تاریخ سند: 10 تیر 1350
متن سند:
شماره : 390-25-57 به : ریاست اداره اطلاعات شهربانی کل کشور از : شهربانی استان خراسان (مشهد) برابر اطلاع واصله ساعت 1445 روز 10 /4 /50 شیخ احمد کافی تهرانی1 وسیله هواپیما به زاهدان رفته و ساعت 1730 روز مذکور مراجعت بلافاصله به تهران عزیمت نموده به طوری که شایع است مشارالیه مبلغ دویست و پنجاه هزار ریال از مردم نیکوکار به عنوان کمک به خشک سالی زدگان سیستان جمع‌آوری نموده در زاهدان برای تقسیم به آیت‌الله کفعمی پرداخت نموده است.رئیس دایره اطلاعات – سرگرد مقدم
توضیحات سند:
1.حجتالاسلام شیخ احمد ضیافتی کافیاول خرداد 1315 شمسی برابر با جمعه اول ربیع الاول 1355(ﻫ ق) در مشهد مقدس دیده به جهان گشود.
در برخی اسناد با نام کافی خراسانی و کافی تهرانی نیز از وی یاد شده است.
پدرش حاج میرزامحمد کافی و مادرش خانم زهرا غفورپور بود.
پدر بزرگش حضرت آیت الله میرزا احمد کافی امامی از علمای معروف یزد بود که به قصد زیارت به مشهد مقدس عزیمت و در آنجا سکنی گزیده بود.
مرحوم کافی در 6 سالگی وارد دبستان ایمانی مشهد (به مدیریت حجتالاسلام حاج سیدحسن مؤمن زاده) شد و به فراگیری دروس متداول مشغول شد.
پس از آن هم زمان با تحصیل دروس جدید، در نزد پدر بزرگ خود به فراگیری علوم اسلامی پرداخت.
بخشی از مقدمات را نزد وی خواند و در سال 1327 وارد مدرسه علمیه نواب مشهد شد.
او از 15 سالگی در حرم مطهر رضوی حضور می یافت و با صدای گرم خود برای زائران دعای کمیل می خواند.
در سال 1333 به همراه پدر بزرگ خود مرحوم حاج میرزا احمد کافی عازم نجف اشرف گردید و در مدرسه آیت الله سیدمحمدکاظم یزدی معروف به مدرسه سید به تحصیل پرداخت و از محضر آیات عظام سیدابوالقاسم خوییسیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، شهید سید اسداللّه مدنی و حسین راستی کاشانی بهره برد.
در سال 1338 به توصیه شهید آیت الله مدنی به مشهد بازگشت.
در اواخر سال 1342 در تهران ساکن شد.
اولین سخنرانی سیاسی وی علیه لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در تاریخ 14 /12 /41 در منزل آیت الله قمی انجام گرفت که منجر به بازداشت وی شد.
در دوم فروردین سال 42 به علت سخنرانی علیه رژیم شاه تحت تعقیب قرار گرفت.
در قیام 15 خرداد 42 جزء وعاظی بود که اعلامیه ای در حمایت از امام صادر و امضا کردند.
در تاریخ 4 /11 /43 به مدت چهار ماه و در تاریخ 8 /4 /49 تا 18 /4 /49 نیز بازداشت شد.
در سال 54 به علت سخنرانی حاد علیه رژیم صهیونیستی دستگیر و توسط کمیسیون امنیت اجتماعی به سه سال تبعید به ایلام محکوم شد و در تاریخ 21 /9 /54 به شهربانی ایلام تحویل داده شد.
ولی در ایلام نیز با اقامه نماز جماعت و اقدام به تأسیس کتابخانه و مدرسه علمیه به تلاش خود استمرار داد و به علت این فعالیت ها و تلاش آیت الله سیداحمد خوانساری و سرازیر شدن مردم به شهرستان ایلام برای دیدار او، ساواک مجبور شد از باقی مدت تبعید وی صرف‌نظر نماید و نامبرده در تاریخ 29 /8 /55 مجدداً به تهران بازگشت.
ساواک مرتباً جلسات، مکاتبات و تلفن های وی را کنترل می کرد و در مواقع حساس او را احضار و تذکرات لازم را به او می داد.
نامبرده علاوه بر وعظ و خطابه در فعالیت های فرهنگی و خدمت رسانی به مردم محروم فعالیت گسترده داشت.
ساخت مهدیه تهران، تأسیس صندوق قرض الحسنه مهدیه، ارائه خدمات درمانی و تأسیس داروخانه مهدیه، تأسیس حوزه علمیه مهدیه، خریداری مشروب فروشی مجاور مهدیه و تبدیل آن به کتابخانه، عیادت از بیماران، احداث درمانگاه در شهرهای مشهد، گرگان، دهلران، آران کاشان، ساختن بیش از بیست مهدیه در شهرهای مختلف، تأسیس حوزه علمیه ایلام، ساخت حمام در ایلام، ساوه و دهلران، و ...
از جمله فعالیت های ارزشمند او بود.
همزمان با تحریم جشن میلاد امام زمان (عج) در سال 57 از سوی امام خمینی (ره) مرحوم کافی علیرغم فشار شدید ساواک به برگزاری جشن نیمه شعبان از این کار خودداری کرده و به همراه خانواده عازم زادگاهش مشهد شد و در صبح روز جمعه پانزده شعبان 1398 قمری برابر با سی تیر 1357 پس از اقامه نماز صبح در مسجد شیروان و پس از گذشت سی کیلومتر از شهرستان قوچان اتومبیل دچار سانحه شده و ایشان به جوار رحمت حق شتافت و طی مراسمی که تحت کنترل شدید قرار داشت در خواجه ربیع دفن گردید.
ر.ک: حجتالاسلام شیخ احمد کافی به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی