مراجعه عده ای از طلاب علوم دینی بمنازل مرتضی پسندیده و شیخ مرتضی حائری در شهر قم
تاریخ سند: 20 مهر 1357
مراجعه عده ای از طلاب علوم دینی بمنازل مرتضی پسندیده و شیخ مرتضی حائری در شهر قم
متن سند:
روز 20 /7 /57 (2537 شاهنشاهی)، اعلامیه های پلی کپی شده ای بامضاء روح اللّه خمینی و با تاریخ پنجم ذیعقده برابر با 16 /7 /57 که در آن ضمن انتقاد از حکومت و دولت ایران، از دانش آموزان و دانشجویان مراکز عالی آموزشی و همچنین سایر طبقات مختلف مردم خواسته شده بود تا استقرار حکومت باصطلاح اسلامی بمبارزه خود علیه رژیم ایران ادامه دهند، در شهر قم توزیع شده (مراتب قبلاً باستحضار رسیده است).متعاقب توزیع اعلامیه مذکور، روز 21 /7 /57 عده ای از طلاب علوم دینی حوزه علمیه قم بمنازل چند تن از روحانیون مقیم این شهر از جمله مرتضی پسندیده (برادر روح اللّه خمینی) و همچنین شیخ مرتضی حائری (از بستگان نزدیک خمینی)، مراجعه و ضمن بحث و انتقاد از مفاد اعلامیه مزبور و اینکه در این اعلامیه خمینی به اکثر ممالک جهان حمله و نظریات سایر مراجع را نیز رد نموده، از پسندیده خواسته اند که در مورد بی احترامی نسبت به نظریات سایر مراجع، توجهاتی به خمینی داده شود.
1 مرتضی پسندیده در پاسخ اظهار داشته : «من کاره ای نیستم» ضمنا شیخ مرتضی حائری در جواب مراجعین خود، از این پیش آمد اظهار تأسف نموده است.
ارزیابی خبر : خبر صحت دارد.
اقدامات انجام شده : مراتب به نخست وزیری اعلام گردیده است.
توضیحات سند:
1ـ آنچه در این سند تحت عنوان «حمله به ممالک جهان» یاد شده چیزی جز انتقاد امام از کشورهای سلطه طلب و استعمارگر نبود.امام خمینی در اعلامیه 16 /7 /57 که به مناسبت آغاز سال تحصیلی نوشتند، سفر رهبر چین را که پس از کشتار 17 شهریور به تهران آمد و از سلطنت شاه حمایت کرد محکوم کردند.
امام نوشتند : «دیروز دیدید که رهبر چین (هواکوفنگ) از روی نعش های عزیزان ما که به دست دژخیمان شاه به جرم آزادی خواهی به خاک و خون کشیده شدند گذشت و با کمال وقاحت رسما از شاه پشتیبانی نمود.
» امام در این پیام همچنین از شوروی که از «خون ملت های مستضعف برای نابودی بشر آلات قتاله تهیه می کنند» نام بردند و امریکا را جهانخوار بزرگ نامیدند.
امام انگلستان را به همراه دیگر قدرت بزرگ جزو بیگانگانی نام بردند که دندان طمع شان بر پیکر سرزمین ایران فرو رفته است.
اما آنچه در این سند تحت عنوان «بی احترامی نسبت به نظریات سایر مراجع» آمده چیزی جز محکوم کردن کسانی که از انتخابات آزاد و قانون اساسی حمایت می کردند نبود، که آقای شریعتمداری بدان معتقد بود.
ر.ک : صحیفه امام، ج 3، صص 483 تا 488.
سند بعدی، نظر روحانیان تبعیدی و مبارز را نسبت به آراء سیاسی امام خمینی نمایان می کند.