار در سال 1305 ه ش در همدان متولد شد.نامبرده پس از سپری نمودن مقدمت تحصیلی و دریافت دیپلم از دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی لیسانس گرفت و به عنوان دبیر در وزارت فرهنگ تدریس می کرد.
مشارالیه در سال 27 در مرز توسط فرمانداری نظامی به اتهام داشتن مرام اشتراکی و مظنونیت در طرح ترور شاه دستگیر و پس از مدتی مورد عفو واقع و از زندان آزاد گردید.
وی مجددا در سال 33 به اتهام فعالیت به نفع حزب توده و در سال 43 به اتهام تماس با دیپلمات های خارجی دستگیر و پس از مدتی آزاد شد.
جهانگیر بهروز مدیر روزنامه اکواف ایران، مردم، سارا و مدیر داخلی روزنامه ایران بود و در مجلات صدای وطن ـ عصر ـ اطلاعات هفتگی مقاله می نوشت.
نامبرده طرفدار مصدق بوده و با روزنامه مصلحت که در زمان حکومتش منتشر می شد همکاری داشت و عضو هیئت مدیره روزنامه آیندگان و مدتی نماینده رسمی خبرگزاری یوگسلاوی را برعهده داشت و سردبیر روزنامه قیام ایران و مجله کبوتر صلح وابسته به جمعیت هواداران صلح بود و در سال 43 مجله ای به زبان انگلیسی به نام سالنامه ایران را منتشر نمود و در سال 44 خبرگزاری بی.
بی.
سی نامبرده را خبرنگار خود معرفی کرد و در سال 47 ساواک با تأسیس چاپخانه آکوبرینت موافقت نمود و از طرف سفارت کبری بریتانیا در تهران از وی برای سفر به آن کشور و بازدید از مراکز انتشاراتی و تبلیغاتی دعوت و از طرفی در انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی عضو بود و با مقامات سفارت آنها در تهران ارتباط داشت.
مشارالیه در سال 43 طی نامه ای به رئیس ساواک ضمن اعلام شاهدوستی و وطن پرستی تقاضای همکاری با ساواک را نمود که ساواک نیز به این درخواست جواب مثبت داد و با اسم رمز مازیار و شماره رمز 26082 در هدف محافل و ضیافت های مقامات خارجی از وی استفاده می کرد.
جهانگیر بهروز از راههای مختلف و با حمایت ساواک ثروت زیادی بدست آورد و نامبرده در تشکیلات فراماسونری عضویت داشت.
2ـ مهدی سمسار در سال 1307 ه ش بدنیا آمد.
پس از گذراندن تحصیلات متوسطه وارد دانشگاه تهران شد و در رشته خبرنگاری لیسانس گرفت.
سپس جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت و از دانشکده علوم انسانی تولوز، مدرک فوق لیسانس دریافت کرد.
مجددا برای اخذ دکتری به همان دانشگاه رفت و «تاریخ روزنامه نگاران» به عنوان پایان نامه او منظور گردید.
مهدی سمسار، کار مطبوعاتی را از سال 1329 آغاز کرد.
مدتی سردبیر روزنامه کیهان و معاون تحریری مدیره مؤسسه کیهان بوده است.
تمام مدارج روزنامه نگاری خویش را از خبرنگاری پارلمانی تا دبیری سرویس خارجی و معاونت سردبیر روزنامه در مؤسسه کیهان گذرانده است.
15 جلد کتاب به صورت نگارش و ترجمه دارد.
به زبانهای فرانسه و انگلیسی آشنا بوده و به کلیه کشورهای اروپای غربی، خاوردور و شوروی سابق مسافرت کرده است.
چهره مطبوعات معاصر سیروس آموزگار : 3ـ سیروس آموزگار در سال 1313 ه ش در شهر خوی بدنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی و پنج سال اول متوسطه را در خوی و سال ششم ادبی را در دبیرستان فردوسی تبریز به پایان برد.
سیروس آموزگار تحصیلات خود را ادامه داد و در سال 1333 موفق به دریافت لیسانس حقوق قضائی شد و در سال 1342 دوره دکترای اقتصاد را به پایان برد.
سالهای 1331 الی 1334 با بانک ملی ایران همکاری داشته و پس از آن از سال 1335 تا 1337 در اداره فرهنگ خوی، سال 1337 تا 1343 بانک اعتبارات، سال 1344 تا 1346 وزارت کار، سال 1346 تا 1354 سازمان مبارزه با بیسوادی و سال 1354 نیز با وزارت بازرگانی همکاری داشته است.
آخرین مقام او وزیر مشاور و وزیر اطلاعات و جهانگردی در کابینه شاهپور بختیار بوده است.
سیروس آموزگار فعالیت مطبوعاتی را از سال 1329 آغاز کرد.
با نوشتن مقالات و داستان در راستای هدف توسعه فاسد رژیم پهلوی تلاش نمود.
دفتر فرح پهلوی در سال 1350 طی بورسی او را به مدت دو سال به انگلستان فرستاد.
پس از آن به عضویت در کلوپ روتاری درآمد.
با پیروزی انقلاب اسلامی از ایران به فرانسه فرار کرد و به صف گردانندگان رادیو وابسته به بختیار پیوست.
(پرونده سیروس آموزگار در ساواک) 4ـ علی باستانی فرزند احمد در سال 1303 ه ش در بابل متولد شد.
وی پس از سپری کردن مقدمات تحصیلی، از دانشسرای مقدماتی دیپلم گرفت و در سال 1324 به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و در شهرهای ساری، بابل و قم آموزگار بود.
نامبرده طی سالهای 1322 تا 1325 در حزب پیکار و حزب میهن پرستان عضویت داشت و طرفدار ضیاءالدین طباطبائی بود.
علی باستانی و همسرش هر دو در حزب توده عضو کمیته محلی بابل بودند و فعالیت زیادی در راستای برنامه های حزبی در منطقه داشتند.
مشارالیه طی سالهای 1327 تا 1334 چندین بار دستگیر و آخرین بار کلیه اطلاعات درون تشکیلاتی را در اختیار رکن 2 قرار داد و با نوشتن تنفرنامه از حزب توده و چاپ آن در روزنامه اطلاعات از زندان آزاد گردید ولی همکاریش با دستگاههای امنیتی همچنان ادامه داشت و در سال 1336 با رفع پیگرد از وی، مجددا به وزارت فرهنگ بازگشت.
و ساواک در سال 1338 با صدور کارت خبرنگاری برای نامبرده،در سال 1340 با ریاستش در اداره انتشارات و تبلیغات اسلامی اداره کل اوقاف و در سال1346 با عضویت مشارالیه در سندیکای نویسندگان و خبرنگاران موافقت نمود.
علی باستانی سپس به روزنامهاطلاعات منتقل شد و به عنوان خبرنگار، مفسر، سردبیر اخبار و رئیس هیئت تحریریه روزنامه اطلاعات فعالیت نمود.
نامبرده در دوران پهلوی از راههای مختلف و تبانی ثروت زیادی بدست آورد و ساواک بارها با حضورش در مراسم تشریفات موافقت کرد و در سال 1356 فرح پهلوی فوت مادرش را به وی تسلیت گفت.
اسناد ساواک.
پرونده انفرادی 5ـ هاله اسفندیاری فرزند اسفندیار در سال 1318 ه ش در تهران متولد شد.
نامبرده دوره ابتدایی را در دبستان ژاندارک و متوسطه را در دبیرستان هدف به پایان رساند و از دانشگاه وین دکتری فلسفه گرفت.
مشارالیها همسر شائول نجاش از یهودیان معروف دوره محمدرضا پهلوی بود که روابط نزدیکی با دستگاه ظالم پهلوی داشت و کارمند فرهنگسرای نیاوران بود.
هاله اسفندیاری مشاور مدیرعامل سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران، معاون سازمان زنان ایران، عضو حزب ایران نوین و معاونت امور بین المللی و روابط عمومی آن حزب را برعهده داشت.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی.
6ـ کریم امامی : کریم در سال 1309 متولد شد تحصیلات عالی خود را در دانشگاه تهران آغاز و موفق به اخذ لیسانس از دانشکده ادبیات شد.
جهت تحصیلات تکمیلی به آمریکا رفته، در دانشگاه «مینه سوتا» مقطع کارشناسی ارشد را به پایان برد.
کار مطبوعاتی را در سال1347 آغاز نمود.
از جمله کارهای مطبوعاتی وی نوشتن مطالب هنری در روزنامه کیهان اینترنشنال بوده است.
ترجمه کتب «با خشم به یاد آر» و «گیتی بزرگ» از آثاری وی است.
(کتاب چهره مطبوعات معاصر، ص 61) 7ـ روزنامه اطلاعات به صاحب امتیازی عباس مسعودی و فرهاد مسعودی و سردبیری بنی احمد به صورت روزانه از سال 1311 از طرف مؤسسه مطبوعاتی اطلاعات در تهران منتشر می شد.
فهرست روزنامه های موجود در کتابخانه ملی ایران : تهیه و تنظیم کننده : بیژن سرتیپ زاده با همکاری کبری خداپرست صفحه 35 8ـ روزنامه کیهان به صاحب امتیازی عبدالرحمن فرامرزی و مدیر مسئولی و سردبیری مصطفی مصباح زاده به صورت روزنامه از سال 1325 در تهران منتشر می شد.
فهرست روزنامه های موجود در کتابخانه ملی ایران تهیه و تنظیم کنده : بیژن سرتیپ زاده با همکاری کبری خداپرست صفحه 170 9ـ خلیل طالقانی فرزند علی اصغر در سال 1292 ه ش در تهران بدنیا آمد.
نامبرده پس از طی مقدمات تحصیلی، از کالج آمریکائی تهران دیپلم و از دانشسرایعالی لیسانس گرفت و در سال 56 از دانشگاه بیرمنگام انگلستان فوق لیسانس مهندسی دریافت نمود.
مشاغل خارج از کشور و داخلی وی به شرح زیر است : 1ـ مهندس شرکت پولینک در بیرمنگام (سد بیرمنگام) و شرکت پیتر لینه در لندن 2ـ مدیر عامل شرکت ساختمانی ایلنور (مقاطعه کار) 3ـ مدیر عامل شرکت ساختمانی ابتکار (مقاطعه کار) 4ـ مدیر فنی شرکت آبیاری گلپایگان (سد گلپایگان) 5ـ مدیر عامل سازمان سد کرج 6ـ رئیس هیئت مدیره بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران 7ـ رئیس هیئت مدیره شرکت سهامی ب اف گودریچ ایران 8ـ رئیس هیئت مدیره شرکت سهامی کاغذ پارس 9ـ رئیس هیئت مدیره شرکت سهامی ایران کالیفرنیا 10ـ عضو هیئت مدیره شرکت سهامی کشاورزی و عمرانی وی همچنین در مشاغل زیر، بصورت افتخاری فعالیت داشته است : 1ـ عضو شورای عالی بانک عمران 2ـ عضو شورای سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران 3ـ عضو شورای انجمن مهندسان مشاور ایران 4ـ عضو هیئت امنای بنیاد فرهنگ ایران 5ـ عضو هیئت امنای مدرسه عالی برنامه ریزی و کاربرد کامپیوتر 6ـ عضو رسمی انجمن مهندسان سیویل آمریکا 7ـ عضو شورای انجمن مدیریت ایران خلیل طالقانی پنج بار در کابینه های مصدق ـ علاء و اقبال بعنوان وزیر کشاورزی و وزیر مشاور حضور داشت.
نامبرده از محارم و مشاورین سیاسی آمریکائیها بود و در سال 39 که آمریکائیها قصد تضعیف دولت اقبال و تقویت اعضاء جبهه ملی را داشتند طالقانی یا امینی برای نخست وزیری مد نظر بود ولی هنگامیکه شایع شد مشارالیه فراماسون و عامل رقیب آنها یعنی انگلستان است از این مسئله ناراحت شدند.
در اسناد ساواک در این باره از قول رحمتی کارمند اداره اطلاعات سفارت آمریکا چنین آمده است : آمریکائیها روی طالقانی خیلی حساب کرده و او را طرفدار آمریکا می دانستند ولی چون مطرح است که نامبرده فراماسون است لذا از او سلب اعتماد کرده اند چون عامل رقبای سیاسی آنها بوده است.
وی در جهت منافع شخصی و سودهای باد آورده، شرکت های مختلفی را تأسیس و از طریق رابطه و دوستی در جهت پیشرفت و سودهای کلان به تبانی و تقلب می پرداخت از جمله این شرکت ها : 1ـ شرکت اسد 2ـ شرکت طالقانی ـ تشکری 3ـ شرکت مترو (اخوی و مهندس طالقانی) 4ـ شرکت ماکارام 5 ـ شرکت آمریکائی موریسن می باشد، که طالقانی در همه آنها دارای سهام بود.
نامبرده در سال 1340 حزب استقلال آزادی را تشکیل داد که عده ای از اعضاء آن در تاریخ 13 /6 /40 در خیابان سی تیر بنفع جبهه ملی شعار دادند.
خلیل طالقانی همچنین در احزاب شاه ساخته رستاخیز و ایران نوین و باشگاه ورزشی شاهنشاهی عضویت داشت.
مشارالیه از طرف رژیم پهلوی نشان های درجه 2 تاج، یک همایون و یک عمران و آبادانی را دریافت کرد.
نامبرده درلژهای فراماسونری همایون ـ پهلوی ـ تهران ـ مولوی و ابن سینا عضویت داشت.
10ـ داریوش همایون : داریوش همایون فرزند نوراللّه در سال 1307 ه ش در تهران به دنیا آمد.
پدر وی در اداره دارائی اشتغال داشت.
مشارالیه تحصیلات ابتدائی را در دبستان های فیروز بهرام و ابن سینا و متوسطه را در دبیرستان های البرز و دارائی، گذراند.
همایون که به علت چند سال مردودی، در سال 1330 موفق به اخذ دیپلم شده بود، پس از اخذ دیپلم به استخدام وزارت دارائی درآمد ولی پس از یکسال جهت ادامه تحصیل به دانشکده حقوق راه یافت و در سال 1334، لیسانس قضائی گرفت و در سال 1335 در رشته دکترای سیاسی ثبت نام کرد.
داریوش همایون در دوران تحصیل در دبیرستان به فعالیت های سیاسی کشیده شد و در سال 1325 به گروه انجمن که که توسط محسن پزشکپور و دکتر عالیخانی و...
به وجود آمده بود، پیوست و در سال 1327 به عضویت انجمن هنری جام جم در آمد و در سال 1328 وارد مکتب پان ایرانیسم ها شد.
وی که با تأسیس حزب ملت ایران، به آن پیوسته بود، پس از یکسال از این حزب هم خارج و به عضویت حزب پان ایرانیسم در آمد ولی پس از مدتی، به علت اختلاف با پزشکپور از آن هم جدا شد و در سال 1331 با شروع تحصیل در دانشگاه وارد حزب سومکا شد و پس از مدت کمی، سردبیری روزنامه سومکا را به عهده گرفت و به معاونت حزب رسید همایون که از مأمورین نفوذی انگلیسی بود و در دوران دولت مصدق، به سران دولت وی، نزدیک شده بود، دم از مخالفت با سلطنت مشروطه زد که به همین اتهام به دو ماه و نیم زندان محکوم شد.
که به این محکومیت، با پرداخت پول پایان داده شد.
مشارالیه که در سال 1331 وارد حزب سومکا شده بود، به جرم حمل اسلحه غیر مجاز و غارت و آتش سوزی، 4 ماه زندانی شد.
همایون که دختر فضل اللّه زاهدی را به همسری گرفته بود، در سال 1334 در کلاس نویسندگی و خبرنگاری روزنامه اطلاعات پذیرفته شد و به عنوان مصحّح در روزنامه اطلاعات، شروع به کار کرد که پس از چندی به عنوان مترجم به سرویس خارجی روزنامه راه یافت و به سردبیری آن رسید.
مشارالیه در سال 1339 که عازم آمریکا بود.
در رابطه با علت سفر خود، چنین نوشت : «اخیرا از طرف وزارت خارجه آمریکا و با موافقت روزنامه اطلاعات به مدت 4 ماه برای مطالعه در امور روزنامگاری و بازدید به آن کشور دعوت شده ام و تا بیستم اسفند باید حرکت کنم.
» داریوش همایون که توسط دکتر غلامحسین صدیقی به جبهه ملی راه یافته بود، در سال 1340 به علت تشخیص به نفوذی بودن وی به همراه 27 تن دیگر اخراج شد و به استخدام مؤسسه آمریکائی فرانکلین در آمد و به مدت دو سال و نیم به عنوان نماینده سیار آن مؤسسه، در پوشش بازرسی شعبات فرانکلین برای تأمین نیازهای اطلاعاتی آمریکا، به کشورهای مختلف سفر کرد.
مشارالیه که قبل از شروع جنگ 6 روزه اعراب و اسرائیل، به فلسطین اشغالی سفر کرده و کمک مالی گرفته بود، در سال 1346 با هدایت سازمان سیا، روزنامه آیندگان را راه اندازی کرد.
او که به عنوان چهره شاخص سازمان جاسوسی آمریکا مطرح بود، در سال 1353 به همراه جمشید آموزگار و...
طرح تک حزبی را داد و خود نیز به آن پیوست و در سال 1356 در دولت آموزگار، به وزارت اطلاعات و جهانگردی رسید.
همایون که مقاله موهن رشیدی مطلق از طرف او برای چاپ به روزنامه اطلاعات ارسال شده بود.
برای عوامفریبی در دوران انقلاب دستگیر و به همراه تعدادی دیگر از مهره های رژیم شاه، به زندان رفت که در حمله تظاهرکنندگان به زندانها، از زندان گریخت و سپس از مرز ترکیه خارج شد و به فرانسه رفت.
«برگرفته از مقدمه کتاب داریوش همایون به روایت اسناد ساواک» 11ـ مؤسسه انتشارات فرانکلین: در سال 1340 شعبه موسسه انتشارات فرانکلین امریکا در تهران راه اندازی شد.
این مؤسسه به ظاهر با هدف کمک به فرهنگ کشور، نظارت و مباشرت در چاپ کتب وزارت فرهنگ ایران و برنامه های ترجمه کتب مختلف چاپ امریکا را برعهده داشت.
طبق اسناد ساواک مؤسسه فرانکلین یک مؤسسه پوششی برای فعالیت های اطلاعاتی «سیا» بود که در نقاط مختلف جهان من جمله ایران شعبه داشت.
در یکی از گزارشهای ساواک چنین آمده است.
مؤسسه فرانکلین که دارای تعداد زیادی کارمند می باشد در ظاهر به نشر و انتشار کتب علمی، اجتماعی و غیره مبادرت می ورزد لکن این موسسه در باطن فعالیت هایش در جهت سیاست های دول خارجی می باشد.
بهر تقدیر این موسسه ظاهرا فرهنگی در حال حاضر از جانب سیاست های خارجی حمایت و پشتیبانی می شود و روسای آن همگی جیره خوار سازمان "سیا" می باشند.
" در گزارش دیگری به نقل از یکی از منابع ساواک در موسسه مزبور حاکی از آن است که: "...
عموما کارمندان فرانکلین معتقدند که عده ای از افراد این مؤسسه مستقیما از طرف سازمان "سیا" حمایت می شوند.
عده ای بدون سروصدا از طرف فرانکلین و با خرج این موسسه به اروپا و امریکا می روند و بدون اینکه کسی آگاهی پیدا کند تمام مخارجشان از طرف فرانکلین پرداخت می گردد".
12ـ شائول نجاش فرزند حضوری در سال 1316 ه ش در خانواده ای یهودی در عراق بدنیا آمد و در سال 1329 بهمراه خانواده اش به ایران مهاجرت کردند و به تابعیت ایران در آمدند.
نامبرده پس از سپری نمودن تحصیلاتش در انگلستان با حمایت پرویز ثابتی در سازمان برنامه استخدام گردید و در سال 1353 با حمایت و پیگیریهای کانونهای صهیونیستی در ایران در وزارت علوم و آموزش عالی بعنوان استاد استخدام شد.
وی عضو هیئت مدیره مرکز ایرانی تحقیقات تاریخی بود و بعنوان روزنامه نگار با روزنامه کیهان همکاری داشت و سردبیر کیهان اینترنشنال بود.
شائول نجاش در روزنامه کیهان مقالات زیادی له اسرائیل و علیه اعراب بچاپ رساند که این اقدام از طرف سفارت کشورهای عربی مورد اعتراض واقع گردید و به همین دلیل مجبور شد اسمش را به آلفرد تغییر دهد.
همچنین وی و همسرش هاله اسفندیاری از سهامداران روزنامه آیندگان بوده و در آن روزنامه نیز مقالات زیادی له اسرائیل چاپ می نمودند.
شائول نجاش با سولیوان سفیر آمریکا در تهران و هارنی رئیس سرویس اطلاعات انگلستان ارتباط نزدیک داشت و از طرف هارنی به مأموریتی اطلاعاتی به کشور پاکستان سفر کرد.
نامبرده صاحب چندین کارخانه در ایران بود.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی 13ـ هوشنگ مهرآئین فرزند محمد در سال 1312 در کرمانشاه متولد شد.
وی دوره ابتدایی را در دبستان ابن سینا تهران و دوره دبیرستان را در شهرهای قزوین و رضائیه به پایان رساند و دیپلم ادبی گرفت.
نامبرده سپس در دانشگاه تهران از دانشکده حقوق لیسانس گرفت و چهار سال در انگلستان در رشته پول و بانکداری در انجمن بانکداران تحصیل نمود.
مشارالیه در سال 1338 در بانک ملی استخدام شد و با تشکیل بانک مرکزی در سال 1340 به آنجا منتقل شد و همزمان در روزنامه کیهان اینترنشنال مقاله اقتصادی می نوشت.
هوشنگ مهرآئین در سال 1344 بدلیل نوشتن مقاله باصطلاح مغایر مصالح مملکتی از بانک ملی و کیهان اینترنشنال اخراج شد و به مدت 6 ماه به خارج از مرکز ـ کرمانشاه ـ محکوم گردید ولی پس از یک ماه با درخواست عفو و بخشش از شاه به مناسبت بیست و پنجمین سال سلطنت ننگین پهلوی مورد عفو واقع شد و در سال 1344 ساواک به دلیل، عذرخواهی نامبرده با اعاده شغلش موافقت کرد.
در سال 1346 ساواک با سفرش به همراه محمدرضا پهلوی به ترکیه و در سال 1353 با شرکتش در اجلاس بانک جهانی در آمریکا و مکررا با خروج وی از کشور موافقت نمود و در سال 1353 صلاحیت نامبرده را جهت تصدی مشاورت وزیر اقتصاد تائید کرد.
مشارالیه در سال 1353 به دبیری هیئت های بانک مرکزی انتخاب گردید و ساواک طی سال 1355 دو بار با شرکت وی در مراسم تشریفات در حضور محمدرضا پهلوی موافقت نمود.
هوشنگ مهرآئین در سال 1354 به سردبیری کیهان اینترنشنال و در سال 1355 به معاونت آن روزنامه برگزیده شد، نامبرده در باشگاه ورزشی شاهنشاهی نیز عضویت داشت.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی 14ـ روزنامه کیهان اینترناشنال به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی فروغ اعظم اتحادیه (مصباح زاده) و سردبیری کاظم زرنگار به صورت روزانه در سال 1338 در تهران منتشر می شد.
عنوان کتاب : فهرست روزنامه های موجود در کتابخانه سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی ـ شماره اول آبان 67 صفحه 113