تاریخ سند: 13 مرداد 1342
متن سند:
از : خرم آباد
به : تهران شماره : 5268
محترما دو تلگراف تبریک از طرف آیت الله حاج آقا عیسی1 جزایری بعنوان
حجت الاسلام سید جواد و سید حسین2 جزایری مبنی برآزادی خمینی و ورود
او بقلهک و استقبال و دیدار مردم از وی مخابره شده هم اکنون دو مجتهد مزبور
مشغول دستور تهیه جشن و چراغانی میباشند مسلما این جشنها توام با ذکر
شعارها بر له خمینی خواهد
بود ساواک منتظر اوامر عالی
میباشد.
1761 ـ 12 /5 /42 قلقسه
13 /5 /42 اداره سوم
محترما استدعا دارد ارشاد فرمایند
که باین تلگراف چه پاسخی داده
شود.
15 /5
پاسخ دهید از اینگونه تظاهرات
میبایست جلوگیری بعمل آید.
15 /5
توضیحات سند:
1 ـ آیه اللّه حاج سید عیسی
جزایری فرزند مرحوم حاج سید
جعفر در سال 1313 هجری
قمری در خرم آباد متولّد گردید.
مقدمات اولیه علوم دینی را نزد
پدر آموخت و تحصیلاتی
تکمیلی را در اصفهان و اراک
نزد آیات عظام درچه ای و حاج
شیخ عبدالکریم حائری به پایان
رسانید.
(مشاهیر لُر تألیف ایرج
کاظمی، صفحات 193 ـ 192)
به گواهی اسناد ساواک : وی در
تاریخ 26 /3 /42 تلگرافی
برای حضرت امام ارسال و در
پی مهاجرت علما به تهران برای
آزادی ایشان به تهران سفر
می کند.
در سال 1346 برای
کمک به مسلمانان در جنگ
اعراب و اسرائیل اقدام به جمع
آوری کمک نموده و در موضوع
قانون حمایت خانواده، طرف
مشورت آیه اللّه میلانی واقع
می شود.
در ماجرای کشتار
شیعیان لبنان در سال 1356 با
ارسال مبلغی به کمک آنان
شتافته و از جمله کسانی بوده که
برای امام وجوهات جمع آوری
می کند.
او در سفر فرح پهلوی به
خرم آباد، در پاسخ دعوت
مقامات شهر جهت استقبال،
تمارض می کند و در فرودگاه
حاضر نمی شود.
در ماجرای
چاپ مقاله روزنامه اطلاعات
مورخ 17 دی 1356 با نام
جعلی احمد رشیدی مطلق، به
اتفاق علمای خرم آباد نسبت به
این موضوع اعتراض می کند و
نامه ای خطاب به آیه اللّه مرعشی
نجفی به قم ارسال می نماید.
او
در مراسم 15 بهمن 1356 نیز
شرکت نکرد.
مرحوم آیه اللّه
جزایری در سال 1359 شمسی
به رحمت حق پیوست و مدرسه
علمیه ای به نام «امام
خمینی» از خود به یادگار
گذاشت.
2 ـ حجه الاسلام حاج سید حسین
جزایری فرزند سید حبیب در سال
1306 در خرم آباد متولد گردید.
مقدمات صرف و نحو و منطق را
در بروجرد فرا گرفت و سپس
برای تکمیل معلومات به قم رفت
و از محضر آیات عظام
بروجردی، حجت کوه کمره ای،
سید محمدتقی خوانساری و
حضرت امام بهره مند شد.
وی
پس از اخذ اجازه اجتهاد از
حضرات آقایان حکیم، سید هادی
شیرازی، نجفی و شریعتمداری به
خرم آباد بازگشت و علیه
کمونیسم به مبارزه پرداخت.
(مشاهیر لر، تألیف ایرج کاظمی،
صفحات 195 ـ 193) به گواهی
مندرجات پرونده ساواک، وی
در خرداد ماه سال 1341 طی
سخنانی با اشاره به انقلاب مردم
الجزایر، نسبت به مقامات
مملکتی اعتراض نمود و در
تیرماه همان سال به انتقاد علیه
روزنامه کیهان و وضعیت
مملکت پرداخت .
در تاریخ
26 /3 /42 با ارسال تلگرافی به
حضرت امام، خواستار اطلاع از
سلامتی ایشان شد.
او از شرکت
در مراسم 15 بهمن ماه 1343 که
به مناسبت شکرگزاری برای رفع
خطر از شاه برپا شده بود، امتناع
نمود و در 18 بهمن بر بالای منبر
حضرت امام را مورد تعریف و
تمجید قرار داد.
در سال 1346 به
علّت انتقاد از قانون حمایت
خانواده ممنوع المنبر گردید.
در
سال 1352 اظهار داشت که اخیرا
نامه ای از حضرت امام به او
رسیده و به همین سبب مورد
تعقیب مأموران رژیم قرار
گرفت، سپس به ساواک احضار و
به خاطر سخنان ضد رژیم
ممنوع المنبر شد.
در سال 1354
نیز احضار و نسبت به اظهاراتش
بر منبر، مورد اعتراض واقع شد و
مجددا در سال 1355 به ساواک
احضار گردید.
وی در سال
1356 دعوت شرکت در مراسم
استقبال از فرح پهلوی را ردّ
نمود.
حجه الاسلام جزایری در
سال 1369 در خرّم آباد
درگذشت.
منبع:
کتاب
قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک - جلد 4 صفحه 27