صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: شرکت مطبوعاتی (آیندگان)

تاریخ سند: 31 تیر 1346


موضوع: شرکت مطبوعاتی (آیندگان)


متن سند:

از: 811 ب 1 شماره گزارش: 3152 به: 800 د بعد از یک سال ونیم کوشش و تهیه طرح و مقدمات لازم، شرکتی بنام شرکت مطبوعاتی (آیندگان) تشکیل شده است که وظیفه آن مثل شرکتهای بزرگ مطبوعاتی دنیا چاپ و انتشار نشریه های مختلف مطبوعاتی خواهد بود.
شروع کار این شرکت با انتشار روزنامه ایست بنام روزنامه آیندگان که قرار است دو روز دیگر امتیاز آن بنام خانم شاهرودی صادر شود.
بعد از آن که امتیاز مزبور صادر شد خانم شاهرودی امتیاز را به شرکت آیندگان واگذار خواهد کرد.
مؤسس شرکت آیندگان عبارتند از: خانم شاهرودی با 50 سهم، داریوش همایون با 150 سهم، جهانگیر بهروز با 100 سهم، دکتر مهدی سمسار1 با 100[سهم] و دکتر مهدی بهره مند با 100 [سهم]، سهام مزبور 10000 ریالی است و قرار است یک نفر دیگر هم در هیئت مدیره گذاشته شده اما اسم این یک نفر هنوز اعلام نشده است.
علاوه بر هیئت مدیره گروه دیگری از جمله سیروس آموزگار 2.
علی باستانی.
شائول نجاش.
هاله اسفندیاری.
کریم امامی 3 و یکی دو نفر دیگراز نویسندگان جراید هریک حاضربخرید مقدار سهامی از این شرکت شده اند.
البته اکثر سهام در اختیار هیئت مدیره است.
هیئت مدیره این شرکت در حال حاضر قصد دارند یک روزنامه یومیه صبح در شش صفحه به بهاء سه ریال شش شماره در هفته منتشر سازند بعدا" کار خود را توسعه داده و مجله هفتگی سیاسی.
علمی منتشرسازند و بالاخره یک روزنامه یومیه عصر که بتواند مقام اول را در میان مطبوعات ایران بدست آورد انتشار دهند و این شرکت را به صورت بزرگترین مؤسسه مطبوعاتی ایران درآورند خاصه آنکه نظیر این شرکت در سایر کشورهای جهان مثل آلمان و آمریکا وجود دارد.
سرمایه این شرکت در بدو شروع کار سه میلیون تومان است و با چنین سرمایه ای و تسهیلاتی که از طرف دولت برای این شرکت فراهم خواهد شد امکان همه نوع پیشرفتی برای شرکت وجود خواهد داشت.
درباره چگونگی ایجاد این نشریه باید متذکر شد که در حدود یکسال ونیم پیش داریوش همایون که در مؤسسه فرانکلین مشغول کاربود، پس از گفتگو و تبادل نظر با دکتر سمسار، دکتر بهره مند و بهروز با تیمسار پاکروان 4 وزیر وقت اطلاعات ملاقات کرد و با توجه و تذکر به اینکه روزنامه های کنونی (اطلاعات و کیهان) نه مورد تأیید دولت هستند و نه مردم، فکر خود را در مورد ایجاد یک واحد مطبوعاتی با ایشان در میان گذاشت و ایشان نیز جریان را باطلاع آقای نخست وزیر رساند و بعدا" همایون چند بار با آقای نخست وزیر ملاقات نمود و آقای نخست وزیر هم بعد از این ملاقاتها فکر آنها را پسندید و وعده همه گونه کمک به آنها را داد و حتی آمادگی خود را برای همکاری با آنها اعلام کردند و ضمنا" جریان امر را بشرفعرض رساندند و شاهنشاه نیز اجرای چنین برنامه ای را مورد تأیید قرار دادند.
این جریانات مدت یکسال و چند ماه بطول انجامید و بطوریکه در هفته گذشته گفته شد در آخرین مراحل از طرف تیمسار نصیری با اجرای این نقشه مخالفت شده است ولی بعدا" از طرف شاهنشاه آریامهر دستور اکید صادر گردیده که برای انتشار روزنامه آیندگان کمکهای لازم از طرف دولت بشود و قرار است در مرحله اول مبلغ یک میلیون تومان بشرکت وام داده شود و بعد یکی از بانک ها نیز کسری سرمایه شرکت را در اختیار بگذارد.
اکنون که این کار در شرف انجام است شرکت درصدد فروش سهام خود می باشد و عده ای افراد غیر مطبوعاتی از جمله آقای مهندس طالقانی وزیراسبق کشاورزی درصدد خرید سهام هستند و هیئت مدیره قصد دارد که بهر نفر بیش از ده تا پانزده سهم نفروشد که سهامداران جزئی هیچوقت دارای قدرتی در شرکت نگردند و همین پنج نفر و یا چهار نفر (همایون، بهروز، بهره مند و سمسار) سیاست این مؤسسه مطبوعاتی را در دست داشته باشند.
مقدمات کار انتشار روزنامه از هر لحاظ فراهم شده است.
ماشین آلات چاپ در سفر اخیر همایون باسرائیل و اروپا خریداری شده و قرار است این شرکت چند دستگاه خبرگیری نیز خریداری کند.
با توجه به مطالب فوق هرگاه این شرکت مطبوعاتی تشکیل شود بایدآن را یک شرکت بین المللی اسم گذاشت که عناصر وابسته بهمه کشورهای بزرگ اعم از شرق و غرب در آن شرکت دارند.
بنابر دلائل مشروحه زیر: 1 - داریوش همایون که رل اصلی را دارد عضو مؤسسه فرانکلین و رئیس و بازرس این مؤسسه آمریکایی در آسیاست.
منتها دو ماه پیش که موضوع تشکیل این شرکت قطعیت یافت بظاهر از مؤسسه مزبور استعفا کرد تا بعدا" روزنامه یا نشریات مؤسسه او از همان بدو شروع کار بعنوان یک نشریه یا نشریات آمریکائی معرفی نشوند.
2 - جهانگیر بهروز که مدتها بجرم عضویت در حزب توده 5 و بعدا" باتهام همکاری با کشورهای کمونیستی در زندان بود و ظرف سه چهار سال اخیر علاوه بر همکاری با کشورهای اروپائی شرقی با سفارتخانه های آمریکا و انگلیس و دیگر سفارتخانه های خارجی رابطه برقرار کرده است و ضمنا" تا حدی توانسته است نظر سازمانهای انتظامی را جلب نماید و از این طریق به آلمان شرقی سفر کند یا در کنگره روزنامه نگاران کمونیست شرکت نماید و هر نوع اطلاعاتی را بدون ابا بسفارتخانه ها بفروشد اکنون عضو فعال این شرکت است.
3 - دکتر سمسار که همکاری او با سفارتخانه های اروپای شرقی قطعی است و همین هفته قبل جلو سفر او بشوروی گرفته شد.
عضو دیگر این شرکت است.
همکاران دیگر شرکت شائول نجاش و همسر او هاله اسفندیاری هستند که اگر چه از نظر مالی در رفاه هستند اما وجود آنها همیشه در کیهان مورد اعتراض سفارتخانه های عربی بوده است و مخصوصا" نجاش بعنوان یک عنصر اسرائیلی در ایران معروف است تا آنجاکه ناچار شده نام خود را از شائول به آلفرد تغییر دهد (در امضای مقالات).
4 - مهرآئین نویسنده کیهان انگلیسی همان کسی است که دستور اخراج او برای مدتی از کیهان اینترنشنال داده شد و بخارج از تهران تبعید گردید.
افراددیگری که با این نشریه همکاری دارند شاید هریک کم وبیش دارای چنین وضعی باشند.
اما مهمتر از همه اینکه این افراد از جمله دکتر سمسار که مرتبا" دم از قرض و بی پولی میزند چگونه قادر است یکصد سهم هزار تومانی خریداری کند ولو آنکه پول را آنها در سه قسط از او دریافت کنند.

توضیحات سند:

1 - مهدی سمسار در سال 1307 بدنیا آمد.
پس از گذراندن تحصیلات متوسطه وارد دانشگاه تهران شد و در رشته خبرنگاری لیسانس گرفت.
سپس جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت و از دانشکده علوم انسانی تولوز، مدرک فوق لیسانس دریافت کرد.
مجددا برای اخذ دکترا به همان دانشگاه رفت و «تاریخ روزنامه نگاران» به عنوان موضوع پایان نامه او منظور گردید.
مهدی سمسار، کار مطبوعاتی را از سال 1329 آغاز کرد.
مدتی سردبیر روزنامه کیهان و معاون تحریری مدیر مؤسسه کیهان بوده است.
تمام مدارج روزنامه نگاری خویش را از خبرنگاری پارلمانی تا دبیری سرویس خارجی و معاونت سردبیر روزنامه در مؤسسه کیهان گذرانده است.
15 جلد کتاب به صورت نگارش و ترجمه دارد.
به زبانهای فرانسه و انگلیسی آشنا بوده و به کلیه کشورهای اروپایی غربی،خاوردور و شوروی سابق مسافرت کرده است.
(با استفاده از کتاب چهره مطبوعات معاصر) 2 - سیروس آموزگار: سیروس آموزگار در سال 1313 ه.
ش در شهر خوی بدنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی و پنج سال اول متوسطه را در خوی و سال ششم ادبی را در دبیرستان فردوسی تبریز به پایان برد.
سیروس آموزگار تحصیلات خود را ادامه داد در سال 1333 موفق به دریافت لیسانس حقوق قضایی شد و در سال 1342 دوره دکترای اقتصاد را به پایان برد.
سالهای 1331 الی 1334 با بانک ملی ایران همکاری داشته و پس از آن از سال 1335 تا 1337 در اداره فرهنگ خوی، سال 1337 تا 1343 بانک اعتبارات، سال 1344 تا1346 وزارت کار، سال 1346 تا 1354 سازمان مبارزه با بیسوادی و سال 1354 نیز با وزارت بازرگانی همکاری داشته است.
آخرین مقام او وزیر مشاور و اطلاعات و جهانگردی در کابینه شاهپور بختیار بوده است.
سیروس آموزگار فعالیت مطبوعاتی را از سال 1329 آغاز کرد.
با نوشتن مقالات و داستان در راستای اهداف فاسد پهلوی تلاش می نمود.
دفتر فرح پهلوی در سال 1350 طی بورسی او را به مدت2 سال به انگلستان فرستاد.
پس از آن به عضویت در کلوپ روتاری درآمد.
با پیروزی انقلاب اسلامی از ایران به فرانسه فرار کرد و به صف گردانندگان رادیو وابسته به بختیار پیوست.
(پرونده سیروس آموزگار در ساواک) 3 - کریم امامی: کریم امامی در سال 1309 متولد شد.
تحصیلات عالی خود را در دانشگاه تهران آغاز و موفق به اخذ لیسانس از دانشکده ادبیات شد.
جهت تحصیلات تکمیلی به آمریکا رفته ، در دانشگاه " مینه سوتا" مقطع کارشناسی ارشد را به پایان برد.
کار مطبوعاتی را در سال 1347 آغاز نمود.
از جمله کارهای مطبوعاتی وی نوشتن مطالب هنری، روزنامه کیهان اینترنشنال بوده است.
ترجمه کتب " با خشم به یاد آر " و " گیتی بزرگ " از آثار وی است.
(کتاب چهره مطبوعات معاصر، ص 61) 4 - سرلشگر حسن پاکروان: در سال 1290 ه.
ش در تهران به دنیا آمد.
پدرش فتح اللّه نام داشت.
در زمان قیام خونین مسجد گوهرشاد از رجال خونریز رضاخان بود.
حسن پاکروان تحصیلات نظامی خودرادر را در دانشگاههای " پواتیه " و " فونتن بلو" فرانسه به پایان رسانید و در سال 1312 به ایران بازگشت و مدتها به عنوان مربی دانشکده افسری اشتغال داشت.
در سالهای 1320-1322افسر ستاد ارتش، و در سالهای 1323-1324 فرمانده پادگان بوشهر و افسر انتظامات بنادر جنوب بود.
پاکراوان در سالهای 1325-1327 افسر رکن دوم ارتش گردید و در سالهای 1328-1329 به عنوان وابسته نظامی، به پاکستان رفت.
پس از بازگشت به ایران مدتی ریاست رکن دوم ستاد ارتش را به عهده داشت که پس از آن مجددا" درسالهای 1333-1334 به عنوان وابسته نظامی به هند رفت.
با تأسیس ساواک در اسفند 1335 پاکروان معاون ساواک گردید و در اسفند 1339 با بر کناری تیمور بختیار به ریاست ساواک رسید...
سر لشگر حسن پاکروان تا سال 1343 ریاست ساواک را به عهده داشت که پس از آن جای خود را به نصیری داد.
مشاغل بعدی پاکروان وزارت اطلاعات، سفیر ایران در پاکستان و مدتی نیز در فرانسه بود که پس از بازگشت از پاریس در بازرسی شاهنشاهی مشغول کار شد.
آخرین منصب او مشاورت و سرپرستی امور مالی وزارت دربار بود.
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی پاکروان به دست مردم دستگیر و پس از محاکمه در 22 فروردین سال 1358 محکوم به اعدام شد.
(کتاب ظهور و سقوط پهلوی، ج2، صفحه 448) 5 - حزب توده: در مهر ماه سال 1320 یک ماه پس از ورود ارتش های بیگانه به خاک ایران موجودیت خود را اعلام می کنند.
مؤسسین حزب توده از بقایای کمونیستهای سابق بودند که پیش از 1320 به عنوان مأمور اشاعه افکار کمونیستی در ایران فعالیت داشتند.
این افراد در سال 1310 محکوم شده و تا شهریور 1320 در حدود یک صد نفر در زندان یا تبعید بودند.
پس از آزادی در 28 شهریور 1320 حزب توده را با مرام کمونیستی بنیان گذاشتند.
در اولین جلسه تشکیل حزب 37 نفر از 53 نفر و علی اف کاردار شوروی در تهران شرکت داشتند و در همان جلسه مرامنامه این حزب به تصویب اعضا رسید.
حزب توده خود را در ابتدا ملی و مستقل معرفی می کرد ولی درمسئله نفت و اعطای امتیاز نفت شمال ماهیت وابسته خود به روسیه را آشکار ساخت.
نقطه عطف در تحول حزب توده تشکیل اولین گردهمایی احزاب توده کشور در خرداد 1321 در تهران بوده است این حزب با تشدید فعالیت هایش توانست در کابینه قوام پست وزارت بدست آورد.
پس از اقدام به ترور شاه در بهمن 1327 حزب توده غیر قانونی اعلام و اعضای آن دستگیر و یا متواری شدند.
این حزب همچنان به فعالیت خود در خارج از کشور ادامه داد و با روی کار آمدن مصدق و تغییر شرایط، مجددا" به صحنه کشور آمد و با شعار ملی شدن نفت مخالفت کردند.
پس از کودتای 28 مرداد سازمان نظامی حزب کشف و حزب تقریبا متلاشی شد.
مجددا" تشکیلات را به خارج منتقل کرده، به کار خود ادامه دادند.
تااینکه در سال 1357 با پیروزی انقلاب اسلامی مجددا فعالیت خود را در کشور با ظاهر حامی و مدافع جمهوری اسلامی شروع کرد ولی از آن رو که در خفاء به جاسوسی و فعالیت به نفع شوروی مشغول بودند، در سال 1361 با ضربه به پیکره اصلی حزب، رهبران آن به جرم جاسوسی و توطئه دستگیر شدندو اعترافات وسعیی پیرامون فعالیتهای جاسوسی خود داشتند.

منبع:

کتاب داریوش همایون به روایت اسناد ساواک صفحه 77





صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.