درباره : نارضایتی نمایندگان مجلس شورای ملی از مهندسی ریاضی رئیس مجلس
تاریخ سند: 9 خرداد 1344
درباره : نارضایتی نمایندگان مجلس شورای ملی از مهندسی ریاضی رئیس مجلس
متن سند:
شماره : /322 بدنبال کشمکش اخیر مهندس ریاضی1 رئیس مجلس با نوربخش نماینده مجلس شورای ملی بر سر مسئله تلفن مورد درخواست نوربخش بعرض میرساند.بطور کلی اغلب نمایندگان و بالاخص نمایندگانیکه در ادوار گذشته مجلس نیز انتخاب گردیده اند از طرز عمل و سستی و بیحالی مهندس ریاضی در رتق و فتق امور مربوط به نمایندگان ناراضی بوده و از نامبرده انتقاد مینمایند و بیشتر علت نارضایتی آنان از مهندس ریاضی آنست که در ادوار گذشته مسائل خصوصی وکلا با یک تلفن و با توصیه روسای مجلس از قبیل سردار فاخر حکمت حل و فصل میگردید ولیکن حالیه در ادارات و دوائر دولتی کسی بدرخواست آنان توجه نمی نماید.
از جمله در اسفند ماه گذشته عبدالوهاب امین ضرابی با تعیین وقت قبلی جهت ملاقات دکتر آموزگار وزیر بهداری وقت بمنظور رفع مسائل مربوط به حوزه انتخابیه بوزارت بهداری مراجعه و پس از یکساعت معطلی موفق بدیدن وزیر نمیگردد از این جریان عصبانی شده و موضوع را با مهندس ریاضی رئیس مجلس در میان میگذارد و مهندس ریاضی نیز با وزیر بهداری تلفنی صحبت کرده و پس از مدتی احوالپرسی و تعارف بدکتر آموزگار اظهار مینماید که یکی از (بچه ها؟) از شما شکایت دارد و موضوع را بازگو میکند و بعد هم به امین ضرابی میگوید اصولا شماها آدمهای نامنظمی هستید که به وزارتخانه ها مراجعه میکنید و در نتیجه موضوع اظهارات مهندس ریاضی بشرح فوق عصبانیت نوربخش نماینده مزبور را فوق العاده شدیدتر میسازد.
رئیس بخش 322 رشیدی 12 /3 بررسی گردید و در بولتن درج خواهد شد اقدام دیگری فعلا ندارد اصل اطلاعیه در پرونده دکتر آموزگار بکلاسه 294 ـ الف 2 بایگانی شود.
12 /3 /44
توضیحات سند:
1ـ عبداللّه ریاضی در 1285 در اصفهان متولد شد.پس از تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیلاتش به تهران سفر کرد.
و همزمان با تحصیل به تدریس درس ریاضی در مدارس ابتدائی نیز مشغول شد به طوری که پس از مدتی در محیط فرهنگی آن روزگار شهرتی بدست آورد.
پس از گرفتن گواهی نامه دبیرستان در مدرسه صنعتی ایران و آلمان مشغول تدریس ریاضی شد.
او در سال 1307 با اولین گروه دانشجویان به خارج از کشور اعزام شد و پس از 7 سال تحصیل و کارآموزی با اخذ دانشنامه مهندسی هیدرولیک به کشور بازگشت و در دانشگاه تهران به عنوان استادیار پذیرفته شد و پس از مدتی به سمت معاون دانشکده فنی برگزیده شد.
با شروع جنگ جهانی دوم و اوضاع بی سامان کشور از دانشگاه کناره گیری کرد، ولی پس از 28 مرداد 1332 دوباره به دانشگاه بازگشت و سه دوره کرسی ریاست دانشکده فنی را به خود اختصاص داد.
مهندس ریاضی در دوره 21 مجلس شورای ملی به عنوان نماینده اول مردم تهران به سمت رئیس مجلس انتخاب شد.
که تا دوره 24 مجلس نیز در این سمت بود وی همچنین از موسسین لژماسونی امیرکبیر به حساب می آمد و او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان مفسد فی الارض در اردیبهشت 1357 به حکم دادگاه انقلاب اسلامی به اعدام محکوم شد.