موضوع: فعالیت‌های انتخاباتی
تاریخ سند: 31 فروردین 1344
موضوع: فعالیت‌های انتخاباتی
متن سند:
شماره: 89 /303 تاریخ:31 /1 /1344گزارش اطلاعات داخلی
موضوع: فعالیت‌های انتخاباتی
طبق اطلاع از روزی که زمزمه احتمال ترمیم کابینه فعلی در جراید انتشار یافته 2 نفر خود را کاندید وزارت آموزش و پرورش کرده و فعالیت‌هائی در محیط فرهنگ آغاز کرده‌اند. یکی مصطفی زمانی1 معاون وزارت فرهنگ و هنر است که کلیه عناصر ناپاک برکنارشده آموزش و پرورش و افراد بدنام دور او جمع شده برای وزارت او فعالیت دارند و شخص دیگر دکتر نراقی استاد دانشگاه است که عمّال باشگاه مهرگان برای وزارت او تبلیغ و فعالیت می‌کنند.
گفته می‌شود اکنون در محیط مدارس و ادارات وزارت آموزش و پرورش نظم و آرامش کامل برقرار است و افکار عمومی در فرهنگ اعتنائی به فعالیت طرفداران مصطفی زمانی و یا دکتر نراقی ندارند.
دکتر احسان نراقی ن. ر- 1
انوری 4 /2 /44
رئیس بخش 322. رشیدی 4 /3
توضیحات سند:
1. مصطفی زمانی کاشانی: فرزند غلامحسین، در سال 1290ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در دبستان کمالیه و متوسطه را در دبیرستان دارالمعلمین به پایان برد و در سال 1309ش دیپلم گرفت. پس از آن به دارالمعلمین عالی رفت و بعد از اخذ لیسانس ریاضی در سال 1312ش، به سربازی رفت و در سال 1313ش، پس از استخدام در وزارت فرهنگ، به تدریس مشغول گردید و پس از مدتی، برای تدریس و سرپرستی مدارس ایرانی در آن کشور عراق، به آن کشور فرستاد شد. او که به مدت هشت سال در عراق بود، در سال 1327ش، به لندن رفت و مدت یک سال در آنجا بود و دوباره به فعالیت قبلی خود در عراق بازگشت. در سال 1330ش، گزارش قاچاق تریاک او، در ترکیه و عراق، از طرف وزارت خارجه به وزارت فرهنگ ارسال گردید و به همین علت از کار برکنار شد.در سال 1333ش، در پوشش بازدید فرهنگی، دوباره به انگلستان رفت که در این نوبت، سه ماه در آن کشور بود.
مصطفی زمانی که در جریان آمریکا‌‌یی شدن رژیم شاهنشاهی، قرار داشت، در سال 1334ش، سه ماه هم به آمریکا رفت تا در این مقطع زمانی، با سیاست‌های جدید هماهنگ باشد.
با آغاز فعالیت حزب مردم، زمان کوتاهی، عضویت آن را دارا بود و در همین موقع نیز، در سال 1336ش، به عنوان سرپرست مدارس ایرانی و رایزن فرهنگی به عراق فرستاد شد که این انتصاب، تا سال 1340ش ادامه داشت. فعالیت‌های پنهانی و تشکیلاتی او در عراق، موجب گردید تا در آذر ماه سال 1337ش، درباره‌‌ی او بنویسند: « شبکه جاسوسی علیه منافع عراق ایجاد نموده... و این موجب شده تا تشکیلات فرهنگی ایران، مستقیم زیر نظر رکن 2 ارتش عراق قرار گیرد.»
و در تیرماه سال بعد نیز، او را باعث تفرقه بین کارمندان بومی استخدامی و کارمندان اعزامی از مرکز دانسته‌اند. این گزارشات، عکس‌العمل وزیر وقت آموزش و پرورش و دفاع از وی را به دنبال داشت و موجب گردید تا ضمن مأموریت 10 روزه به آمریکا در سال 1340ش، پس از بازگشت، به عنوان معاون اداری مالی آن وزارتخانه منصوب شود. در همین موقع بود که ساواک در ارزیابی شخصیتی او نوشت: « پول‌دوست و مقام‌پرست، طرفدار سیاست غرب، بسیار ثروتمند است و در بانک‌های خارجی هم حساب داشته است.»
جایگاه او در وزارت آموزش و پرورش به گونه‌ای بود که در سال 1342ش، درباره‌‌ی او گفته شد: « خود را به سپهبد کیا و دسته‌‌ی او که به دسته « کک » (کوک) معروف است، نزدیک ساخته... و برای وزیر شدن تلاش می‌کند.»
در همین ایام بود که علاوه بر معاونت اداری مالی، معاونت پارلمانی نیز به وی سپرده شد و این درحالی بود که نوشته شد: « دسته‌ای که اکثراً دارودسته ناپاکان و فاسدین هستند، خواهان وزارت مصطفی زمانی می‌باشند.»
همین گزارشات، موجبات برکناری او را در سال 1343ش، از معاونت وزارت فرهنگ را فراهم نمود؛ ولی این برکناری زمانی بسیاری به طول نینجامید که خبر انتصاب او به معاونت وزارت فرهنگ و هنر، پخش شد و علت آن نیز، رفاقت وی با قدس نخعی، وزیر دربار وقت عنوان شد.
مصطفی زمانی که در زمان ریاست بر فرهنگ مشهد، دارای سوابق سوءاستفاده بود و در تهران نیز، مقامات فرهنگی را با گرفتن پول به این و آن می‌بخشید، در گزارش بدون امضائی که علیه او پخش شد، فرزند خانواده جهود کوزه‌پز کاشانی معرفی گردید که سفر او در سال 1350ش، در حالی که مشاور و معاون مالی دانشسرای عالی بود، به همراه همسرش به سرزمین‌های اشغالی (اسرائیل)، این ادعا را تقویت نمود.
مصطفی زمانی در سال 1353ش، معاون دانشگاه تربیت معلم بود و در دوران انقلاب اسلامی که شایعه‌‌ی نخست‌وزیری علی امینی مطرح بود، نام وی نیز به عنوان وزیر آموزش و پرورش مطرح می‌گردید.