تاریخ سند: 10 اردیبهشت 1344
ساحت مقدس محفل روحانی ملی بهائیان ایران شیداله ارکانه
متن سند:
تاریخ: 10 /2 /1344
ساحت مقدس محفل روحانی ملی بهائیان ایران شیداله ارکانه
عطف به مرقومه محترمه نمره 1 /2532/خ مورخه اول شهرالجلال 122 که منضم به رقیمه شریفه مورخه 16 شهرالعلا 122 مقام رفیع البنیان بیت العدل1 اعظم الهی2 بود بعد از اظهار امتنان و تشکر خالصانه از الطاف مبذوله درباره این عبد خاطر خطیر آن امنای الهی را مستحضر میدارد:
غرض اصلی و هدف اساسی بنده از تأسیس تلویزیون ایران، گذشته از فراهم نمودن موجبات اشتغال برای جمعی از یاران، آن بود که اولاً به نام یک فرد وطن دوست بهائی، خدمتی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نسبت به کشور مقدس ایران انجام گیرد و ثانیاً متدرجاً امکاناتی برای نشر افکار روحانی و معارف و حکم الهی و رفع تعصبات واهی به وجود آید و خوشبختانه در این منظور اساسی تا حد قابل توجهی موفقیت به دست آمده است.
هنگام تصویب قانون تأسیس تلویزیون ایران ضمن مواد مختلفه، مادهای مورد تصویب مجلس شورای ملی قرار گرفت مبنی بر اینکه تلویزیون ایران از لحاظ فنی تابع مقررات وزارت پست و تلگراف و از لحاظ تنظیم برنامهها تابع دستورات اداره کل انتشارات و تبلیغات است.
براساس همین ماده مصوبه، اولیاء دولت، گذشته از اخبار ایران و جهان که همه روزه توسط خبرگزاری پارس تنظیم میشود، گاهگاه اجرای بعضی از برنامههای مصاحبه را به وسیله وزارت اطلاعات که سابقاً اداره کل انتشارات و تبلیغات نامیده میشد، در برنامهها منظور میکنند و تلویزیون ایران از نظر مقررات مملکتی مجبور به اجرای برنامههای مزبور میباشد. این قبیل برنامهها حداکثر بیش از پنج درصد کل برنامههای تلویزیون ایران نیست و بقیه برنامهها به وسیله یک شورای داخلی مرکب از مدیران برنامههای تلویزیون ایران، تهیه و تنظیم و به مرحله اجرا گذاشته میشود.
این برنامهها شامل قسمتهای اخلاقی ـ اجتماعی ـ فرهنگی ـ هنری ـ تاریخی ـ تعلیم و تربیت ـ علوم و مسائلی از این قبیل است.
توصیههای این بنده نیز در منظور نمودن مباحث اخلاقی و معنوی و عدم مداخله در امور سیاسی و مراحلی که برخلاف اصول و مصالح عالیه امر است، توسط همین شورا جامه عمل میپوشد و در برنامهها منظور میشود.
خوشبختانه آن قسمت از برنامهها که حائز جنبههای مزبور نیست و به وسیله دستگاههای دولتی تنظیم و برای اجرا به تلویزیون ایران داده میشود، کاملاً مشخص است و همه بینندگان تلویزیون وقوف و اطلاع دارند که برنامههای مزبور جنبه مملکتی و دولتی دارد.
با عرض مراتب بالا، تصور میکنم موضوع بر آن امنای الهی کاملاً روشن و مصرح است و اطمینان میدهم که هیچگاه موجباتی پیش نخواهد آمد که مصالح عالیه امراله ملحوظ نظر این بنده و متصدیان امر قرار نگیرد.
با تقدیم تحیات
حبیب ثابت
به عرض تیمسار ریاست ساواک رسید. تاریخ 17 /4
توضیحات سند:
1. در سلسله مراتب تشکیلاتی بهائیت، پس از آن که امریکاییها هدایت آن را به عهده گرفتند، با کنار گذاشتنِ رهبری فردی از رأسِ آن، که آخرینشان شوقی افندی بود، تشکیلات را به سویِ رهبری هیئت مدیرهای به نام «بیت العدل» سوق دادند که مرکزیت آن در سرزمینهای اشغالی فلسطین قرار دارد.
2. در نامهی دیگری که از سوی تعدادی از بهائیان، موسوم به «ایادی امرالله در آسیا »، خطاب به «محفل مقدس روحانی ملی بهائیان ایران» نوشته شده و مربوط به دوسال قبل از این، یعنی سال 1342ش میباشد، آمده است: «از قرار اطلاعاتی که به این هیئت رسیده، در شب نیمۀ شعبان از طرف مؤسسۀ تلویزیون، تبریک به عموم شیعیان جهان گفته شده است. چون این دستگاه منتسب به امرالله است، مایۀ کمال تأسف شد که چرا از طرف مؤسسۀ تلویزیون به چنین اقدامی مبادرت گردیده است؟
متمنی است از جناب آقای حبیب ثابت تحقیق شود که چگونه کارکنان آن مؤسسه به چنین عملی مبادرت ورزیدهاند و برای جلوگیری از این قبیل اقدامات، چه رویّهای را اتخاذ نمودهاند؟» فصلنامه تاریخ معاصر ایران، سال 13، شماره 50 ، تابستان 1388، ص 533.
منبع:
کتاب
حبیب ثابت پاسال به روایت اسناد ساواک صفحه 208