موضوع: حضور در منزل آقای سید ضیاءالدین طباطبایی
تاریخ سند: 18 بهمن 1341
موضوع: حضور در منزل آقای سید ضیاءالدین طباطبایی
متن سند:
شماره: 19067/ س ت تاریخ: 18 /11 /41موضوع: حضور در منزل آقای سید ضیاءالدین طباطبایی
بعد از ظهر روز دوشنبه 15 /11 /41 عده‌ای در منزل آقای سیدضیاءالدین طباطبایی حضور داشته‌اند که بعداً معلوم شد از مالکین آذربایجان هستند و یکی از آنها به طور خصوصی با آقای سیدضیاءالدین مشغول مذاکره بود.
آقای سیدضیاءالدین از یکی از حضار سئوال کرد آیا برای دکتر هومن هم مزاحمت فراهم کرده‌اند؟ مخاطب جواب داد خیر چون مال او باغ است. پس از مختصری بحث در اطراف کشاورزی از یکی دیگر سئوال کرد «در مجله یغما1 شرحی راجع به شما نوشته شده بود» مخاطب جواب داد بلی گاهگاهی مطالبی در مجله یغما می‌نویسم.
آقای سید ضیاءالدین توضیح داد «مجله یغما بهترین مجله‌هاست» مجله ارمغان2 هم که سابقاً به وسیله وحید دستگردی اداره می‌شد مجله خوبی بود ولی به پای یغما نمی‌رسد مطالبی بسیار خوب در مجله یغما دیده می‌شود به خصوص اشعار کوتاهی هم دارد که خیلی شیرین و خواندنی است.
در این موقع آقای نوری بازرس وزارت دارایی که تقریباً نماینده آقای سید ضیاءالدین است و کارهای ایشان را انجام می‌دهد وارد اطاق شد نامبرده به طور خصوصی برای حاضرین توضیح داد که من یک شب در اینجا می‌مانم. سئوال شد چرا پستی نمی‌گیرید مگر آقای سید ضیاءالدین با آقای بهنیا3 وزیر دارایی رابطه خوبی ندارند که برای شما کار بهتری بگیرند. جواب داد، چرا ولی اکنون آقای بهنیا در وزارت دارایی هیچ کاره است. و رلی ندارد کار دست چند نفر معینی است که آنجا هستند. توضیح بیشتر خواسته شد جواب داد کار دست افراد وابسته به آمریکاییها از قبیل دکتر طه و غیره آقای بهنیا کاری از دستشان ساخته نیست. آقای افشار موقع مراجعت می‌گفت من چند بار به اتفاق آقای زنجانی خدمت آقای سید ضیاءالدین آمده‌ام ضمن سال گذشته تیمسار ضرغام هم نزد او می‌آمده ولی مثل اینکه مدتی است دیگر نمی‌آید.
ضمناً آقای سیدضیاءالدین علاقه زیادی به آقای زنجانی دارد.
توضیحات سند:
1- مجله یغما: مجله ماهانه ادبی، علمی، اجتماعی، تاریخی و انتقادی که صاحب امتیاز آن حبیب یغمایی بود. شماره اول آن در سال ۱۳۲۷ منتشر شد. انتشار این مجله تا سال ۱۳۵۸ ادامه داشت.۲- مجله ارمغان: مجله‌ای ادبی، تاریخی که اولین شماره آن در بهمن ۱۲۹۸ انتشار یافت.
3- عبدالحسین بهنیا: فرزند خلیل در سال ۱۲۸۶ در تهران متولد شد. وی دوره عالی سیاسی را در فرانسه گذرانید. پس از بازگشت به ایران مترجم وزارت دارایی و سپس رئیس قسمتهای دخانیات شد. بهنیا همچنین مدیر کل و معاون وزارت دارایی شد و در مقام معاونت دارایی طبق اعلام جرم عبد‌الغدیر آزاد در مورد خرید قند و شکر مورد تعقیب قرار گرفت. وی در سال ۴۲ وزیر دارایی شد و در این مقام نیز به سوءاستفاده و تصرف غیرقانونی در وجوه دولت متهم گردید. بالاخره او در سال ۴۴ رئیس بانک اعتبارات ایران شد.