موضوع: اعلامیه درباره اعلمیت خمینی
موضوع: اعلامیه درباره اعلمیت خمینی
متن سند:
[گزارش خبر]به: ۳۱۶ شماره: ۶۱۲۰/۱۹ه ب
از: ۱۹/ه تاریخ: ۶/۱۲/۴۹
موضوع: اعلامیه درباره اعلمیت خمینی
حسن ناصری که شاگرد قناد است ضمن صحبت با شخصی به نام افضلی (خیاط) اظهار داشت اخیر به دیدار شخصی به نام احمد بنائی۱ شغل نجار رفتم ایشان یک فتوکپی که ۱۲ نفر از فضلای قم۲ درباره اعلمیت خمینی امضاء کرده بودند در دست داشت و فقط من امضاء خزعلی۳ را چندی قبل برای دبیرستان و دانشسرای شهاب بروجن سخنرانی کرد دیدم.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: در مرخصی است.
نظریه ۱۹ه ب: به احتمال زیاد ممکن است خبر صحت داشته باشد. ضمناً به منبع آموزش داده خواهد شد رونوشت یا فتوکپی اعلامیه و یا مفاد آن را تهیه نماید.
توضیحات سند:
١- شهید احمد بنایی در سال ۱۳۲۹ در خانوادهای مذهبی در بروجن به دنیا آمد. در فعالیت‌ها و برنامه‌های مذهبی حضوری چشمگیر داشت. در برپایی تظاهرات علیه رژیم شاه در بروجن و پخش اعلامیه‌ها و عکسهای حضرت امام (ره) کوشا بود. با پیروزی انقلاب اسلامی از سال ۱۳۵۸ وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گردید و در مهرماه سال ۱۳۶۰ در جبهه شوش به شهادت رسید.۲- مرحوم ربانی شیرازی متنی دال بر مرجعیت امام خمینی (ره) تهیه و آن را به امضای ۱۱ نفر از علما و مدرسان سرشناس آن روز رساند و به اتفاق آقای منتظری اعلامیه مستقلی صادر کرد که هر دو در مجالس ترحیم آیت‌الله حکیم خوانده شد و توسط علمای شهرستان‌ها پخش شد و ماهیت آن برای مردم سراسر کشور تشریح گردید. البته این اقدام هم از دید ساواک مخفی نماند و ربانی شیرازی به خاطر این اقدام دستگیر شد. امضاء کنندگان این اعلامیه عبارتند از: ربانی شیرازی، حسینعلی منتظری، نوری همدانی، محمد موحد فاضل، صالحی نجف آبادی، احمد جنتی، ابوالقاسم خزعلی، یحیی انصاری، علی مشکینی، غلامرضا صلواتی، ابراهیم امینی و محمد شاه آبادی.
۳ - آیت‌الله ابوالقاسم خزعلی، در سال ۱۳۰۴ در بروجرد متولد شد. تا ده سالگی به فراگیری دروس ابتدایی پرداخت. سپس به مشهد مقدس عزیمت کرد و پس از طی دوره متوسطه، در سال ۱۳۲۱ در مدرسه نواب و مدرسه حاج حسن، ادبیات عرب و فقه (در حد سطح) را آموخت. سپس به قم مهاجرت کرد و مدت دوازده سال، محضر حضرت آیت‌الله بروجردی و دو سال محضر حضرت امام را درک کرد. آیت‌الله خزعلی در درس آیت‌الله محقق داماد تلمذ و از محضر مرحوم آیت‌الله علامه طباطبایی درک فیض کرد. ایشان در کنار تحصیل، به تدریس و تبلیغ مشغول گردید. به خصوص در خطابه و منبر، شهرت ویژه‌ای داشت و چون حافظ قرآن کریم و نهج البلاغهی امیر مومنان بود بر محتوا و غنای منبرشان افزوده می‌شد. حضور در صحنه‌ی سیاسی، مبارزه با رژیم ستمشاهی، تحمل زندان و رنج تبعید، این روحانی را بیش از پیش مشهور کرد. در سال ۱۳۴۹ به جرم امضای اعلامیه تأیید مرجعیت آیت‌الله خمینی به سه سال تبعید محکوم شد که شش ماه آن را تحمل کرد. سال ۵۲ به بندر گناوه تبعید شد که پس از شش ماه مجدداً او را به دامغان تبعید می‌کنند. ۲ سال تبعید دامغان که به پایان رسید در سال ۱۳۵۴ بود که او را از مسجد الجواد تهران ربوده به زندان قزل قلعه منتقل کردند که ۴۸ روز آن در انفرادی بود. در اردیبهشت سال ۵۷ فرزندش حسین خزعلی در قم توسط نیروهای گارد رژیم پهلوی به شهادت رسید. دوران انقلاب اسلامی، بالاخص عضویت در شورای نگهبان، ایشان را به عنوان یکی از فقهای والامقام معرفی و متمایز کرده است. از آثار ایشان: تفسیر سوره فاتحه الکتاب می‌باشد اخیراً مشغول تدوین و تألیف یک دوره کامل تفسیر قرآن به زبان عربی هستند.