متن سند:
تا آن جا که مشهود است سید موسی صدر تظاهر زیادی به دوستی می کند و در دو هفته قبل به اتفاق عده ای از روحانیون ایرانی که به بیروت آمده بودند دعوت ناهاری از وی با سایر روحانیون به عمل آمد که ظاهرا ابراز علاقه و دوستی با ایران می نمود.اگر مواردی وجود دارد مرقوم دارند تا تحقیق شود که از چه کسی و به چه دلیلی گله مند بوده است.
توضیح آن که این شخص از منسوبین سید احمد طباطبائی و دوستان سید موسی اصفهانی است و تلگراف زننده علمای لبنان را به شاهنشاه که به علت وقایع خرداد1 دو سال گذشته تهیه شده بود امضا نموده و سپس گذرنامه ایرانی خود را به وزارت خارجه لبنان ارسال و درخواست نموده بود که تبعیت لبنان به وی بدهند که گذرنامه ایرانی وی را وزارتخارجه لبنان طی نامه ای به سفارت شاهنشاهی ارسال ولی با توجه خاصی که همیشه نسبت به روحانیون بود مجدّدا به وی گذرنامه ایرانی مسترد می گردد و در حقیقت موضوع تبعیت لبنانی را دولت ایران ندید2 می گیرد در یک ماه اخیر برای گرفتن ویزا برای عیالش با گذرنامه لبنانی به کنسولگری مراجعه می کند که به وی اظهار می شود با گذرنامه لبنانی نمی توانید شما و یا عیالتان به ایران مسافرت کنید.
چون شما را ما ایرانی می شناسیم گویا این جواب سفارت موجب ناراحتی وی شد در هر صورت همان طور که کرارا به عرض رسیده این شخص حسن نیتی نسبت به حکومت ایران ندارد ولی از آن جایی که موقعیت روحانی خوبی در لبنان دارد باید دوستی فعلی را با او حفظ نمود.
توضیحات سند:
1ـ متأسفانه متن تلگراف ارسالی به شاه در خصوص وقایع 15 خرداد و دستگیری امام خمینی (ره) به دست نیامد.2ـ واقعیت آن است که امام موسی صدر آن قدر در لبنان و کشورهای عربی افتخار آفرین بوده است که رژیم شاه به او مباهات و سفارت از قبل او کسب وجهه می کند لذا علی رغم نظر ساواک، با ترک تابعیت او مخالفت شد.
البته امام موسی صدر نیز تمایلی به این مطلب نداشت.