متن سند:
موسی صدر رئیس شورای عالی شیعیان لبنان که چندی قبل به آلمان غربی مسافرت نموده، در مسجد هامبورگ تحت عنوان اسرائیل و فلسطین سخنرانی هایی کرده و در یکی از سخنرانی های خود اظهار داشته : «در جریان جنگ بین اعراب و اسرائیل آوارگان فلسطین که از خاک اسرائیل رانده می شدند و نیز فداییانی که به خاک اسرائیل رفته و بعد از خرابکاری به لبنان می آمدند مورد محبت ما قرار می گرفتند و این امر باعث شد که یک روز اسرائیلی ها به ما حمله کردند و مردم بی دفاع خانه هایشان ویران شد و عده ای نیز کشته شدند.من قبلاً پیش بینی کرده بودم و به دولت لبنان تذکر داده بودم ولی دولت لبنان در این زمینه فعالیتی از خود نشان نداد و در نتیجه پس از این جریان، من اعلام اعتصاب کردم و در یک روز همه جا تعطیل شد و دولت لبنان بالاجبار کمک زیادی به ما کرد تا جایی که هم اکنون به سبک ویتنام پناهگاه هایی برای مردم ساخته ایم و اسلحه بین آنان پخش کرده ایم و خود من در لبنان همیشه مسلح هستم» صدر افزوده : «امریکا جهت حفظ منافع نفتی خود اسرائیل را در خاورمیانه علم کرده است.
در نامه ای که مستشاران نیکسون به وی نوشته اند گفته اند جنگ اعراب و اسرائیل بر سر این نیست که اعراب به طرف کمونیسم می روند و یا جنگ بر سر مسائل اقتصادی نیست.
بلکه ملت عرب ما را به عنوان غاصب اقتصاد و کشورهایشان می دانند و اصولاً ملل مسلمان عرب می خواهند دوباره امپراطوری بزرگ اسلامی را برقرار سازند.
جنگ اعراب با اسرائیل جنگ با ماست و اگر ما به اسرائیل کمک نکنیم مثل این است که با دست خود شکست خود را امضا کرده ایم.
می بینید که این افکار چقدر مسموم کننده است و نیکسون و مستشاران او چگونه با کمال وقاحت این موضوع را مطرح می کنند و نژادپرستی یهود را ثابت نگه می دارند.
» موسی صدر به دنبال سخنان خود اضافه کرده : «اگر ما بگوییم که شوروی یا مصر خیانت کرده اند ناآگاهانه با مسائل برخورد کرده ایم من با این که شوروی پرست نیستم ولی اذعان می کنم که شوروی به کشورهای عربی کمک فراوان کرده است و اگر این موشک های سام 3 نبود اسرائیل هنوز خود را با هواپیماهای فانتوم امریکا شکست ناپذیر می دانست.
چگونه ممکن است آدمی مثل عبدالناصر پس از 20 سال مبارزه ناگهان خیانتکار از آب در آید.
ضمنا قبول پیشنهاد راجرز به نظر من تاکتیکی است که باید منتظر زمان شد و نتیجه آن را مشاهده کرد» نامبرده در مورد سازمان الفتح و جنبش آزادی بخش فلسطین اظهار داشت : «من با اکثر رؤسای این سازمان ها دوست هستم.
بزرگ ترین آنها سازمان الفتح است که قبلاً جزو حزب اخوان المسلمین بود و سازمان های دیگری نیز هستند که تقریبا کمونیست هستند ولی در حال حاضر بدون این که مرام و مسلک خود را در نظر بگیرند برای رهایی فلسطین متحدا پیکار می کنند و هدفشان در وهله اول آزادی فلسطین سپس تسویه حساب های ایدئولوژیکی فردی است».
مشارالیه در یکی دیگر از سخنرانی های خود در پاسخ این مطلب که موقعیت ایران در مقابل اسرائیل و کشورهای عربی چیست اظهار داشته : «اگر نظر ملت ایران را بخواهید به علت مسلمان بودن طرفدار عرب هستند ولی متأسفانه دولت ایران نه تنها در این مورد از اعراب پشتیبانی نمی کند بلکه با اسرائیل روابط حسنه سیاسی دارد.
اگر نظر مرا بخواهید دولت ایران باید مثل پاکستان به اعراب اسلحه بدهد و کمک مادی بکند.
» صدر افزوده : «ژرژ حبش یکی از سران نهضت آزادی بخش فلسطین به وی گفته است ما انتظار همکاری از ایران داشتیم ولی متأسفانه دولت ایران در این زمینه کوتاهی می کند و ما به خوبی می دانیم که بدون کمک ایران پس گرفتن فلسطین کار مشکلی است.
» نامبرده اضافه کرده : «اسرائیل کشور نیست زیرا مرز مشخصی ندارد و از سال 1967 تاکنون چهاربار تغییر مرز داده و در نظر دارد از فرات تا نیل را تحت تسلط خود درآورده و این امر برای ایران نیز خطر دارد» یکی از حضار می پرسد آمریکا کشور امپریالیستی است و خصلت امپریالیست ضعیف نگهداشتن سایر کشورهاست.
چطور آمریکا این همه اجازه می دهد که اسرائیل کشورگشایی کند؟ و از طرف دیگر ایران نیز خود پایگاهی برای آمریکاست چگونه اسرائیل خطری برای ایران محسوب می شود؟ صدر پاسخ داده : «اسرائیل به علت این که نژادپرست است ممکن است تا مدتی دیگر آمریکا را نیز کنار بگذارد و ایران که کشور ضعیفی است جای خود دارد»