تاریخ سند: 29 تیر 1343
به طوری که اطلاع رسیده نامبرده در ایام محرم و صفر چند روزی جهت روضهخوانی به عصمتآباد1 آمده بود در پایان مجلس مقادیری وجه از مردم جمعآوری شده
متن سند:
شماره: 2280 / قز تاریخ:29 /4 /1343
از: ساواک قزوین
به: ژاندارمری تاکستان
سیدحسن موسوی ساکن شال
به طوری که اطلاع رسیده نامبرده در ایام محرم و صفر چند روزی جهت روضهخوانی به عصمتآباد1 آمده بود در پایان مجلس مقادیری وجه از مردم جمعآوری شده و در نظر است که وسیله وی نیز یک مدرسه جهت طلاب دایر شود خواهشمند است دستور فرمایید ضمن تعیین مشخصات کامل و در صورت امکان عکس و جریان و چگونگی را اعلام دارند.2
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت قزوین ـ نادور3
از گزارش خبردهنده نصرتاله حیدری بهرهبرداری شده است. 29 / 4 / 43
توضیحات سند:
1. عصمتآباد: در بخش مرکزی شهرستان بوئینزهرا قرار دارد. طبق مصوبه هیئت وزیران در ۱۱ آبان ۱۳۹۹ از روستا به شهر ارتقاء یافت. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت عصمتآباد۲۹۸۶ نفر بوده است
2. در همین ارتباط در سندی به تاریخ 12 / 6 / 1343 شماره: 2913 ق ز آمده است: «قدغن فرمائید در ارسال پاسخ تسریع فرمایند.» اصل سند در ضمایم آمده است.
3. احمد نادور (حامی دیندار)، فرزند ابوالقاسم در سال 1300ﻫ ش در رشت به دنیا آمد. پدرش در شهر رشت، رستوراندار بود. تحصیلات ابتدائی را در دبستان تربیت و سیکل اول دبیرستان را در دبیرستان اسلامی سپری کرد و در سال 1315 برای حضور در دبیرستان شبانه روزی نظام به کرمانشاه رفت و به مدت 3 سال در آنجا به سر برد. در سال 1318 دیپلم گرفت و به دانشکده افسری رفت و دورهی دو ساله آن دانشکده را گذراند و پس از آن در لشکرها و در ردههای مختلف در مناطق: گیلان، سنندج، اهواز، آبادان، زاهدان و ... کار کرد و در طول خدمت، نشانهای مختلفی دریافت کرد. او که همزمان با خدمت، دوره دانشگاه نظامی و دانشگاه فرماندهی و ستاد را طی کرده بود، در سال 1339، با معرفی مصطفی امجدی به ساواک آمد و با شمارهی کارمندی 1732 ریاست ساواک قزوین را به عهده گرفت. احمد نادور، از همان آغاز فعالیتهای نظامی، مغایرت آن را با دین و دینداری دریافته بود و پس از پایان دوره دانشکده افسری، شهرت خود را که «حامی دیندار» بود، به نادور تغییر داد و در علت این تغییر نوشت: «نام فامیل اولیهام حامی دیندار بود. چون نام مزبور متجانس با یک نفر افسر نبود، درخواست گردید که نام فامیلی را به نادور تغییر دهند.» در مدت زمانی که ریاست ساواک قزوین را عهده دار بود، سوء استفادهها و زد و بندهای بسیاری از او گزارش شد و در همین ایام معلوم شد در دورانی که در سمت فرماندهی یکی از مناطق بوده، به علت فروش جیره افراد به عشایر، به مدت 15 روز بازداشت شده است. سوء استفادههای بسیار او، موجب شد در سال 1346 به تهران فراخوانده و به ارتش عودت داده شود. او که در دوران حضور در ساواک قزوین، رعب و وحشت زیادی ایجاد کرده بود، پس از بازگشت به ارتش، ارتقاء درجه یافت و به سرتیپی رسید و در دوران مبارزات انقلاب اسلامی نیز مدتی فرماندار نظامی جهرم بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و به 10 سال حبس محکوم شد اما در سال 1360، از زندان آزاد شد. (اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)
منبع:
کتاب
آیتالله سید حسن موسوی شالی به روایت اسناد ساواک صفحه 1
